کشیده شدن به درون یک سیاه چاله احتمالاً یکی از دردناک‌ترین مرگ‌ها در کیهان خواهد بود. درست مانند هر جسم دیگری، شما نیز به شکل وحشتناکی مانند یک رشته اسپاگتی کشیده خواهید شد، فرآیندی که اخترشناسان آن را «اسپاگتی‌سازی» (spaghettification) می‌نامند. اکنون، یک انیمیشن جدید و شگفت‌انگیز از ناسا نشان می‌دهد که در لحظات پایانی خود، اگر می‌توانستیم به چنین خلأیی برسیم، چه خواهیم دید. این ویدیو که با ابررایانه ناسا تولید شده، سقوط فرد را به سمت «افق رویداد» (event horizon) یک ابر سیاه چاله، یعنی نقطه بازگشت‌ناپذیر آن، به تصویر می‌کشد.
دانشمندان ناسا این انیمیشن را بر روی ابررایانه دیسکاوری در مرکز شبیه‌سازی اقلیم ناسا در گرینبلت، مریلند خلق کردند. این پروژه حدود ۱۰ ترابایت داده تولید کرد، که معادل تقریباً نیمی از محتوای متنی تخمین زده شده در کتابخانه کنگره واشنگتن دی‌سی است.
ناسا می‌گوید: «این تجسم جدید که بر روی یک ابررایانه ناسا تولید شده، سناریویی را نشان می‌دهد که در آن دوربین از افق رویداد جان سالم به در می‌برد و به بیرون پرتاب می‌شود. مقصد یک ابر سیاه‌چاله با ۴.۳ میلیون برابر جرم خورشید است، که معادل هیولای مستقر در مرکز کهکشان راه شیری ماست.»
در ابتدای ویدیو، وقتی «دوربین» به سیاه‌چاله نزدیک می‌شود، می‌توانیم قرص برافزایشی (accretion disk) نارنجی رنگ درخشان را ببینیم – یک دیسک گازی داغ که به دور سیاه‌چاله می‌چرخد و منبع اصلی نور آن است. این دیسک از مواد گازی، گردوغبار یا ماده‌ای تشکیل شده که در حین سقوط به درون سیاه‌چاله، انرژی ساطع می‌کند.
همچنین یک حلقه نازک‌تر نوری به نام فوتون کره (photon sphere) را می‌بینیم که نزدیک‌تر به افق رویداد سیاه‌چاله تشکیل شده است. افق رویداد، که به شهرت فیلم علمی-تخیلی ای با همین نام در سال ۱۹۹۷ انجامید، نقطه‌ای است که حتی نور هم نمی‌تواند از آن فرار کند.
افق رویداد سیاه‌چاله شبیه‌سازی شده، حدود ۲۵ میلیون کیلومتر گستردگی دارد، یا حدود ۱۷ درصد فاصله زمین تا خورشید.
پس از انتشار این ویدیو از سقوط در یک سیاه چاله در یوتیوب، کاربران اینترنتی آن را «تحسین‌برانگیز»، «زیبا» و «فوق‌العاده جالب» توصیف کردند. یکی از آنها نوشت: «سیاه‌چاله‌ها بخش شگفت‌انگیزی از فضا هستند و من آنها را به شدت جالب می‌دانم، اما واقعاً ترس عمیقی در درون من برمی‌انگیزند.»
دیگری گفت: «چرا این احساس ترسناک دارد، انگار غریزه‌ام به من می‌گوید از آن دوری کنم.»
یکی دیگر گفت: «انگار نزدیک بود به درون یک چاله کیهانی سقوط کنم»
طبق گفته ناسا، دید اول شخص ارائه شده توسط «دوربین» فرضی، بسیار سریع‌تر از حالت واقعی است و موفق می‌شود تا ۶۰ درصد سرعت نور را طی کند. این دوربین قرار است دیدگاه یک فضانورد را اگر می‌توانست به یک سیاه‌چاله برسد نشان دهد، که در حال حاضر غیرممکن است.
در نهایت، سقوط به درون یک سیاه چاله منجر به اسپاگتی‌سازی خواهد شد، جایی که نیروی گرانشی آن‌قدر قوی می‌شود که بدن شما کشیده شده و شکل رشته‌ای اسپاگتی به خود می‌گیرد تا در نهایت توسط این نیروی گرانشی قوی پاره شود. با این حال خوشبختانه، احتمال بلعیده شدن زمین توسط یک سیاه‌چاله تقریباً صفر است.
جذاب ترین 🙂