
دعای نخستین روز ماه رمضان به شرح زیر است:
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ، وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ، وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَهِ الْغَافِلِینَ، وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ، وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ.

معنی دعای روز اول ماه رمضان:
خدایا! روزه مرا در این روز مانند روزهداران حقیقی که مقبول توست قرار ده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعی و مرا از خواب غافلان بیدار ساز و گناهم را ببخش ای معبود جهانیان و در گذر از من ای بخشندهی گنهکاران.
شرح دعای روز اول ماه رمضان

در این روز، فراخوانده میشویم تا روزهای واقعی و کامل بگیریم که تنها به گرسنگی و تشنگی محدود نشود. ممکن است روزهای که ما میگیریم، تنها از نظر ظاهری درست باشد. بسیاری از افراد در ماه رمضان دچار گرسنگی و تشنگی میشوند، اما روزه آنها هیچ تأثیر مثبتی بر تطهیر دلها و تغییر رفتارشان نخواهد داشت.
بنابراین، از اولین روز ماه رمضان باید به فکر روزهای باشیم که در آن گناه و شهوت و خودخواهی ما کنترل شود. روزهای که از شرارتها، بدیها و آلایشهای روحی دوری کرده و دل و جان ما را از کینه، حسادت، و دلمردگی پاک نماید.
در این دعا از خدا میخواهیم که روزهمان همانند روزه واقعی روزهداران حقیقی باشد و نمازهایمان نیز تنها به ذکر و حرکت بدنی محدود نشود. نماز باید وسیلهای برای تقرب به خدا و بالا بردن روح و معنویات ما باشد، نه صرفاً یک عمل بدنی. این همان چیزی است که پیشوایان دین نیز به آن اشاره کردهاند، که باید در نماز حضوری حقیقی در برابر خداوند احساس کنیم.

همچنین در این دعا از خداوند میخواهیم که ما را از خواب غفلت بیدار کرده و به بصیرت و آگاهی برساند. پیامبران آمدهاند تا انسانها را از خواب غفلت بیدار کرده و به نور و حقیقت هدایت کنند. در حقیقت، در سایه غفلت است که گناهان پدید میآیند.
ما باید از خداوند بخواهیم که از کرم و بخشش بیپایان خود، گناهان ما را ببخشد. انسانها به اندازه ریگ بیابانها و موج دریاها خطا دارند، اما خداوند با بخشش و آمرزش خود، گناهان را میپوشاند. خداوند، غفّار الذّنوب است و تنها اوست که میتواند گناهان را ببخشد و آنچه را که از انسانها برمیآید، عفو کند.
در نهایت، باید همواره به یاد داشته باشیم که هیچ راهی برای فرار از خداوند وجود ندارد، مگر بازگشت به سوی او. تنها اوست که میبخشد و تنها اوست که میتواند بار سنگین گناهان را از دوش انسان بردارد.
بدون نظر