مایک تایسون از تأثیرگذارترین شکست خود و ترسناک‌ترین بوکسور تاریخ می‌گوید

معرفی مبارزانی که در تاریخ بوکس به اندازه مایک تایسون افسانه‌ای شناخته شده باشند، کار سختی است. برای بسیاری، تایسون بهترین سنگین‌وزن تاریخ محسوب می‌شود و صرفاً به‌خاطر پیروزی‌هایش معروف نیست، بلکه مبارزات تاریخی و تاثیرگذاری که انجام داده نیز باعث شده تا نامش بر سر زبان‌ها بیفتد. مایک آهنی از نوجوانی به ستاره‌ای بزرگ در دنیای بوکس تبدیل شد، اما او تنها یک ورزشکار معمولی نبود که به مرور رشد کرده باشد؛ شخصیت، سبک مبارزه و رفتار خاص تایسون از جمله مواردی محسوب می‌شدند که دنیای بوکس هرگز تا آن زمان نظیرش را ندیده بود.

درخشش زودهنگام مایک تایسون باعث شد تا دوران حرفه‌ای طولانی‌مدتی داشته باشد و در طول ۲۰ سال فعالیت حرفه‌ای خود، در مبارزات فراموش‌نشدنی زیادی شرکت کند. در یکی از قسمت‌های برنامه GOAT Talk شبکه Complex در سال ۲۰۲۴، که تایسون به همراه فرانسیس انگانو قهرمان سابق UFC سنگین‌وزن حضور پیدا کرد؛ در این برنامه از او سوال کردند که بهترین مبارزه‌ای تا به حال از میان ۵۹ مبارزه حرفه‌ای‌ انجام داده کدامیک بوده است. در حالی که معمولاً مبارزان تمایل دارند شکست‌هایشان را کم‌رنگ جلوه دهند، مایک به شکل غیرمنتظره‌ای یکی از شکست‌های خود را به عنوان بهترین مبارزه‌اش انتخاب کرد و دلیل آن هم این بود که این شکست او را به یک مبارز بهتر تبدیل نمود.

مایک تایسون معتقد است که باختش به باستِر داگلاس، او را مبارزی بهتر کرده است

او می‌گوید که اولین برخوردش با داگلاس بهترین مبارزه دوران افسانه‌ای‌اش بوده است

با وجود پیروزی‌های تاریخی و برجسته‌ای که در طول دوران حرفه‌ای‌ خود مقابل بزرگان بوکس مثل لری هولمز و مایکل اسپینکس کسب کرده، مایک تایسون یکی از مهم‌ترین و بهترین مبارزاتش را در واقع شکست مقابل باستِر داگلاس می‌داند. همان‌طور که قبلاً اشاره شد، معمولاً ورزشکاران ترجیح می‌دهند شکست‌هایشان را فراموش کنند، اما تایسون به نظر می‌رسد بابت آن باخت، قدردان داگلاس است، که هنوز هم به‌عنوان بزرگ‌ترین شگفتی تاریخ این ورزش شناخته می‌شود. در یک قسمت از برنامه GOAT Talk کمپلکس در سال ۲۰۲۴، تایسون درباره باختش به داگلاس صحبت کرد و گفت این مبارزه بهترین مبارزه‌ او بوده چون تایسون را به یک مبارز بهتر تبدیل کرده است. تایسون در این برنامه گفت:

گوش کن، شاید عجیب باشد، اما بهترین مبارزه‌ام همانی است که به باستِر داگلاس باختم. دلیلش این است که آن مبارزه باعث شد تبدیل به یک مبارز بهتر شوم. پس همیشه آن را بهترین مبارزه‌ام می‌دانم.

وقتی جلوی میلیون‌ها نفر تحقیر می‌شوی و بعد از آن بر این شکست غلبه می‌کنی، یعنی یک برنده واقعی هستی.

با اینکه تایسون یک بوکسور فوق‌العاده بود و از سنین پایین در دسته سنگین‌وزن‌ها سلطه داشت، حرفش کاملاً درست است؛ انگار همین تحقیر و تجربه آن شکست تاریخی، جرقه‌ای بود که او را به تلاش بیشتر و بهتر شدن واداشت.

شنیدن اینکه یک مبارز، آن هم یکی از ترسناک‌ترین و قدرتمندترین سنگین‌وزن‌های تاریخ، چنین شکست سخت و تأثیرگذاری را بپذیرد و از آن به‌عنوان انگیزه‌ای برای پیشرفت استفاده کند، واقعاً دلگرم‌کننده است.

