در نگاه اول، تصویر این زن شبیه به یکی از اعضای قبیله‌های مدرن به نظر می‌رسد؛ زنی با تاجی تزئینی بر سر و چهره‌ای جدی. اما در واقع، این تصویر بازسازی چهره زنی بلژیکی است که حدود ۱۰,۵۰۰ سال پیش زندگی می‌کرده و امروز با دقتی حیرت‌انگیز بازآفرینی شده است.
پژوهشگران و هنرمندان، صورت زنی را که موقتاً «زن مارگو» نام‌گذاری شده، بازسازی کرده‌اند. بقایای او در غاری واقع در دره موز بلژیک کشف شده بود. این زن عضوی از جامعه شکارچی-گردآورنده‌ای بوده که در آغاز دوران میان‌سنگی در اروپا زندگی می‌کرده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهند که او پوستی روشن‌تر از حد انتظار و چشمانی آبی متمایل به خاکستری داشته. این زن یکی از انسان‌های خردمند یا همان «هومو ساپینس»های امروزی بوده و در زمان خود، در میان جنگل‌ها و رودخانه‌ها برای یافتن غذا سرگردان بوده است. در حال حاضر، نام رسمی برای این زن انتخاب نشده و از مردم خواسته شده که میان چند گزینه، نام مناسبی را برایش برگزینند.
کارشناسان معتقدند که این زن به همان جمعیتی تعلق داشته که مرد «چدار» نیز از آن‌ها بوده؛ جمعیتی از غرب اروپا که به‌عنوان شکارچی-گردآورنده شناخته می‌شوند. جسد این زن نخستین‌بار در سال ۱۹۸۸ در غار مارگو در نزدیکی شهر دینان بلژیک کشف شد.
پس از گذشت ۳۵ سال، محققان توانستند DNA جمجمه این زن را که به‌خوبی حفظ شده بود، استخراج کنند و اطلاعاتی درباره رنگ پوست و چشم او به دست آورند. مانند مرد چدار، او نیز چشمان آبی داشته، اما پوستش روشن‌تر از بسیاری دیگر از هم‌عصرانش بوده است. دکتر مایته ریولاه، ژنتیک‌دان پروژه، با اشاره به این یافته گفت که تنوع رنگ پوست در آن دوره بیشتر از چیزی بوده که پیش‌تر تصور می‌شد.
پس از کشف این اطلاعات، دو برادر هنرمند هلندی، آدری و آلفونس کنیس، با استفاده از رزین و سیلیکون، چهره این زن را بازسازی کردند. این دو هنرمند که در زمینه بازسازی انسان‌های اولیه تخصص دارند، پیش‌تر چهره نئاندرتال‌ها و افرادی مانند «مرد یخی اوتزی» را نیز بازآفرینی کرده بودند.
بر اساس تحلیل استخوان‌ها، تخمین زده شده که سن زن مارگو هنگام مرگ بین ۳۵ تا ۶۰ سال بوده است. پروفسور ایزابل د گروت که سرپرست این پروژه و متخصص ریشه‌های انسانی بوده، توضیح داده که با وجود جمجمه و فک سالم، نمی‌توان با دقت بیشتری سن او را مشخص کرد.
علت مرگ زن مارگو همچنان مشخص نیست، چراکه هیچ نشانه واضحی از ضربه یا بیماری روی استخوان‌های او دیده نمی‌شود.
به گفته پروفسور د گروت، حدود ۱۰ هزار سال پیش، اروپا کاملاً با اروپای امروزی تفاوت داشته است. مردم بلژیک در دوران میان‌سنگی به‌صورت شکارچی-گردآورنده زندگی می‌کردند و در دل جنگل‌ها اردوگاه‌هایی مانند «ابری دو پاپ» می‌ساختند.
آن‌ها در این مکان‌ها آتش روشن می‌کردند و ابزارهایی از سنگ چخماق تولید می‌کردند. رژیم غذایی‌شان شامل گوشت حیوانات وحشی مانند گوزن و گراز، ماهی، پرنده و گیاهانی همچون فندق بود که منبعی ارزشمند به حساب می‌آمد.
از بخش‌های مختلف بدن حیوانات برای تولید لباس، ابزار و طناب استفاده می‌کردند و شاید هم سگ‌ها را اهلی کرده بودند. زندگی آن‌ها به‌شدت وابسته به طبیعت بود و از منابع فصلی و مهارت در شکار و گردآوری برای بقا استفاده می‌کردند. اگرچه دائماً در حال جابه‌جایی بودند، اما معمولاً به کمپ‌های محبوب و غارهای مخصوص تدفین بازمی‌گشتند.
اکنون از عموم مردم دعوت شده که با شرکت در یک نظرسنجی اینترنتی، از میان سه گزینه «مارگو»، «فریا» و «موس‌آن»، نام دلخواهشان را برای این زن انتخاب کنند.
مارگو اشاره به نام غاری دارد که بقایای این زن در آن یافت شده، فریا برگرفته از تپه‌های اطراف و موس‌آن مربوط به حوضه رودخانه‌ای است که غار در آن واقع شده. این رأی‌گیری تا پایان ماه ژوئن ادامه دارد و علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به وب‌سایت پروژه و انتخاب گزینه «رأی دادن»، در آن شرکت کنند.
پس از آن، از ماه سپتامبر، تندیس زن مارگو در قالب یک نمایشگاه سیار در موزه‌های مختلف بلژیک به نمایش گذاشته خواهد شد.
![مرحله جدید ثبت نام ایران خودرو آغاز شد [مرداد ۱۴۰۴]](https://static.digiato.com/digiato/2025/07/230633_549000-نمایندگی-ایرانخودرو-تضامن-رستگار-و-فرزندان-388x462.jpg)
بدون نظر