از دیرباز مردم دوست داشته اند که در سینماها بترسند. از همان اوایل حیات سینما به عنوان یک هنر، ژانر وحشت یکی از محبوب‌ترین ژانرها بوده است. در طول سال‌ها، سینمای وحشت به انواع و اقسام شیوه های جالب تکامل یافته است. در طول ربع قرن گذشته، چندین فیلم ترسناک استثنایی وجود داشته است که احتمالاً چند دهه بعد به‌عنوان نقاط عطف این ژانر از آن ها یاد خواهد شد. از فیلم‌های کالت کلاسیک اواخر دهه ۹۰ مانند Audition گرفته تا فیلم‌های اورجینال مدرن‌تر مانند Saw، بهترین فیلم‌های ترسناک ۲۵ ساله گذشته را در ادامه این مطلب به شما معرفی خواهیم کرد.
بهترین فیلم های ترسناک ۲۵ سال اخیر
۱۰- ۲۸ Days Later (۲۰۰۲)
۹- The Wailing (۲۰۱۶)
۸- Train to Busan (۲۰۱۶)
۷- Saw (۲۰۰۴)
۶- One Cut of the Dead (۲۰۱۷)
۵- Audition (۱۹۹۹)
۴- Let the Right One In (۲۰۰۸)
۳- The Sixth Sense (۱۹۹۹)
۲- The Lighthouse (۲۰۱۹)
۱- Get Out (۲۰۱۷)
۱۰- ۲۸ Days Later (۲۰۰۲)
اگرچه دنی بویل ممکن است گاهی اوقات آثارش تفرقه انگیز باشند، اما یکی از متنوع الکارترین فیلمسازان در سینمای امروز است. فیلم‌شناسی او تقریباً در تمام ژانرهای قابل تصور، از جمله ترسناک را با فیلم ۲۸ روز بعد در بر می گیرد. در این فیلم علمی تخیلی دیستوپیایی، تعداد انگشت شماری از بازماندگان، چهار هفته پس از انتشار یک ویروس مرموز و غیرقابل درمان در سراسر بریتانیا، سعی می کنند پناهگاهی پیدا کنند.
نقد سیاسی تند فیلم به اندازه فضای وهم آلود آن ترسناک است، فضایی که بویل آن را در اوج قدرت خود کارگردانی می کند. این یکی از بهترین فیلم های ترسناک با رتبه بندی R در دهه ۲۰۰۰ است، فیلمی بسیار تأثیرگذار و اساساً بریتانیایی. فیلم‌های زامبی محور معمولاً تمثیل‌های جالب زیادی دارند و بویل در فیلم خود، تعادل کاملی بین تمثیل متفکرانه و یک فیلم ترسناک زامبی محور پیدا می‌کند.
۹- The Wailing (۲۰۱۶)
کره جنوبی با یکی از بهترین رزومه های آثار ترسناک در کشورهای آسیایی، یکی از بهترین فیلم های خود در این ژانر به نام The Wailing را ساخته است. در این فیلم ترسناک، بلافاصله پس از ورود یک غریبه به یک روستای کوچک، یک بیماری مرموز شیوع پیدا می کند. پلیسی که درگیر این حادثه شده است برای نجات دخترش مجبور می شود این معما را حل کند. علیرغم، یا شاید به دلیل زمان دلهره آور ۲ ساعت و نیمه آن، فضای فیلم بدون هیچ زحمتی مخاطبان را به درون یک داستان ماوراءالطبیعه دلهره آور می کشاند که حتی یک ثانیه هم تا تیتراژ پایانی فیلم رهایتان نمی کند.
The Wailing یا شیون، به لطف فضای بسیار آزار دهنده و ناراحت کننده، مضامین قابل تامل، و تصاویر و صداگذاری استادانه نا هونگ جین، یکی از بهترین فیلم های ترسناک فولکلور سال های اخیر است. بازی با اصول این ژانر به انواع روش های خلاقانه، به همان اندازه که کاملاً سرگرم کننده است، هیجان انگیز و ویرانگر نیز هست. برای کسانی که به دنبال ورود به ژانر فیلم های ترسناک کره ای هستند، این فیلم ممکن است کوتاه ترین گزینه ممکن برای شروع نباشد، اما مطمئنا یکی از بهترین هاست.
