مفهوم خودرو زرهی حداقل به سال ۱۴۸۲ میلادی بازمی‌گردد، زمانی که لئوناردو داوینچی نامه‌ای به دوک میلان نوشت که مربوط به طراحی اولیه یک تانک می‌شد — یکی از اختراعات متعددی که شاید نمی‌دانستید توسط داوینچی انجام شده است. این خودرو زرهی، شکل مخروطی عجیبی داشت که داوینچی تصور می‌کرد می‌تواند گلوله‌های دشمن را منحرف کند؛ داوینچی در آن سوراخ‌هایی برای شلیک توپ و تفنگ قرار داده بود. این طرح همچنین مجهز به چرخ‌های داخلی بود که تا حدی زیادی به طراحی خودروهای امروزی شباهت داشتند؛ این در حالی است که اختراع خودرو قرن‌ها بعد اتفاق افتاد.
اما اولین تانک عملیاتی — که به نام لیتل ویلی شناخته می‌شود — سال ۱۹۱۵ (در طول جنگ جهانی اول) ساخته شد. این تانک بعد از این که وینستون چرچیل کمیته‌ای برای یافتن راه‌حلی جهت غلبه بر جنگ در خندق‌ها (یک تاکتیک جنگی که باعث بن‌بستی مرگبار شده بود) تشکیل داد، بوجود آمد. لیتل ویلی با قرار دادن بدنه یک خودروی زرهی روی یک تراکتور کیلن-استریت که از قبل به شنی مجهز شده بود، ساخته شد؛ با توجه به شرایط جنگی، این تانک برای میدان نبرد کاربرد داشت.
تانک‌های بزرگ و سنگین با توپ برجک‌دار معمولاً به جای چرخ از شنی استفاده می‌کنند، زیرا شنی‌ها وزن تانک را به‌طور یکنواخت بر سطح وسیع‌تری پخش می‌نمایند. این تانک‌های مسلح شنی برای حرکت در زمین‌های ناهموار و عبور از مناطق مختلف مناسب‌تر هستند و کشش به مراتب بهتری روی زمین‌های نامناسب دارند. اگر تانک‌های اولیه در جنگ جهانی اول به جای شنی از چرخ استفاده می‌کردند، احتمالاً در زمین‌های نرم گیر کرده یا فرو می‌رفتند؛ تا جایی که از حرکت باز می‌ماندند.
هنوز هم بحث‌هایی در مورد اینکه شنی برای یک خودرو زرهی بهتر است یا چرخ وجود دارد؛ زیرا برخی از مدل‌های خاص، از چرخ استفاده می‌کنند، مانند Piranha V ساخته جنرال داینامیکس، خودرو زرهی پیاده‌نظام M1126 (که به نام استرایکر شناخته می‌شود) و همچنین بوکسر راین‌متال. اینکه کدام یک بهتر است، کاملاً بستگی به موقعیت میدان نبرد و مکان آنجا داد.
هیچ شکی نیست که خودرو زرهی شنی، کشش به مراتب بهتری نسبت به سایر خودروهای مجهز به چرخ‌های معمولی دارند. با این حال به‌طور قطع می‌توان گفت که چرخ‌ها، خودرو زرهی را سریع‌تر از شنی‌ها حرکت می‌دهند، مخصوصاً روی سطوح سخت و جاده‌های معمولی که بسیاری از میدان‌های نبرد امروزی شامل آن‌ها می‌شود.
علاوه بر این، تایرها چیزی که روی آن حرکت می‌کنند را خراب یا از بین نمی‌برند، حتی اگر خودرو زرهی بسیار سنگین باشد. بیشتر خودروهای جنگی که از چرخ استفاده می‌کنند، مجهز به زره سنگین یا توپ نیستند و در ظرفیت‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
یکی دیگر از عواملی که باید آن را در نظر گرفت، مربوط به مقاومت در برابر حرکت می‌شود که این خودروهای زرهی هنگام حرکت روی جاده‌های معمولی ایجاد می‌کنند. برای محاسبه این عدد، فرمول ریاضی خاصی وجود دارد که ارتش از آن بهره می‌برد. مقاومت در برابر حرکت یک خودرو زرهی شنی به‌طور متوسط برابر با ۴ درصد از وزن آن است، در حالی که برای یک خودرو زرهی با چرخ‌های مناسب، حرکت در زمین‌های ناهموار فقط ۲ درصد از وزن آن را تشکیل می‌دهد.
بنابراین، وسایل نقلیه با چرخ به سوخت کمتری نیاز دارند و می‌توانند مسافت بیشتری را در جاده طی کنند. این مزیت زمانی بی‌اهمیت می‌شود که آن‌ها وارد زمین‌های ناهموار شوند، جایی که ممکن است به سوخت بیشتری نسبت به خودروهای شنی نیاز داشته باشند.
بدون نظر