۵۰ ورزشکار برتر تاریخ بر اساس رأی تماشاگران؛ از ستارگان فوتبال تا اسطوره‌های بوکس

محمدعلی کلی، یوسین بولت، سرنا ویلیامز، لیونل مسی، کریستیانو رونالدو و تایگر وودز تنها تعدادی از نام‌هایی هستند که در بحث بهترین ورزشکار تمام دوران نامشان مطرح می‌شود. با وجود رشته‌ها و دوره‌های زمانی بسیار زیاد، پاسخ دادن به این پرسش که «برترین ورزشکار تاریخ» کیست همیشه کاری غیرممکن خواهد بود، اما این باعث نمی‌شود که علاقه‌مندان از بحث درباره آن لذت نبرند.

حال، هرچقدر هم که بخواهیم انتخاب خودمان را به‌عنوان «بهترین ورزشکار تاریخ» اعلام کنیم، بی‌تردید شما هم با ما موافق خواهید بود که این موضوع بهتر است به طرفداران واگذار شود. چرا که گردآوری نظرات هواداران احتمالاً منصفانه‌ترین روش برای عبور از پیچیدگی‌های رشته‌های مختلف و دوران‌های گوناگون و تبدیل آن‌ها به یک بیان کلی از دیدگاه مردم است.

در اینجا پای وب‌سایت thetoptens.com به میان می‌آید. با جمع‌آوری نظرات ورزش‌دوستان از سراسر جهان از طریق فهرست تعاملی «برترین ورزشکاران تمام دوران»، این وب‌سایت در سال ۲۰۲۵ بالاخره به این بحث پایان داده و بهترین ورزشکار تاریخ را از نگاه عموم مردم معرفی کرده است.

برترین ورزشکاران تاریخ (رتبه‌های ۵۰ تا ۱۱)

برترین ورزشکاران تاریخ (۱۰ تا ۱)

۱۰ – راجر فدرر

راجر فدرر در ژوئن ۲۰۲۵ موفق شد به جمع ۱۰ ورزشکار برتر تاریخ راه یابد. این تنیس‌باز سوئیسی ۱۰۳ عنوان انفرادی در تور ATP کسب کرده است، از جمله ۲۰ عنوان گرند اسلم – که هشت مورد آن در ویمبلدون به‌دست آمد. او در مجموع ۳۱۰ هفته در صدر رده‌بندی تنیس مردان قرار داشت، از جمله یک دورهٔ رکوردشکن برای ۲۳۷ هفته متوالی.

رویارویی‌های او با رافائل نادال، اندی ماری و نواک جوکوویچ توجه جهانیان را جلب کرد و فینال تاریخی‌اش با نادال در ویمبلدون ۲۰۰۸ یکی از بهترین و بزرگترین مسابقات تاریخ تنیس لقب گرفته است. این جدال تقریباً پنج‌ساعته سرانجام با پیروزی نادال به پایان رسید، اما از معدود دفعاتی بود که فدرر در ویمبلدون شکست خورد.

۹ – پله

پله هنوز هم به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ شناخته می‌شود و بالاتر از هم‌دوره‌ای‌هایش و بزرگانی مانند لیونل مسی و کریستیانو رونالدو در این فهرست قرار گرفته است. این اسطوره فوتبال برزیل و جهان که در اواخر سال ۲۰۲۲ درگذشت، با رکورد گلزنی فوق‌العاده و سه قهرمانی در جام جهانی، برای همیشه در یادها خواهد ماند.

اندی وارهول، هنرمند مشهور، درباره او گفته بود: «پله یکی از معدود کسانی بود که نظریه من را نقض کرد. او به جای ۱۵ دقیقه شهرت، ۱۵ قرن شهرت خواهد داشت.» در طول دوران حرفه‌ایش که شامل ۱۳۶۶ بازی باشگاهی و ملی بود، طولانی‌ترین دوران گل نزدنش تنها ۹ بازی به طول انجامید – آن هم در ۱۱ بازی اول دوران حرفه‌ای‌اش.

۸ – جیم تورپ

جیم تورپ انگار ۵۰۰ سال دیر به دنیا آمده بود، اما بی‌شک مرد رنسانسی عصر خودش بود. این اسوطره آمریکایی در اوایل قرن بیستم در بیسبال و فوتبال آمریکایی همانند بو جکسون درخشید و دو مدال طلای المپیک در دوومیدانی نیز کسب کرد. این مدال‌ها ابتدا به دلیل نقض قوانین قبل از حضور در المپیک از او گرفته شد، اما سه دهه پس از مرگش به او بازگردانده شدند.

تورپ در سال ۱۹۱۳ حرفه بیسبال خود را آغاز کرد و تا ۱۹۱۹ ادامه داد، در حالی که از سال ۱۹۱۵ وارد عرصه فوتبال آمریکایی نیز شد و تا ۱۹۲۸ در آن فعالیت داشت.

۷ – بو جکسون

باورنکردنی است، اما بو جکسون در دو رشته ورزشی در سطح حرفه‌ای درخشید. او در فوتبال آمریکایی از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۰ برای تیم LA Raiders بازی کرد، و با عبور از مدافعان متعدد نگاه‌ها را به خود جلب کرد، تا آنکه مصدومیت لگن او را وادار به تمرکز بر یک رشته کرد.

در کنار فعالیتش در NFL، جکسون در لیگ بیسبال نیز شگفتی‌ساز بود. در طول دوران ۸ ساله‌اش در تیم‌های Kansas City Royals، Chicago White Sox و California Angels، با ۱۴۱ هوم‌ران و قدرت فیزیکی فوق‌العاده تحسین‌برانگیز ظاهر شد. حتی شکست‌هایش نیز تماشایی بودند – مانند صحنه‌ای که بعد از اخراج از بازی، چوب بیسبال را روی زانویش می‌شکند.

