انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۳۰، پیشرفت‌های سریع فناوری چهره بشر را دگرگون کند و توانایی‌هایی را در اختیار انسان‌ها قرار دهد که پیشتر فقط در داستان‌های علمی‌تخیلی دیده می‌شدند — از قدرت فرا بشری گرفته تا حواس تقویت‌شده. اسکلتهای پوشیدنی رباتیک به‌زودی می‌توانند به افراد این امکان را بدهند که به‌راحتی اجسام سنگین را بلند کنند. همچنین، ابزارهای پوشیدنی مبتنی بر هوش مصنوعی، مانند عینک و ایرپادهای هوشمند، قابلیت ارائه اطلاعات لحظه‌ای و تجربه واقعیت افزوده فراگیر را فراهم خواهند کرد. در حوزه سلامت، نانوربات‌های میکروسکوپی که قادر به ترمیم بافت‌ها و مبارزه با بیماری‌ها از درون جریان خون هستند نیز ممکن است انقلابی به پا کنند و حتی طول عمر انسان را افزایش دهند.
توسعه‌دهندگان در حال کار بر روی لنزهای تماسی با قابلیت دید در شب (مادون قرمز) و همچنین ابزارهایی هستند که به کاربران این امکان را می‌دهد تا اشیای دیجیتال را «حس» کنند؛ نوآوری‌هایی که مسیرهای کاملاً جدیدی برای تجربه‌ی جهان پیرامون باز می‌کنند. پیشگامانی همچون ری کرزویل، مهندس سابق گوگل، بر این باورند که این فناوری‌ها گام‌های اولیه در مسیر هم‌گرایی انسان و ماشین به شمار می‌روند؛ جایی که رابط‌های مغز و رایانه، امکان دسترسی مستقیم به هوش دیجیتال را فراهم می‌کنند.
اگرچه بسیاری از این نوآوری‌ها هم‌اکنون در دست توسعه‌اند، اما برخی دیگر همچنان در مراحل آزمایشی قرار دارند و با چالش‌های فنی و اخلاقی قابل توجهی، از جمله نگرانی درباره حریم خصوصی و ایمنی، مواجه هستند. با این حال، برخی از این فناوری‌های آینده‌نگر ممکن است ظرف پنج سال آینده به واقعیت تبدیل شوند و توانایی‌هایی مانند قدرت بدنی، درک حسی و توان شناختی انسان را به‌گونه‌ای ارتقا دهند که تا پیش از این غیرممکن به نظر می‌رسید.
قدرت فرابشری
ری کرزویل، آینده‌پژوه مشهور، ادعا کرده که پایه‌های دستیابی به «جاودانگی انسان»، از سال ۲۰۳۰ آغاز می‌شود و انسان تا سال ۲۰۴۵ با ماشین‌ها ادغام خواهد شد. به گفته او، تا سال ۲۰۳۰، اسکلتهای پوشیدنی رباتیک می‌توانند به انسان‌ها قدرتی فراتر از توان معمول بدهند؛ از جمله امکان بلند کردن اجسام سنگین در کارخانه‌ها یا افزایش توان جسمی سربازان در میدان نبرد.
شرکت آمریکایی سارکوس رباتیکس (Sarcos Robotics) پیشتر یک اسکلت پوشیدنی را نمایش داده که نسبت «افزایش قدرت» آن ۲۰ به ۱ است. این یعنی یک فرد معمولی می‌تواند برای مدتی طولانی وزنی تا حدود ۹۰ کیلوگرم را حمل کند. طراحی این لباس رباتیک ۱۷ سال زمان و ۱۷۵ میلیون دلار هزینه برداشته است. اسکلتهای پوشیدنی دیگر، مانند اکسیا (Exia) ساخت شرکت آلمانی German Bionic، مجهز به هوش مصنوعی هستند که از حرکات کاربر یاد می‌گیرد و به او این امکان را می‌دهد تا بدون احساس خستگی، اجسام سنگین را جابه‌جا کند. از این فناوری هم‌اکنون در بیمارستان‌های آلمان استفاده می‌شود.
