پخش سریال فریبا از شبکه سوم تلویزیون به پایان رسید. این سریال که نتوانست مخاطب چندانی به خود جذب کند تلاش داشت تا معایب فضای مجازی در زندگی شخصی و روابط انسانی را به تصویر بکشد. اما به گواه بینندگان آن در آخر تنها تصویری کاریکاتوروار پیش‌روی مخاطبان قرار گرفت.
هفته‌‌نامه تی‌وی‌بان با انتشار متنی به نقد سریال فریبا پرداخت که در ادامه می‌خوانید:
با تماشای قسمت آخر «فریبا» این پیام دریافت شد که یکی از عواقب بلاگر شدن، جنون است. فریبا اسدیان در شوک سرقت و شائبه مرگ فرزند، دیوانه شد و سر و کارش به مرکز نگهداری بیماران اعصاب و روان افتاد!
در چند قسمت قبل، مرد همسایه زنش را کشت و خطاب به فریبا گفت اگر عکس و فیلم از زندگی لاکچری در صفحه‌ات نمی‌گذاشتی، زن من هوایی نمی‌‍‌شد! (نقل به مضمون) مگر خود تلویزیون و به‌ویژه آگهی بازرگانی آن، نمایشی از زندگی پر زرق و برق ندارد؟ مگر مردم اختلاف طبقاتی را نمی‌بینند؟ تلویزیون همه تقصیرها را گردن اینستاگرام انداخت و همین توهینی بزرگ به شعور مخاطب نیز بود.
«فریبا» با چنین رویکردهایی تبدیل به سریالی شد که به شکل دم دستی می‌خواست معایب فضای مجازی را به یاد آورد. بله، واقعیت برخی اینفلوئنسرها چیز دیگری است و آنچه به نمایش در‌می‌آید، پوسته ظاهری خوشبختی است. اما «فریبا» نتوانست این مفهوم را به شکل درست و قابل باور به تصویر بکشد.
نهایت لطف تلویزیون درباره فضای مجازی این بود که می‌توان از طریق آن کسب و کارهایی مثل دوخت لباس، طبخ غذا و… را رونق بخشید. یکی از آن‌ها جایی بود که آقا رجب و آذر پای سفره عقد نشستند تا تنهاییِ دوران پیری برای‌شان قابل تحمل باشد. دیگری وقتی بود که خانواده دکتر در طبیعت زیبا با هم ناهار خوردند و مادر اشاره کرد غذا را از طریق اپ مدرسه سفارش داده. اسمی از اینستاگرام هم نیامد!
سرنوشت همه شخصیت‌ها در پایان مشخص شد و بدها تنبیه شدند و خوب‌ها خوشبخت. حتی ابراهیم از آتش گذر کرد و از دام قاچاقچیان بدن انسان رها یافت! «فریبا» لحظاتی از سرگرمی داشت و اغلب بازی‌ها به جز ستاره سادات قطبی خوب بود. اصلا ندانستیم چرا او در سریال حضور داشت و چرا یک‌باره محو شد! سریال می‌توانست تبدیل به اثری شاخص شود ولی از کلیشه‌ها و نگاه ساده‌انگارانه به یک موضوع مهم آسیب شدید دید.
سید رامین موسوی‌ملکی تهیه‌کننده این اثر تلویزیونی پیش‌تر در مصاحبه‌ای در واکنش به این پرسش که چقدر در پرداخت به فضای مجازی و فعالان این فضا جانب انصاف را رعایت کرده‌اید، اظهار کرد: «ما قضاوت نهایی را به مخاطب سپرده‌ایم. پیش از ساخت سریال، تحقیقات زیادی درباره فضای مجازی انجام دادیم. حتی بلاگرهایی که دنبال‌کننده‌های میلیونی دارند استوری کرده بودند که سریال «فریبا» را ببینید که بخشی از واقعیت‌های زندگی ماست. این موضوع برای خود من به‌عنوان تهیه‌کننده سریال خیلی خوشایند است. تمام تلاشمان را به‌کار گرفتیم تا سریال شعارزده نشود.»
