پیرترین کشورهای جهان در سال‌ ۲۰۲۵؛ وضعیت در سال‌های ۲۰۵۰، ۲۰۷۵ و ۲۱۰۰ + اینفوگرافی

نکات کلیدی
• کشورهای اروپایی در حال حاضر از نظر پیری جمعیت پیشتاز بوده و بیشترین تعداد شهروندان بالای ۶۵ سال را دارند، اما پیش‌بینی می‌شود که افزایش این آمار در طول قرن حاضر کندتر و کم‌اثرتر باشد.
• از طرف دیگر، پیش‌بینی می‌شود کشور چین از خارج از رتبه‌های برتر در سال ۲۰۲۵ ، به سومین کشور با بیشترین جمعیت مسن تا سال ۲۱۰۰ تبدیل شود.

جهان وارد یک تحول جمعیتی شده که پیش از این با آن مواجه نبوده است. با کاهش نرخ باروری و افزایش طول عمر، سهم افراد بالای ۶۵ سال به سرعت در حال افزایش است.

این اینفوگرافی کشورهای با بیشترین جمعیت مسن در جهان را تا سال ۲۰۲۵ نشان می‌دهد.

همچنین تغییرات پیش‌بینی شده تا سال ۲۱۰۰ نیز به تصویر کشیده شده است.

داده‌های این اینفوگرافی از پیش‌بینی‌های جمعیتی جهانی سازمان ملل گرفته شده است که سهم افراد بالای ۶۵ سال را در هر کشور دنبال و پیش‌بینی می‌کند. منطقه‌ها مطابق با طرح جغرافیایی سازمان ملل نمایش داده شده‌اند.

رتبه‌بندی: کشورهای با بیشترین جمعیت مسن در سال ۲۰۲۵

در سال ۲۰۲۵، ۲۲ کشور از ۲۵ کشور جهان با بیشترین جمعیت مسن، کشورهای اروپایی خواهند بود. ژاپن یکی از سه کشور غیر اروپایی در بین ۲۵ کشور برتر و بیشترین درصد از بزرگسالان مسن (۳۰ درصد بالای ۶۵ سال) را دارد.

نکته: این پیش‌بینی‌ها برای مناطقی با جمعیت بیش از یک میلیون نفر است. برای مشاهده این جدول بدون محدودیت جمعیتی، به این جدول مراجعه کنید.

حدود یک چهارم جمعیت یونان، ایتالیا و پرتغال بالای ۶۵ سال هستند. با این حال، پیش‌بینی‌ها برای ۲۰۵۰ و پس از آن نشان می‌دهد که افزایش سهم بزرگسالان مسن در اروپا کاهش می‌یابد که به‌طور قابل توجهی تحت تأثیر مهاجرت است.

انتقال جمعیتی سریع شرق آسیا

در حالی که هنگ کنگ و پورتوریکو تا میانه قرن بیست و یک از ژاپن پیشی می‌گیرند، بزرگ‌ترین افزایش جمعیت مسن به چین تعلق دارد.

نکته: پورتوریکو و هنگ کنگ کشورهای مستقلی نیستند، بلکه اولی قلمرو ایالات متحده و دومی منطقه‌ای تحت حاکمیت چین هستند.

در حالی که چین در سال ۲۰۲۵ خارج از رتبه‌های بالا از نظر جمعیت مسن قرار دارد، پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۱۰۰ و با حدود ۴۶ درصد، سومین کشور با بالاترین سهم از جمعیت مسن جهان شود.

جمعیت مسن کشورهای دیگر شرق آسیا مانند کره جنوبی، تایوان و سنگاپور نیز در حال رشد بوده و پیش‌بینی می‌شود که جمعیت بالای ۶۵ سال در هرکدام از آن‌ها تا پایان قرن به مرز ۴۰ درصد برسد.

چنان‌که در اروپا اتفاق افتاده است، این شتاب پیر شدن به دلیل نرخ پایین باروری تاریخی همراه با افزایش سریع امید به زندگی است. برخلاف اروپا، مهاجرت از کشورهای جوان‌تر هنوز (تا این لحظه) اثر تعدیل‌کننده‌ای نداشته است.

چگونه مهاجرت به اروپا کمک می‌کند؟

در سراسر اروپا، جریان‌های مهاجرتی در حال حاضر فشار جمعیتی منطقه را کاهش می‌دهند.

مدل‌سازی یوروستات نشان می‌دهد که بدون مهاجرت، جمعیت اتحادیه اروپا تا سال ۲۱۰۰ می‌تواند تا یک‌سوم کاهش یابد، در حالی که پیش‌بینی‌های اولیه تنها کاهش ۶ درصدی را نشان می‌دهد.

در واقع، افزایش‌های اخیر در جمعیت کشورهای مانند اسپانیا و آلمان تقریباً به‌طور کامل از مهاجرت ناشی شده است. پارلمان اروپا هشدار می‌دهد که بستن درها به روی مهاجران، افزایش نسبت وابستگی به سالمندان را تسریع خواهد کرد.

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) نیز به همین نتیجه دست یافته است. آنها می‌گویند که گسترش مهاجرت قانونی یکی از معدود اهرم‌های واقعی برای کند کردن پیشروی اروپا به سمت عدد ۵۰ درصد یا بیشتر نسبت بازنشسته‌ها به کارگران است.

شرق آسیا با مهاجران مقابله می‌کند

در همین حال، شرق آسیا یکی از بسته‌ترین مناطق برای مهاجرت باقی مانده است.

مهاجران خارجی تنها حدود ۳ درصد از جمعیت ژاپن و کمی بیش از ۵ درصد از جمعیت کره جنوبی را تشکیل می‌دهند، با سهم‌های حتی پایین‌تر در چین و تایوان.

بحث‌های سیاستی درباره مهاجرت در مقیاس بزرگ در این منطقه محدود بوده و همگرایی فرهنگی اغلب ارزشمند است.

کارشناسان تصریح می‌کنند که بدون تغییرات اساسی، این ورود محدود مهاجرین باعث می‌شود که جوامع شرق آسیا در مسیر پیر شدن بسیار سریع قرار گیرند.

با این حال، این پیش‌بینی‌ها ثابت نیستند. در سال ۲۰۲۴، کره جنوبی نخستین افزایش تولدها را در نه سال اخیر ثبت کرد. تولدها در این کشور ۳.۶ درصد افزایش یافت و نرخ باروری به ۰.۷۵ رسید.

بنابراین، تغییر معنادار در احساسات پیرامون مهاجرت یا بازگشت پایدار باروری می‌تواند به راحتی چشم‌انداز سال ۲۱۰۰ را تغییر دهد.