درمان فوق‌العاده همراه با عمر جاودانه
در پنج سال آینده، انسان‌ها ممکن است ربات‌های میکروسکوپی کوچکی موسوم به نانو‌بات را در جریان خون خود داشته باشند که وظیفه‌شان حفظ سلامت بدن خواهد بود. این فناوری می‌تواند باعث بهبود هر چه سریع‌تر زخم‌ها و حتی درمان بیماری‌هایی مانند سرطان شود. کرزویل همچنین ادعا کرده است که تا سال ۲۰۲۹، هوش مصنوعی به سطح «فرابشری» خواهد رسید؛ اتفاقی که به گفته او مسیر را برای پیشرفت‌های فناورانه گسترده‌تر و سریع‌تر، هموار خواهد کرد. به گفته‌ی کورزویل، یکی از دستاوردهای مهم آینده توسعه‌ی نانو‌بات‌های میکروسکوپی خواهد بود که درون جریان خون انسان فعالیت می‌کنند و بدون نیاز به پایش دائمی پزشکی، سلامت بدن را حفظ خواهند کرد.
او در کتاب جدید خود با عنوان The Singularity Is Nearer پیش‌بینی می‌کند که پس از سال ۲۰۲۹، زندگی انسان دستخوش تحولی چشمگیر خواهد شد؛ کالاهای ضروری ارزان‌تر می‌شوند و انسان‌ها از طریق فناوری‌هایی مانند رابط مغز و رایانه — مشابه پروژه Neuralink ایلان ماسک — به ادغام با ماشین‌ها نزدیک خواهند شد. کورزویل همچنین به پیشرفت‌های اخیر در حوزه‌ی هوش مصنوعی، از جمله ابزارهایی مانند ChatGPT اشاره می‌کند و می‌گوید این تحولات نشان می‌دهد پیش‌بینی‌هایش در سال ۲۰۰۵ در مسیر درستی بوده‌اند: «مسیر کاملاً روشن است.»
لنزهایتماسی که به افراد امکان می‌دهند فواصل بسیار دور را ببینند یا اطلاعات رایانه‌ای را مستقیماً در چشم خود دریافت کنند، ممکن است تا سال ۲۰۳۰ وارد بازار شوند. دانشمندان چینی اخیراً لنزهایی ساخته‌اند که به کاربر اجازه می‌دهد تا در تاریکی نیز اطراف خود را ببیند. این لنزها توانایی دیدن نور مادون قرمز را دارند، بدون آنکه نیازی به عینک‌های دید در شب حجیم باشد.
حواس تقویت‌شده: آینده‌ای فراتر از پنج حس انسانی
دستگاه‌هایی که قابلیت‌های حسی انسان را فراتر از حد طبیعی خود می‌برند، ممکن است به‌زودی وارد بازار شوند. تحقیقات شرکت سوئدی اریکسون، فعال در حوزه شبکه و ارتباطات، نشان می‌دهد که دستبندهای دیجیتال می‌توانند این امکان را فراهم کنند که افراد بتوانند «اشیای دیجیتال» را لمس کرده و احساس نمایند. طراحان حوزه سایبورگ (انسان-ماشین) نیز تاکنون دستگاه‌هایی را آزمایش کرده‌اند که به کاربران توانایی‌های حسی فرابشری می‌دهند. این نمونه‌ها نشان داده‌اند که آینده حواس انسان ممکن است شامل قابلیت‌هایی باشد که تاکنون فقط در داستان‌های علمی‌تخیلی دیده‌ایم.
دسترسی آنی به اطلاعات با پوشیدنی‌های هوشمند
تا سال ۲۰۳۰، پوشیدنی‌های دیجیتال مجهز به هوش مصنوعی — مانند ایرپاد — می‌توانند به انسان‌ها «قدرت‌های فرابشری دیجیتال» را ارائه بدهند؛ به‌طوری‌که هر فردی قادر خواهد بود پاسخ سؤالات خود را در لحظه و بدون جست‌وجوی دستی دریافت کند. شرکت متا در حال افزودن قابلیت‌های هوش مصنوعی به عینک‌های Ray-Ban است و گوگل نیز روی سیستم‌عاملی برای واقعیت افزوده و واقعیت مجازی کار می‌کند.
لوئیس روزنبرگ، دانشمند علوم رایانه، در این باره قابلیت این تکنولوژی‌های جدید می‌گوید: «این قدرت‌ها به‌واسطه هوش مصنوعی که در دستگاه‌های پوشیدنی بارگذاری شده، فعال می‌شوند؛ دستگاه‌هایی که می‌بینند آنچه ما می‌بینیم، می‌شنوند آنچه ما می‌شنویم و آنچه تجربه می‌کنیم را درک کرده و توانایی درک و تفسیر جهان را برای ما ارتقاء می‌دهند… تا سال ۲۰۳۰، اکثر ما زندگی روزمره‌مان را با همراهی این قدرت‌ها به‌واسطه هوش مصنوعی سپری خواهیم کرد که قدرت‌های دیجیتالی فوق‌العاده‌ای را به تجربیات‌مان وارد می‌کنند.»
بدون نظر