سلام وقت به‌خیر، اتفاقا سریال خیلی هم از واقعیت دور نبود، کما این‌که همه می‌دونیم که دست‌های پشت پرده‌ای در پیج‌های خیلی مشهور اینستاگرام هستن و همه باید از یک‌سری الگوی تبلیغاتی برای اکسپلور رفتن پیروی کنن، کسی می‌تونه اطمینان بده که این‌کار حقایق تاریک دیگه‌ای پشت خودش نداره؟
فرمودید در تلویزیون هم تجمل‌گرایی هست، بله کاملا درسته متاسفانه تبلیغات بازندگی ما عجین شده، اما در تلویزیون، کسی از زندگی شخصی خودش مایه نمی‌ذاره که بخواد چنین مکافات‌هایی بکشه در حالی که اینستاگرام همین‌طوره.
امکان نداره شما وارد اینستاگرام بشید و تبلیغی دریافت نکنید که حداقل یکی از دیدگاه‌های شمارو تغییر بده و دلیلش هم اینه که یک پیام مشخص برای بارها و بارها تکرار می‌شه و هرادمی عاقل یا ناعاقل یه حرف رو ده بار بشنوه به تاثیری می‌پذیره، در تلویزیون این هست، اما شدتش خیلی کمتره و به‌خاطر کثرت برنامه‌هاست و چهارچوبی که صدا و سیما برای تبلیغات تعیین کرده که البته متاسفانه با این وجود هنوز هم در صدا و سسما این تجمل‌گرایی هست ولی شدتی که در اینستاگرام و یوتیوب وجود داره در این سبک از تبلیغ(با زندگی شخصی) واقعا در تلویزیون نیست.
از طرفی در حق این سریال واقعا کم لطفی شده. سریال حقایق خیلی زیاد و عمیقی رو در خودش گنجونده بود که خیلی‌هامون چشممون رو به روی این حقایق بستیم به امید این‌که رگیای آمریکایی و سراب‌وارمون روزی به حقیقت بپیونده.
کارگردانی قوی بود، افکت قوی بود، صحنه‌های اضافه به نسبت خیلی سریال‌ها کم‌تر بود، داستان قوی و تحلیلی و به جا بود، شخصیت پردازی قوی بود، گریم‌ها عالی و رفتار شخصیت‌ها به شدت منطقی و نزدیک به دنیای واقعی بودن.
سلام وقت به‌خیر، اتفاقا سریال خیلی هم از واقعیت دور نبود، کما این‌که همه می‌دونیم که دست‌های پشت پرده‌ای در پیج‌های خیلی مشهور اینستاگرام هستن و همه باید از یک‌سری الگوی تبلیغاتی برای اکسپلور رفتن پیروی کنن، کسی می‌تونه اطمینان بده که این‌کار حقایق تاریک دیگه‌ای پشت خودش نداره؟
فرمودید در تلویزیون هم تجمل‌گرایی هست، بله کاملا درسته متاسفانه تبلیغات بازندگی ما عجین شده، اما در تلویزیون، کسی از زندگی شخصی خودش مایه نمی‌ذاره که بخواد چنین مکافات‌هایی بکشه در حالی که اینستاگرام همین‌طوره.
امکان نداره شما وارد اینستاگرام بشید و تبلیغی دریافت نکنید که حداقل یکی از دیدگاه‌های شمارو تغییر بده و دلیلش هم اینه که یک پیام مشخص برای بارها و بارها تکرار می‌شه و هرادمی عاقل یا ناعاقل یه حرف رو ده بار بشنوه به تاثیری می‌پذیره، در تلویزیون این هست، اما شدتش خیلی کمتره و به‌خاطر کثرت برنامه‌هاست و چهارچوبی که صدا و سیما برای تبلیغات تعیین کرده که البته متاسفانه با این وجود هنوز هم در صدا و سسما این تجمل‌گرایی هست ولی شدتی که در اینستاگرام و یوتیوب وجود داره در این سبک از تبلیغ(با زندگی شخصی) واقعا در تلویزیون نیست.
از طرفی در حق این سریال واقعا کم لطفی شده. سریال حقایق خیلی زیاد و عمیقی رو در خودش گنجونده بود که خیلی‌هامون چشممون رو به روی این حقایق بستیم به امید این‌که رگیای آمریکایی و سراب‌وارمون روزی به حقیقت بپیونده.
کارگردانی قوی بود، افکت قوی بود، صحنه‌های اضافه به نسبت خیلی سریال‌ها کم‌تر بود، داستان قوی و تحلیلی و به جا بود، شخصیت پردازی قوی بود، گریم‌ها عالی و رفتار شخصیت‌ها به شدت منطقی و نزدیک به دنیای واقعی بودن.