۸- Train to Busan (۲۰۱۶)
فیلم مورد علاقه طرفداران ژانر وحشت که باعث شد توجه بسیاری به فیلم های ترسناک زامبی محور کره ای جلب شود، قطار بوسان یکی از بی نقص ترین فیلم های این زیرژانر است. این فیلم ترسناک کره ای داستان گروهی از مسافران را روایت می کند که در بحبوحه شیوه یک بیماری زامبی کننده، در قطار سئول به بوسان برای زنده ماندن تلاش می کنند. این فیلم پر از نقدهای اجتماعی متفکرانه و مضامین عمیقاً انسانی، یکی از جذاب ترین فیلم های ترسناک دهه ۲۰۱۰ است.
۷- Saw (۲۰۰۴)
زمانی که اکران شد، چه کسی می‌توانست حدس بزند که اره نسبتاً ساده جیمز وان چنین فرنچایز پرباری را خلق م کند و به یکی از تعیین‌کننده‌ترین فیلم‌های ترسناک قرن بیست و یکم تبدیل می شود؟ ۲۰ سال بعد، این دقیقاً همان چیزی است که رخ داده است. داستان این فیلم ترسناک مشهور درباره دو مرد است که از خواب بیدار شده، خود را در اتاقی با یک جسد می بینند و هر کدام دستورات خاصی برای کشتن دیگری دارند و در صورت عدم تمکین به این دستورات، با عواقب هولناکی مواجه می شوند. آنها آخرین قربانیان قاتل ترسناکی به نام جیگساو هستند.
جدا از این که جهانیان را با داستان‌های بسیار دیده شده این مجموعه نمادین ترسناک پر از خونریزی آشنا می‌کند، Saw به لطف فیلمنامه هوشمندانه، صحنه‌های بسیار تکان دهنده و سبک فیلمبرداری منحصربه‌فردش در میان همتایان خود متمایز است. در حالی که لحن تاریک و بیرحمی غیرقابل انکار فیلم مطمئناً برای همه مناسب نخواهد بود، همانطور که در سال ۲۰۰۴ برای همه مناسب نبود، این موضوع از این واقعیت که صنعت ترسناک هالیوود بدون جیمز وان و اره چیزی که امروز هست نمی‌بود کم نمی‌کند..
۶- One Cut of the Dead (۲۰۱۷)
هرچه بینندگان بالقوه کنجکاو، جزییات کمتری درباره فیلم ترسناک ژاپنی One Cut of the Dead بدانند، بهتر است. این از آن دسته فیلم های ترسناک زامبی محوری است که پس از یک پیچش داستانی پیشگامانه در پایان پرده اول خود کاملاً خود را بازسازی می کند، و به این ترتیب، زمانی که نسبتاً بدون اطلاعات وارد داستان آن شوید، تجربه بسیار ارزشمندتر و رضایت بخش ترین خواهید داشت. به طور خلاصه، داستان آن در مورد یک کارگردان و گروه ساخت فیلم است که در حال فیلمبرداری یک فیلم زامبی محور کم‌هزینه در یک ساختمان متروکه هستند، جایی که توسط زامبی‌های واقعی مورد حمله قرار می‌گیرد.
شاید ترسناک ترین فیلم ژانر وحشت نباشد، اما یک برش از مردگان مطمئناً یکی از هوشمندانه ترین فیلم های قرن بیست و یکم است و همین برای دیدن آن کافی است. این فیلم یکی از بهترین کمدی‌های ترسناک دهه ۲۰۱۰ است که تعادل کاملی بین طنز احمقانه و ترس‌ها و هیجان‌های به یاد ماندنی پیدا می‌کند. نگاه خوشایند آن به فیلمسازی چیزی است که هر طرفدار سینمایی از آن لذت خواهد برد، خواه طرفدار ترسناک باشند یا نباشند.
