رضا عطاران بازیگر، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس سرشناس ایرانی است. او بیشتر به خاطر نقش‌آفرینی در ژانر کمدی شهرت دارد. عطاران در تلویزیون با مجموعه‌هایی چون ساعت خوش به شهرت رسید و سپس در سینما نیز با فیلم‌های پرفروشی مانند ورود آقایان ممنوع، نهنگ عنبر و هزارپا درخشید. او برنده چندین جایزه از جشنواره فیلم فجر شده و در سال ۱۳۹۷ عنوان «پول‌سازترین بازیگر سینمای ایران» را کسب کرد. در حال حاضر سریال کمدی اجل معلق با بازی رضا عطاران به صورت هفتگی از شبکه نمایش خانگی (پلتفرم فیلم‌نت) پخش می‌شود.
بیوگرافی رضا عطاران
تولد و تحصیلات
رضا عطاران در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۴۷ در مشهد به دنیا آمد. پدر و مادر او اصالتاً اهل بخش کاخک شهرستان گناباد (استان خراسان رضوی) بودند. رضا فرزند سوم خانواده است و دو خواهر بزرگ‌تر و یک برادر کوچک‌تر دارد. مادر او در زلزله‌ای در کاخک از دنیا رفت و پدرش ذبیح‌الله عطاران نیز در دی ۱۴۰۳ درگذشت.
عطاران تحصیلات دبیرستانی خود را در رشته اقتصاد در مشهد به پایان رساند و برای ادامه تحصیل به تهران رفت. او در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته طراحی صنعتی پذیرفته شد، اما پس از مدتی درس را رها کرد و به سینما و بازیگری روی آورد. خودش در مصاحبه‌ها گفته است انتخاب طراحی صنعتی بیشتر به خاطر حضور در محیط دانشکده هنرهای زیبا بوده و در نهایت علاقه واقعی‌اش را در هنر پیدا کرده است.
آغاز فعالیت هنری
عطاران فعالیت هنری خود را از دهه ۱۳۶۰ و با تئاتر آغاز کرد. او ابتدا در تئاتر‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشهد با حسن حامد، کارگردان، همکاری می‌کرد. این همکاری که در آن عطاران عمدتاً نقش‌های جدی و غیرکمدی بازی می‌کرد تا سال ۱۳۷۱ (زمان درگذشت حسن حامد) ادامه یافت.
رضا عطاران پس از کسب تجربه در تئاتر، به تدریج وارد عرصه تصویر شد. نخستین حضور رسمی او در تلویزیون با بازی در مجموعه بیداران در سال ۱۳۶۹ رقم خورد. چند سال بعد در ۱۳۷۲ عطاران در مجموعه طنز پرواز ۵۷، ساخته مهران مدیری، ایفای نقش کرد که سکوی پیشرفت او در تلویزیون شد.
بازی در برنامه محبوب ساعت خوش به کارگردانی مهران مدیری در سال ۱۳۷۳، نام عطاران را بر سر زبان‌ها انداخت. او در ساعت خوش علاوه بر بازیگری، در نویسندگی آیتم‌های طنز نیز مشارکت داشت و در کنار چهره‌هایی چون رضا شفیعی‌جم و نصرالله رادش توانست استعداد کمدی خود را به نمایش بگذارد.
شهرت در تلویزیون
پس از موفقیت‌های اولیه، رضا عطاران در اواخر دهه ۱۳۷۰ و دهه ۱۳۸۰ به یکی از چهره‌های اصلی کمدی تلویزیون تبدیل شد. او در سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۷ در مجموعه‌های پرطرفداری مانند دنیای شیرین و سرزمین سبز بازی کرد و نخستین تجربه کارگردانی خود را نیز با ساخت مجموعه کودکانه سیب خنده در سال ۱۳۷۶ کسب کرد.
عطاران در سال ۱۳۷۷ با همکاری مجید صالحی سریال عروسکی محبوب مجید دلبندم را ساخت که در آن نویسنده، کارگردان و بازیگر بود. در ادامه، او در مجموعه‌های طنز موفق دیگری همچون قطار ابدی (۱۳۷۸) به عنوان بازیگر و نویسنده حضور یافت که از برنامه‌های پربیننده اواخر دهه ۷۰ بود.
با آغاز دهه ۱۳۸۰، عطاران به اوج شهرت خود در تلویزیون رسید. او در سال ۱۳۸۲ مجموعه طنز خانوادگی کوچه اقاقیا را کارگردانی و بازی کرد و سال بعد سریال بسیار محبوب خانه‌به‌دوش (۱۳۸۳) را ساخت. موفقیت این سریال باعث شد عطاران مجموعه موفق بعدی خود متهم گریخت (۱۳۸۴) را با همکاری سعید آقاخانی تولید کند.
او سپس در سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ دو سریال پربیننده دیگر به نام‌های ترش و شیرین (۱۳۸۵) و بزنگاه (۱۳۸۷) را برای پخش در ماه رمضان کارگردانی کرد و خودش نیز در آن‌ها به ایفای نقش پرداخت. این مجموعه‌ها جایگاه عطاران را به عنوان موفق‌ترین کمدین تلویزیونی دهه ۸۰ تثبیت کرد و محبوبیت زیادی برایش به همراه داشت.
