به گفته کارشناسان، یک کلونی از کبوتران «سفید پاپر» صدایی شبیه به شکستن و خرد شدن ایجاد می‌کنند، چون مقدار زیادی پلاستیک بلعیده‌اند!
جزیره کوچک و آتشفشانی «لرد هاو» در شرق استرالیا، زیستگاه حدود ۴۴ هزار سفید پاپر است. جوجه‌های این پرندگان پس از تولد، حدود ۹۰ روز در لانه‌های زیرزمینی خود می‌مانند و باید در این مدت با ماهی و ماهی مرکب تغذیه شوند.
اما والدین آن‌ها ناخواسته به‌جای غذا، انواع زباله‌های پلاستیکی مانند گیره بادکنک، قطعات لگو، درِ خودکار، سر بطری و حتی چرخ اسباب‌بازی را برایشان می‌آورند!
در یک مورد، دانشمندان ۷۷۸ قطعه پلاستیک را در بدن یک جوجه ۸۰ روزه پیدا کردند. به گفته آن‌ها، امروزه در معده هر پرنده، دست‌کم ۵۰ قطعه پلاستیک وجود دارد.
دکتر الکس باند، مسئول ارشد بخش پرندگان در موزه تاریخ طبیعی، از سال ۲۰۰۹ در حال بررسی تهدیداتی است که پرندگان این جزیره را تهدید می‌کند.
هر سال تنها یک تخم گذاشته می‌شود که اواخر ژانویه تبدیل به جوجه می‌شود. والدین در سه ماه بعد، به دریای تاسمان می‌روند، غذا یا گاهی پلاستیک جمع می‌کنند و آن را به جوجه می‌دهند.
پلاستیک می‌تواند تا ۱۰ درصد وزن بدن جوجه را تشکیل دهد و به این ترتیب، فضای کافی برای غذای واقعی باقی نمی‌ماند.
پلاستیک نه‌تنها وارد معده پرنده می‌شود، بلکه سموم موجود در دریا را نیز جذب کرده و این مواد سمی را وارد خون پرنده می‌کند.
دکتر باند به همراه پژوهشگرانی از «شرکت بومی اسپِرِنس چالتجراک» و دانشگاه تاسمانیا، میزان آلاینده‌ها در خون و پر پرندگان را بررسی می‌کنند. آن‌ها همچنین آسیب‌هایی را که پلاستیک به اندام‌های داخلی پرنده وارد می‌کند، مطالعه و قطعات پلاستیک موجود در معده آن‌ها را نیز بررسی می‌کنند. متأسفانه، بیشتر روزها لاشه یا پرندگان بیمار را در ساحل جزیره پیدا می‌کنند.
وقتی جوجه‌ها برای نخستین بار از لانه بیرون می‌آیند، به سمت دریا می‌روند. آن‌هایی که به‌خاطر تغذیه نامناسب ضعیف شده‌اند، نمی‌توانند با امواج مقابله کنند و به‌راحتی غرق می‌شوند.
تیم تحقیقاتی، این پرندگان را به آزمایشگاه می‌برد و محتویات معده آن‌ها را تخلیه می‌کند که معمولاً پر از تکه‌های بزرگ پلاستیک است.ئدر مورد پرندگان زنده، با پمپاژ ملایم آب دریا به معده، باعث می‌شوند پرنده محتویات معده را بالا بیاورد. در این حالت، هر چیزی که در شکم پرنده گیر کرده باشد، مثل پلاستیک نیز خارج می‌شود.
این جوجه‌ها هنوز لانه را ترک نکرده‌اند، اما بدنشان از زباله پر شده؛ با این حال قرار است مسیر طولانی از استرالیا تا ژاپن را مهاجرت کنند. با وجود این همه زباله در بدنشان، بسیاری از آن‌ها اصلاً به مقصد نخواهند رسید.
در برخی مواقع، هنگام در دست گرفتن پرنده، می‌توان صدای خرد شدن پلاستیک در بدنش را احساس و حتی شنید.
مطالعات پیشین نشان داده‌اند که پرندگانی که بیشترین پلاستیک را در معده دارند، بیشترین میزان مواد سمی را در بدن خود ذخیره کرده‌اند.
در سال ۲۰۲۳، دکتر باند و تیمش واژه «پلاستیکوز» را برای توصیف یک بیماری به کار بردند که در آن، تماس مکرر پلاستیک با معده پرنده، باعث التهاب و آسیب می‌شود.
بررسی‌های جمعیتی نشان می‌دهد که جمعیت سفید پاپرها در جزیره لرد هاو به‌طور چشمگیری کاهش یافته است.
موزه تاریخ طبیعی از مردم خواسته که با کاهش مصرف پلاستیک‌های یک‌بار مصرف مثل بطری آب و لیوان‌های قهوه و بازیافت، در کاهش آلودگی نقش داشته باشند.
همچنین، شهروندان در صورت مشاهده پرندگانی که در زباله یا پلاستیک گرفتار شده‌اند، باید موضوع را گزارش دهند تا دانشمندان بتوانند ابعاد واقعی این آلودگی را بهتر درک کنند.
بدون نظر