۵- Audition (۱۹۹۹)
تاکاشی میکه یکی از بحث برانگیزترین کارگردانانی است که تا به حال از ژاپن به سینما معرفی شده است، و شاهکار تفرقه انگیز او در سال ۱۹۹۹ به نام آزمون بازیگری همان چیزی بود که شهرت بین المللی را برای این استاد فیلمسازی به ارمغان آورده و او را به صدایی تعیین کننده در رونق ژانر ترسناک ژاپنی تبدیل کرد. این فیلم یک روایت پر از خونریزی و تکان دهنده است که در آن یک مرد بیوه تصمیم می گیرد دخترانی را در قالب یک تست بازیگری ببیند و از میان آن ها یکی را به عنوان همسر بپذیرد در حالی که این دختران از واقعیت ماجرا خبر نداشته و فکر می کنند واقعا در یک تست بازیگری شرکت کرده اند. اما دختری که این کارگردان انتخاب می کند اصلاً آن چیزی نیست که به نظر می رسد.
گفتن اینکه این فیلم بحث برانگیز بود (و از بسیاری جهات هنوز هم هست)، دست کم گرفتن ماجراست. این فیلم که توسط برخی به عنوان یک فیلم فمینیستی ستایش شده، توسط دیگران به عنوان فیلمی زن ستیزانه مورد انتقاد قرار گرفته است، منبعی برای تفکر در مورد تجارب زنان در جامعه ای تحت سلطه مردان است که نادیده گرفتن آن غیرممکن است. آزمون بازیگری یکی از تکان دهنده ترین و آزار دهنده ترین فیلم‌هایی است که تا به حال ساخته شده است، با مجموعه‌ای از صحنه‌های ویرانگر که می‌تواند حتی پیشکسوت‌های ژانر ترسناک را نیز به هم بریزد. بدترین نوع فیلم های ترسناک آنهایی هستند که هیچ واکنشی را برانگیخته نمی کنند. این یکی قطعا از آن نوع فیلم ها نیست.
۴- Let the Right One In (۲۰۰۸)
در طول ۲۵ سال گذشته، ژانر ترسناک بین المللی بیش از هر زمان دیگری شناخته شده است، و در این دوره، بهترین فیلم ترسناک غیر هالیوودی شاید فیلم خون آشامی سوئدی Let the Right One In باشد. این فیلم یک داستان مرتب با بلوغ درباره اسکار است، پسری که نادیده و مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، کسی که عشق و انتقام را در همسایه خود، الی زیبا اما عجیب و غریب و مرموز می یابد.
یکی از معدود فیلم‌های خون‌آشامی که واقعاً بسیار بی نقص است، آدم درست را راه بده در هر چیزهای که می خواهد انجام دهد خوب و باکیفیت عمل می کند. این یک داستان تکان دهنده در مورد دوران بلوغ، یک داستان انتقامی قدرتمند و یک فیلم خون آشامی حتی بهتر است. داستان هوشمندانه آن ژانری را ارتقا می دهد که، حداقل در آن مقطع، کمی دچار کلیشه و ایستایی شده بود. این فیلم شیطانی و ترسناک است، اما از نظر احساسی نیز بسیار رضایت بخش خواهد بود.
۳- The Sixth Sense (۱۹۹۹)
امروزه، ام نایت شیامالان به عنوان یکی از بهترین کارگردانان هالیوود با رزومه ای یک در میان خوب شناخته می شود، اما زمانی که اولین فیلم مشهور و موفق او، حس ششم، منتشر شد، به نظر می رسید که به یکی از استادان جدید ژانر ترسناک تبدیل شده است. این فیلم یک تریلر روانشناختی درباره یک روانشناس کودک است که شروع به درمان پسر نوجوانی با یک راز تکان دهنده می کند: او می تواند افراد مرده را ببیند. این فیلم با حضور بروس ویلیس در بهترین بازی خود و هیلی جوئل اوزمنت نامزد اسکار که یکی از بهترین بازی های یک کودک بازیگر تاکنون را ارائه می دهد، به راحتی بهترین اثر شیامالان است.
