اختلال نعوظ بیش از نیمی از مردان در سراسر جهان را درگیر کرده است. اما به نظر می‌رسد که دانشمندان بالاخره به یک راه‌حل بلندمدت برای درمان این مشکل دست یافته‌اند.
محققان دانشگاه فناوری جنوب چین موفق به ساخت اولین ایمپلنت آلت تناسلی چاپ‌شده به روش سه‌بعدی در جهان شده‌اند. این ایمپلنت که طول آن ۶۲.۵ میلی‌متر است، با هدف شبیه‌سازی بخشی از آلت تناسلی به نام «جسم غاری» طراحی شده است.
دانشمندان این ایمپلنت را روی خرگوش‌ها و خوک‌ها آزمایش کردند و نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای به دست آوردند. خوک‌هایی که دچار آسیب بافت آلت تناسلی بودند و این ایمپلنت را دریافت کردند، علاوه بر دستیابی به نعوظ، شاهد بهبود باروری نیز بودند.
اگرچه هنوز آزمایش این روش روی انسان انجام نشده، اما پژوهشگران قصد دارند که در آینده این فناوری را روی مردان هم بررسی کنند. اعضای تیم تحقیقاتی اظهار داشتند که یافته‌های آن‌ها می‌تواند راه را برای توسعه اندام‌های مصنوعی دارای رگ‌های خونی که از طریق چاپ سه‌بعدی ساخته می‌شوند، هموار کند.
اختلال نعوظ یکی از مشکلات رایج در میان مردان است که باعث دشواری در ایجاد یا حفظ نعوظ می‌شود. این مشکل معمولاً به دلیل استرس، خستگی یا مصرف بیش از حد الکل رخ می‌دهد و در بیشتر موارد جای نگرانی ندارد. همچنین، برخی از داروها ممکن است به‌عنوان یکی از عوارض جانبی، موجب اختلال در نعوظ شوند.
بااین‌حال، اگر این مشکل به‌طور مداوم رخ دهد، می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت، افسردگی، اضطراب یا اختلالات هورمونی باشد.
روش‌های درمانی مختلفی برای اختلال نعوظ وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به مصرف داروهایی مانند ویاگرا و استفاده از پمپ‌های خلأ اشاره کرد. بااین‌حال، دانشمندان در تلاش هستند تا راه‌حلی پایدارتر و بلندمدت برای درمان این مشکل پیدا کنند.
در مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده، محققان از نوعی هیدروژل برای چاپ سه‌بعدی مدلی از جسم غاری استفاده کردند. پس از ایجاد این مدل، دانشمندان آن را با سلول‌های اندوتلیال که وظیفه پوشش رگ‌های خونی را برعهده دارند، ترکیب کردند. برای بررسی عملکرد این ایمپلنت، پژوهشگران آن را در بدن تعدادی خرگوش و خوک مبتلا به اختلال نعوظ قرار دادند. نتایج نشان داد که این ایمپلنت نه‌تنها به حیوانات کمک کرد تا به نعوظ دست یابند، بلکه موجب بهبود باروری آن‌ها هم شد.
به‌عنوان‌مثال، قبل از دریافت این ایمپلنت، میزان موفقیت تولیدمثل در خوک‌هایی که دچار آسیب در بافت آلت تناسلی بودند، تنها ۲۰ درصد بود. اما پس از کاشت ایمپلنت، این میزان به ۱۰۰ درصد افزایش یافت.
اگرچه این فناوری هنوز روی انسان آزمایش نشده، اما محققان معتقدند که می‌تواند روشی مؤثر برای درمان اختلال نعوظ و آسیب‌های آلت تناسلی باشد.
این تیم تحقیقاتی در پایان مطالعه خود اعلام کرد که آن‌ها موفق شده‌اند مدلی پویا از جسم غاری را توسعه دهند که نه‌تنها توانایی ایجاد نعوظ در شرایط آزمایشگاهی را دارد، بلکه در حیوانات آزمایش‌شده، شکل طبیعی نعوظ و توانایی تولیدمثل را نیز بازیابی کرده است. همچنین، آن‌ها تأکید کردند که یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که می‌توان از جسم غاری زیست‌تقلیدی (BCC) برای درمان آسیب‌های آلت تناسلی استفاده کرد.
علاوه بر این، این تحقیق گامی مهم در راستای توسعه کاربردهای پزشکی اندام‌های مصنوعی چاپ‌شده به روش سه‌بعدی محسوب می‌شود.
بدون نظر