کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) به طور رسمی بیش از ۴.۴ میلیون نفر را در سراسر جهان به عنوان افراد بدون تابعیت یا دارای ملیت نامشخص به رسمیت میشناسد. با این حال، به دلیل چالشهای موجود در جمعآوری دادهها، تعداد واقعی احتمالاً بسیار بیشتر است. افراد بدون تابعیت – کسانی که به عنوان شهروند هیچ کشوری شناخته نمیشوند – از حقوق اساسی مانند آموزش، بهداشت و اشتغال محروم هستند و این امر آنها را به شدت در معرض بهرهکشی و تبعیض قرار میدهد. اما کدام کشورها بیشترین تعداد افراد بدون تابعیت را دارند؟
بنگلادش در صدر فهرست
برخی کشورها به دلیل پیچیدگیهای تاریخی، اجتماعی و حقوقی، سهم نامتناسبی از افراد بدون تابعیت جهان را در خود جای دادهاند.
بنگلادش با ۹۷۱,۸۹۸ نفر در رتبه اول قرار دارد، پس از آن ساحل عاج با ۹۳۰,۹۷۸ نفر، و میانمار با ۶۳۲,۷۸۹ نفر در رتبه سوم قرار دارد.
پس از تایلند که با ۵۸۷,۱۳۲ نفر در رتبه چهارم قرار دارد، تعداد به طور قابل توجهی کاهش مییابد، به طوری که لتونی در رتبه پنجم تنها ۱۸۰,۶۱۴ نفر را شامل میشود.
دلایل بیتابعیتی
یکی از عوامل اصلی بیتابعیتی این است که در برخی کشورها، تابعیت تنها از طریق پدر به ارث میرسد. در مواردی که پدران حضور ندارند، کودکان ممکن است بدون تابعیت رسمی باقی بمانند. این مسئله بهویژه برای مادران مجرد و خانوادههایی که به دلیل درگیری یا مهاجرت از هم جدا شدهاند، بسیار آسیبزا است.
تبعیض نژادی و قومی نیز یکی دیگر از دلایل مهم بیتابعیتی است. برخی دولتها از قوانین شهروندی برای محروم کردن گروههای اقلیت خاص استفاده میکنند. در میانمار، روهینگیا نمونه شناخته شدهای از چنین تبعیضی دیده می شود.
تغییرات ژئوپلیتیک، مانند جابجایی مرزها و لغو شهروندی، نیز در این مسئله نقش دارند. دولتها گاهی به عنوان یک اقدام تنبیهی، تابعیت افراد را سلب میکنند.
بدون نظر