کدام کشورها کمترین درصد سالمندان نسبت به جمعیت را دارند؟ + اینفوگرافی

نکات کلیدی

• کشورها در خاورمیانه، مانند قطر و امارات، کمترین نسبت سالمندان نسبت به جمعیت کل را دارند.
• بخش قابل‌توجهی از جمعیت این کشورها را کارگران مهاجر جوان تشکیل می‌دهند که معمولاً زیر ۴۰ سال سن دارند.
• اثر مشابهی را می‌توان در کشورهای جنوب صحرای آفریقا مشاهده کرد که به‌دلیل جمعیت جوان، سالمندان هنوز سهم کوچکی از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.
• در حالی که کشورهای غربی و صنعتی نگران پیری جمعیت خود هستند، در سایر نقاط جهان، سالمندان کمترین سهم را در ساختار جمعیتی دارند.

این نمودار، ۳۶ کشوری را که در سال ۲۰۲۵ کمترین نسبت سالمندان (افراد بالای ۶۵ سال) را دارند، به ترتیب رتبه و همراه با تعداد کل سالمندان نشان می‌دهد.

این آمار بر اساس برآوردهای متوسط سازمان ملل در چشم‌انداز جمعیتی جهان ۲۰۲۴ تهیه شده‌ است.

رتبه‌بندی کشورهایی با کمترین سهم سالمندان

قطر با ۱.۷ درصد و امارات با ۱.۸ درصد، کمترین نسبت سالمندان را در جمعیت خود دارند.

علت این موضوع، وابستگی زیاد کشورهای حاشیه خلیج فارس به نیروی کار مهاجر است که بیشتر آن‌ها زیر ۴۰ سال سن دارند و همین باعث کاهش سهم سالمندان شده است.

جدول ۳۶ کشور با کمترین سهم سالمندان در سال ۲۰۲۵

در کشورهایی مانند زامبیا (۲.۰٪)، چاد (۲.۱٪) و اوگاندا (۲.۲٪)، نرخ بالای زاد و ولد باعث شده که ساختار سنی جمعیت به سمت جوانی متمایل باشد.

برای نمونه، در جمهوری آفریقای مرکزی که در رتبه پنجم قرار دارد، تنها ۲.۲٪ از جمعیت بالای ۶۵ سال هستند، در حالی که بیش از نیمی از جمعیت زیر ۱۸ سال دارند.

با این حال، درصد کم سالمندان لزوماً به معنای تعداد کم آن‌ها نیست.

برای مثال، در نیجریه (۳.۱٪) و اتیوپی (۳.۳٪)، جمعیت سالمندان به‌ترتیب به ۷.۳ میلیون و ۴.۵ میلیون نفر می‌رسد.

برای مقایسه، این تعداد بیش از جمعیت کل ایرلند و نیوزیلند روی هم است.

پیامدهای نسبت کمتر سالمندان چیست؟

اگرچه جمعیت جوان می‌تواند به معنای هزینه کمتر مراقبت‌های بهداشتی برای سالمندان باشد، اما نیازمند سرمایه‌گذاری بیشتر در آموزش و اشتغال آینده است.

در همین حال، کشورهای خلیج فارس باید برای تغییرات جمعیتی آینده برنامه‌ریزی کنند، چراکه جمعیت مهاجر در نهایت یا پا به سن می‌گذارند یا به کشورهای خود بازمی‌گردند.

در آفریقا، تقویت زیرساخت‌های مراقبت از سالمندان همچنان یک اولویت بلندمدت است، زیرا این کشورها باید برای پیر شدن تدریجی جمعیت در سن کار نیز آماده شوند.