با این حال، بزنگاه آخرین همکاری رضا عطاران با تلویزیون بود. پخش این سریال در سال ۱۳۸۷ با حواشی و انتقاداتی همراه شد و حتی مدت کوتاهی توقیف گردید. بعد از آن، سازمان صداوسیما محدودیت‌هایی برای عطاران ایجاد کرد که باعث شد او از تلویزیون خداحافظی کند. وی اعلام کرد دیگر قصد ساخت سریال برای تلویزیون را ندارد و به پیشنهادهای بازگشت نیز پاسخ منفی داده است. بدین ترتیب عطاران از اواخر دهه ۸۰ فعالیت در تلویزیون را متوقف کرد و تمرکز خود را بر سینما و سایر عرصه‌ها معطوف ساخت.
موفقیت در سینما
رضا عطاران در حالی از تلویزیون کناره گرفت که پیش‌تر حضور در سینما را نیز آغاز کرده بود. اولین نقش‌آفرینی سینمایی او در فیلم کلید ازدواج (۱۳۷۶) رقم خورد، اما او در دهه ۱۳۸۰ به تدریج حضور پررنگ‌تری بر پرده نقره‌ای یافت.
سال ۱۳۸۶ برای او سالی پرکاری بود؛ عطاران در پنج فیلم سینمایی از جمله خروس جنگی و توفیق اجباری ایفای نقش کرد و بازی درخشانش در خروس جنگی نقش زیادی در موفقیت این فیلم در گیشه داشت.
عطاران در سال‌های پایانی دهه ۸۰ نیز در آثار کمدی پرفروشی ظاهر شد. از جمله در نیش زنبور (۱۳۸۸) بازی کرد و سال ۱۳۸۹ نقشی متفاوت در فیلم طنز اسب حیوان نجیبی است ایفا نمود. بازی او در این فیلم‌ها که همزمان با ایفای نقش در ورود آقایان ممنوع (۱۳۸۹) بود، برایش جایزه تندیس لبخند زرین و دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد جشنواره لبخند آفتاب را به ارمغان آورد.
عطاران در سال ۱۳۹۰ اولین فیلم سینمایی خود را کارگردانی کرد. او در کمدی خوابم می‌آد (۱۳۹۰) علاوه بر کارگردانی، نقش اصلی را هم برعهده داشت و این فیلم با استقبال خوبی مواجه شد. خوابم می‌آد در سی‌امین جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی در بخش نگاه نو برای عطاران شد. در همان سال، رضا عطاران در فیلم کمدی بی‌خود و بی‌جهت بازی کرد و برای بازی در این فیلم دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد را از انجمن منتقدان سینما دریافت کرد.
دهه ۱۳۹۰ دوران درخشش عطاران در سینما بود. او در این دهه علاوه بر نقش‌های کمدی، در چند فیلم جدی‌تر نیز بازی‌های قابل تحسینی ارائه داد. عطاران در سال ۱۳۹۲ با بازی در فیلم طبقه هساث (طبقه حساس) به کارگردانی کمال تبریزی، توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد سی‌ودومین جشنواره فیلم فجر را از آن خود کند.
وی در سال‌های بعد نیز به حضور موفق خود ادامه داد و در فیلم‌های پرفروشی همچون نهنگ عنبر (۱۳۹۴) و دنباله آن نهنگ عنبر ۲: سلکشن رؤیا (۱۳۹۶) ایفای نقش کرد. عطاران سپس با بازی در کمدی هزارپا (۱۳۹۷) رکوردهای فروش سینمای ایران را جابه‌جا کرد. هزارپا در زمان اکران تبدیل به پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران شد و همراه با فیلم‌های مصادره و خانم یایا (که هر دو در سال ۱۳۹۶ با بازی عطاران اکران شدند) مجموع فروش حیرت‌انگیزی کسب کردند. بر اساس آمار، سه فیلم نام‌برده در سال ۱۳۹۷ درمجموع بیش از ۵۶ میلیارد تومان فروش داشتند که عنوان پول‌سازترین بازیگر را برای عطاران به همراه آورد.
رضا عطاران در اواخر دهه ۹۰ همچنان فعال و پرطرفدار بود. او در سال ۱۳۹۸ در فیلم کمدی مطرب بازی کرد؛ فیلمی که باز هم صدرنشین گیشه شد و محبوبیت عطاران را دوچندان کرد.
همچنین عطاران در تجربه‌های متفاوت‌تری مانند فیلم درام روشن به کارگردانی روح‌الله حجازی بازی کرد و برای ایفای نقش جدی خود در این فیلم، در سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۹) بار دیگر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را دریافت نمود.
زندگی شخصی رضا عطاران
رضا عطاران در مرداد ۱۳۷۴ با فریده فرامرزی، بازیگر سینما، ازدواج کرده است. این زوج علی‌رغم بیش از ۲۵ سال زندگی مشترک، تصمیم گرفته‌اند فرزندی نداشته باشند. عطاران در مصاحبه‌ای درباره علت بچه‌دار نشدن گفته است که او و همسرش از ابتدا به صورت جدی بر عدم فرزندآوری توافق کرده بودند.
عطاران به دور از هیاهوی شهرت، زندگی خانوادگی آرامی دارد. او و همسرش در برخی پروژه‌ها نیز هم‌بازی بوده‌اند؛ از جمله هر دو در فیلم‌های صندلی خالی و استراحت مطلق نقش‌آفرینی کرده‌اند.
رضا عطاران همچنین در شمال شهر تهران یک آتلیه عکاسی دایر کرده و به عکاسی نیز می‌پردازد. دوستان و همکاران، عطاران را فردی مردمی و خاکی توصیف می‌کنند که با وجود شهرت فراوان، رفتار متواضعانه‌ای با طرفداران خود دارد. شوخ‌طبعی ذاتی او باعث شده در میان مردم به شدت محبوب و دوست‌داشتنی باشد.
بدون نظر