درسته. الان تو پیروزی یه اپارتمان ۲ خوابه ۸۰ متری، حدود چهار میلیارد تومنه. کلنگی هست ۲ میلیارد ولی کلا نم کشیده و سال بعد همه ساکنین مریض میشن. یه دوستی داشتم زمان دانشگاه زیرزمین تو اطراف فرودگاه مهراباد زندگی میکرد. خودش همسرش و با ۲ تا بچه. همشون عفونت خون گرفتن. پسرش دچار نارسایی قلبی و شش شد. پسراش پوکی استخوان دارن چون ۱۰ سال تو اون زیرزمین بود. الان بدن و فرم بدن بچه هاش کلا یه جوری شده. انگار تصاف کردن.
این واحدهای کلنگی هم که اصلا کاریش نمیشه کرد. یا همه ی مالکین جمع بشن که کوبیده بشه و از نو ساخته بشه. و بعدم کوبیده بشه که کلا بالای ۳ میلیارد فقط هزینش میشه برا یه واحد ۸۰ متری. حالا بعدم برو سر فاکتور و هزینه ها با مالکین صلح کن. تازه اگه جمع بشن. دایی من تو جنت اباد با همین شرائط با تمام هشت تا مالک واحدها جمع شدن کوبیدن. ۵ سال طول کشید. کاری که باید ۲ ساله جمع میشد. و تو ۵ سال دایی من از کار و زندگی افتاد. اجاره نشین شد. کارمند هم بود اینقدر مرخصی بدونه حقوق گرفت که شاید جمعا درامد ۱ سالشو از دست داد. چون هربار یه مالک قهر میکرد و میرفت و همه چی میخوابید. سالی چندبار پلیس و دادسرا میرفتن. ولی بعد ۵ سال حتی تو هزینه ها هم صلح نشد. کتک کاریها شد. پسرای بعضیا لات بودن به اصطالح حتی به ماشینای همدیگه رحم نکردن. و بعدم کینه و کدورت پیش اومد. اخرش با پا در میانی بنگاهی، قرار شد بفروشن و بنگاهی خودش به قیمت بخره. که همه فروختن. چون برا همه یه خون جیگر شده بود. و پروژه که قرار بود مثلا با هزینه مناسب تموم بشه، شاید ۲ برابر خرج شد. کلی هم دوندگی و تمام مالکین هم کلی ضرر کردن به خاطر درگیر شدن. دایی منم رفت اصفهان به خاطر کارش. و داییم میگه بی عقل بوده تهران زندگی میکرده. همیشه هم میگه با همون پول بیایین اصفهان مثل ادم زندگی کنین و با پول همون اپارتمان تو اصفهان یه اپارتمان ۳ اتاق خواب خریده. ماشین خرید. وسایل خونش همه برند.
موندم چرا من باید تو یک آپارتمان ۸۰ متری زندگی کنیم وقتی این همه آدم تو خونه های بالای ۱۰۰۰ متر زندگی می کنن من ۱۸۰ متر می خوام حس میکنم ۸۰ متر. نمی تونه برام خوب باشه
درسته. الان تو پیروزی یه اپارتمان ۲ خوابه ۸۰ متری، حدود چهار میلیارد تومنه. کلنگی هست ۲ میلیارد ولی کلا نم کشیده و سال بعد همه ساکنین مریض میشن. یه دوستی داشتم زمان دانشگاه زیرزمین تو اطراف فرودگاه مهراباد زندگی میکرد. خودش همسرش و با ۲ تا بچه. همشون عفونت خون گرفتن. پسرش دچار نارسایی قلبی و شش شد. پسراش پوکی استخوان دارن چون ۱۰ سال تو اون زیرزمین بود. الان بدن و فرم بدن بچه هاش کلا یه جوری شده. انگار تصاف کردن.
این واحدهای کلنگی هم که اصلا کاریش نمیشه کرد. یا همه ی مالکین جمع بشن که کوبیده بشه و از نو ساخته بشه. و بعدم کوبیده بشه که کلا بالای ۳ میلیارد فقط هزینش میشه برا یه واحد ۸۰ متری. حالا بعدم برو سر فاکتور و هزینه ها با مالکین صلح کن. تازه اگه جمع بشن. دایی من تو جنت اباد با همین شرائط با تمام هشت تا مالک واحدها جمع شدن کوبیدن. ۵ سال طول کشید. کاری که باید ۲ ساله جمع میشد. و تو ۵ سال دایی من از کار و زندگی افتاد. اجاره نشین شد. کارمند هم بود اینقدر مرخصی بدونه حقوق گرفت که شاید جمعا درامد ۱ سالشو از دست داد. چون هربار یه مالک قهر میکرد و میرفت و همه چی میخوابید. سالی چندبار پلیس و دادسرا میرفتن. ولی بعد ۵ سال حتی تو هزینه ها هم صلح نشد. کتک کاریها شد. پسرای بعضیا لات بودن به اصطالح حتی به ماشینای همدیگه رحم نکردن. و بعدم کینه و کدورت پیش اومد. اخرش با پا در میانی بنگاهی، قرار شد بفروشن و بنگاهی خودش به قیمت بخره. که همه فروختن. چون برا همه یه خون جیگر شده بود. و پروژه که قرار بود مثلا با هزینه مناسب تموم بشه، شاید ۲ برابر خرج شد. کلی هم دوندگی و تمام مالکین هم کلی ضرر کردن به خاطر درگیر شدن. دایی منم رفت اصفهان به خاطر کارش. و داییم میگه بی عقل بوده تهران زندگی میکرده. همیشه هم میگه با همون پول بیایین اصفهان مثل ادم زندگی کنین و با پول همون اپارتمان تو اصفهان یه اپارتمان ۳ اتاق خواب خریده. ماشین خرید. وسایل خونش همه برند.
موندم چرا من باید تو یک آپارتمان ۸۰ متری زندگی کنیم وقتی این همه آدم تو خونه های بالای ۱۰۰۰ متر زندگی می کنن من ۱۸۰ متر می خوام حس میکنم ۸۰ متر. نمی تونه برام خوب باشه