رکوردهای حرفه‌ای بوکس مایک تایسون و باستِر داگلاس (تا تاریخ ۳۱ تیر ۱۴۰۴)

از همان روزهای اول حضورش در دنیای بوکس، مایک تایسون خود را به‌عنوان یکی از ترسناک‌ترین مبارزان جهان معرفی کرد؛ او در ۱۹ مبارزه حرفه‌ای نخست خود با ناک‌اوت کردن حریفان به پیروزی رسید. تنها ۱۸ ماه پس از اولین مسابقه‌اش، مایک آهنی، جوان‌ترین قهرمان تاریخ سنگین‌وزن جهان شد، آن هم وقتی که در مسابقه قهرمانی WBC در لاس‌وگاس، تروور بربیک را شکست داد.

تایسون حریف بسیار باتجربه‌تر خود را در دور دوم و در دقیقه ۲:۳۵ ناک‌اوت کرد. پس از این پیروزی، با شکست جیمز اسمیت و تونی تاکر، عنوان قهرمان بی‌چون و چرای WBA و IBF را هم به دست آورد و در سن ۲۱ سالگی به قهرمانی بی‌رقیب تبدیل شد. به خاطر قدرت وحشتناک خود، این ورزشکار نیویورکی در طول دوران حرفه‌ای خود به شهرت بیشتری رسید. با این حال، شاید معروف‌ترین خاطره از تایسون به یکی از بدنام‌ترین لحظات تاریخ بوکس بازمی‌گردد؛ وقتی که در دور سوم مبارزه‌شان در ژوئن ۱۹۹۷، گوش ایواندر هالیفیلد را گاز گرفت؛ مسابقه‌ای که به «مبارزه گاز گرفتن» معروف شد.

مایک تایسون از علت گاز گرفتن گوش اوندر هالیفیلد  پرده برداشت

با این حال، خود تایسون این تصور که ترسناک‌ترین مبارز تاریخ بوکس است را رد می‌کند و اصرار دارد که این عنوان به قهرمان پیشین دیگری تعلق دارد.

مایک تایسون: بوکسوری که «چهار پلیس را ناک‌اوت کرده» از من ترسناک‌تر بود

تایسون آن مبارز را «هیولا» خواند

در یکی از قسمت‌های پادکست The Big Podcast با حضور شکیل اونیل، مایک تایسون ۵۹ ساله درباره ترسناک‌ترین مبارز تاریخ بوکس صحبت کرد و گفت:

ببین، سانی لیستون ترسناک‌ترین بوکسوریه که تا حالا وجود داشته. وقتی سانی لیستون وارد یک شهر می‌شد؛ مثلاً از سنت‌لوئیس می‌رفت به شیکاگو؛ پلیس بهش می‌گفت: تو نمی‌تونی وارد شهر بشی. اون حدود چهار تا پلیس رو ناک‌اوت کرد، فک‌شون رو شکست، اسلحه‌شون رو گرفت، در حالی که با باتوم داشتن به سرش می‌زدن… هیچ بوکسوری مثل سانی لیستون نبود، سانی لیستون یه هیولا بود.

تایسون از لیستون به‌عنوان «ترسناک‌ترین بوکسور تاریخ» یاد کرد و گفت: «هیچ‌کس مثل اون نبود.» یک محکومیت پنج‌ساله زندان، آغاز مسیر حرفه‌ای سانی لیستون در بوکس را در اوایل دهه بیست زندگی‌اش رقم زد. لیستون که به‌خاطر زورگیری و سرقت مسلحانه زندانی شده بود، پس از آزادی به‌سراغ بوکس رفت و تنها یک سال بعد وارد دنیای حرفه‌ای شد.

سانی لیستون در سال ۱۹۶۲ با شکست فلوید پترسون به قهرمانی سنگین‌وزن جهان در سازمان WBA دست یافت و تا سال ۱۹۶۴ این عنوان را حفظ کرد؛ درست زمانی که مقابل محمد علی کلی شکست خورد. او یک سال بعد در مسابقه‌ای مجدد برای بازپس‌گیری کمربند قهرمانی تلاش کرد، اما بار دیگر مغلوب علی شد. لیستون در طول دوران حرفه‌ای خود تنها چهار بار شکست خورد و در ۵۰ پیروزی خود، ۳۹ ناک‌اوت ثبت کرد.

کارنامه حرفه‌ای سانی لیستون

با وجود این کارنامه پربار، مرگ لیستون در سن ۴۰ سالگی، همانند زندگی‌اش جنجال بسیاری به پا کرد. زندگی او با شایعاتی درباره ارتباط با جرائم سازمان‌یافته، چندین دستگیری و ادعاهایی درباره کنترل کارنامه‌اش توسط مافیا همراه بود. مایک تایسون شاید شهرت جهانی بیشتری نسبت به سانی لیستون فقید داشته باشد، اما باور اینکه لیستون از تایسون ترسناک‌تر بوده چندان هم دور از ذهن نیست؛ به‌ویژه با توجه به روایت‌هایی که از زندگی کوتاه اما پرماجرای او نقل شده است.

بوکسوری که با مایک تایسون و لری هولمز مبارزه کرده اما قوی ترین حریفش را «هرکول» می‌داند