حس ششم یکی از بهترین داستان‌های ارواح در تاریخ سینماست، با یک چرخش داستانی نهایی که امروز به همان اندازه که در سال ۱۹۹۹ بود تکان‌دهنده است. اگرچه برخی هستند که استدلال می‌کنند این فیلم بیشتر یک تریلر است تا یک فیلم ترسناک، اما حس ششم همچنان یک فیلم بسیار ترسناک است، با فضای سردی که شخصیت های جذاب و قابل باور بر تحکیم آن می افزایند. این فیلم خیلی تصاویر خشن یا آزاردهنده ای ندارد، اما از آن دسته فیلم های ترسناکی است که مدت ها پس از پخش تیتراژ پایانی با بینندگان باقی می ماند.
۲- The Lighthouse (۲۰۱۹)
رابرت اگرز از زمانی که اولین فیلم بلندش، جادوگر، در سال ۲۰۱۵ تماشاگران را به وحشت انداخته و مسحور کرد، یکی از استادان جدید ژانر ترسناک بوده است. بهترین فیلم او (حداقل قبل از انتشار برداشتش از داستان نوسفراتو) فیلم فانوس دریایی است، یکی از بهترین فیلم های تریلر روانشناختی ۵ سال اخیر. در این فیلم، دو نگهبان فانوس دریایی سعی می کنند سلامت عقل خود را حفظ کنند، در حالی که در دهه ۱۸۹۰ در یک جزیره مرموز در نیوانگلند زندگی می کنند.
فانوس دریایی از قرار گرفتن در دسته بندی های ژانری سرپیچی می کند. برخی می‌گویند یک فیلم ترسناک است، برخی می‌گویند یک فیلم تریلر روانشناختی است، و برخی می‌گویند که بیشتر یک مطالعه شخصیتی کمدی تاریک است. هر چه که باشد، فانوس دریایی به اندازه کافی ترسناک هست که آن را فیلمی در ژانر وحشت بدانیم. این فیلم فوق‌العاده سورئال، تاریک اما بامزه، با بازی‌های قدرتمند رابرت پتینسون و ویلم دفو، و با بن مایه های جنسی، یکی از هوشمندانه ترین، خوش‌ساخت‌ترین و باکیفیت ترین فیلم‌های ترسناک دهه ۲۰۱۰ است.
۱- Get Out (۲۰۱۷)
چه کسی می توانست تصور کند که جردن پیل، بازیگر مشهور سریال های کمدی موقعیت، یکی از بهترین فیلمسازان ژانر ترسناک در قرن بیست و یکم باشد؟ این دقیقا همان چیزی است که او با اولین تجربه کارگردانی خود، Get Out، ثابت کرده است. این فیلم یک کمدی ترسناک تاریک است که در آن یک مرد سیاهپوست جوان برای آخر هفته با والدین دوست دختر سفیدپوستش ملاقات می کند، جایی که حس ناخوشایند او از استقبال عجیب والدین نامزدش به نقطه جوشی تغییر دهنده زندگی بدل می شود.
برو بیرون را می‌توان بهترین فیلم ترسناک روانشناختی دهه ۲۰۱۰ دانست، به لطف بازی‌های بسیار قوی بازیگرانش (به ویژه دانیل کالویا)، کارگردانی سرگرم‌کننده و فوق‌العاده ترسناک پیل، و فیلمنامه فوق‌العاده بامزه اما تامل برانگیزش. تصویرسازی فیلم از مضامین تجربه آفریقایی-آمریکایی تبارها در ایالات متحده جذاب است، اما Get Out بدن توجه به نقد اجتمای تند و تیزش هم به عنوان یک فیلم ترسناک تکان دهنده متمایز است. حداقل در ربع قرن گذشته، ژانر وحشت هرگز بهتر از این نبوده است.
بدون نظر