۶ – بیب روث

احتمالاً مشهورترین بازیکن تاریخ بیسبال، بیب روث است که در سال ۱۹۴۸ درگذشت. با اینکه سه‌چهارم قرن از مرگ او گذشته، اما روث همچنان به‌عنوان معیار طلایی این ورزش شناخته می‌شود – گواهی بر تأثیر بی‌بدیل او بر این ورزش.

روث نزدیک به ۲۰ سال در لیگ حرفه‌ای بیسبال حضور داشت و در این مدت، ۷ بار قهرمان سری جهانی شد. افتخارات بیشمار دیگر نیز در کارنامه او دیده می‌شود و بلافاصله پس از بازنشستگی‌اش، در سال ۱۹۳۶ به تالار افتخارات بیسبال راه یافت.

۵ – مایکل فلپس

مایکل فلپس پرافتخارترین ورزشکار المپیک در تمام تاریخ است. او در مجموع ۲۸ مدال کسب کرده – که ۲۳ مورد آن طلا هستند، عناوینی که نشان‌دهنده عملکرد بی‌نظیر فلپس در دوران اوج بود.
علاوه بر این، ۲۷ مدال طلای قهرمانی جهان و ۱۶ مدال طلای مسابقات پان پسیفیک نیز به نام او ثبت شده‌اند. در دورانی که فلپس در استخرها حاضر بود، عملاً هیچ رقیبی در شنا نداشت.

فلپس تا سال ۲۰۱۶ تقریباً تمام عنوان‌های ممکن را از آن خود کرد. وی موفقیت خارق‌العاده‌اش را به تمرینات و تلاش‌های بی‌وقفه نسبت می‌دهد – او برای بیش از ۱,۸۰۰ روز متوالی، حداقل یک بار وارد استخر می‌شد تا به گفته خودش «کاری را انجام دهد که هیچ‌کس قبلاً انجام نداده بود».

۴ – وین گرتسکی

وین گرتسکی، اسطوره تمام‌عیار هاکی روی یخ و عضو تالار افتخارات این رشته، ممکن است برای رتبه سوم لیست کلی ورزشکاران، کمی شگفت‌انگیز به نظر برسد، اما او در حوزه خود کارنامه‌ای افسانه‌ای دارد. گرتسکی که رکورددار امتیازآوری در تاریخ NHL است، تقریباً یک دهه برای Edmonton Oilers بازی کرد و سپس به تیم‌های Los Angeles Kings، St. Louis Blues و New York Rangers پیوست. در نهایت، شماره ۹۹ او آن‌قدر مقدس بود که پس از بازنشستگی‌اش، به طور کامل در لیگ NHL بازنشسته شد – کاری که برای هیچ بازیکن دیگری انجام نشده است.

۳ – یوسین بولت

یوسین بولت به‌عنوان سریع‌ترین انسان تاریخ، در المپیک ۲۰۰۸ پکن به یک ستاره جهانی تبدیل شد – در حالی که غذای اصلی‌اش ناگت مرغ مک‌دونالد بود. او ابتدا رکورد جهانی ۱۰۰ متر را شکست و سپس رکورد ۲۰۰ متر مایکل جانسون را که بیش از یک دهه پابرجا بود نیز به نام خود ثبت کرد.

بولت در المپیک‌ها و قهرمانی‌های جهان از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶، بارها رتبه اول و مدال طلا را بدست آورد و تبدیل به یک اسطوره تمام‌عیار شد. با قد ۱۹۶ سانتی‌متر، او از نظر فیزیکی متفاوت از هر دونده‌ای بود – با استارت‌های نه‌چندان زیبا، اما گام‌هایی بلند و انفجاری که او را از حریفانش جلو می‌انداخت.

۲ – محمدعلی کلی

بدون شک، محمد علی بهترین بوکسور تاریخ است. شاید مشت‌های او قوی‌ترین نبود، اما حرکات پا و سبک رقص‌مانندش در رینگ، بی‌نظیر و خاص خودش بود. به قول خودش: «مثل پروانه شناور باش، مثل زنبور نیش بزن.»

علی در ۶۱ مبارزه حرفه‌ای‌اش، ۵۶ پیروزی (۳۶ ناک‌اوت) و تنها ۵ شکست داشت. او برنده مدال طلای المپیک و سه‌بار قهرمان سنگین‌وزن جهان بود. بی‌تردید اگر علی زنده بود، از رتبه دومش راضی نبود، چون خودش همیشه می‌گفت: «من بهترینم.»

۱ – مایکل جردن

عنوان «بهترین ورزشکار تاریخ» بر شانه‌های پهن مایکل جردن می‌نشیند. این اسطوره تیم شیکاگو بولز تقریباً به‌اتفاق آرا به‌عنوان برترین بسکتبالیست تاریخ شناخته می‌شود؛ کسی که تیمی توصیف‌شده به‌عنوان «سیرک کوکائینی سیار» را به ۶ قهرمانی NBA در طی ۸ سال رساند.

او رکورددار ۶ جایزه MVP فینال‌های NBA است و از ترساندن رقبا لذت می‌برد. این بازیکن کامل که ۱۰ بار امتیازآورترین بازیکن فصل شد و در سال ۱۹۸۸ به‌عنوان بهترین بازیکن دفاعی هم انتخاب گردید، در میان بازیکنان بسکتبال با لقب «عیسی سیاه» شناخته می‌شد.

۱۰ ورزشکار برتر تاریخ