ژاکلین دِردِریان، شاعر، ترانه‌سرا، آهنگساز و خواننده ارمنی‌تبار و فرزند ویگن در ۱۷ شهریور ۱۴۰۴، درگذشت. او که چندین سال درگیر بیماری سرطان بود در ۷۳ سالگی از دنیا رفت.
بیوگرافی ژاکلین
ژاکلین در ۲۸ آذر سال ۱۳۳۱ در تهران به دنیا آمد. او فرزند ویگن، خواننده ملقب به «سلطان جاز ایران» از نخستین همسرش، اُلگا، بود. ژاکلین یک خواهر دوقلو به نام آیلین داشت که در عرصه بازیگری و اجرا شناخته می‌شد. آیلین همسر سابق فرزان دلجو، بازیگر سینمای قبل از انقلاب بود. این دو یک خواهر دیگر به نام کاترین نیز داشتند.
ورود به دنیای هنر
او به‌عنوان ترانه‌سرا و آهنگساز در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ خورشیدی وارد دنیای موسیقی شد و به مرور به یکی از نام‌های مهم پشت صحنه ترانه‌های پاپ ایران بدل گردید. برخلاف بسیاری از هم‌نسلانش، ژاکلین فقط به ترانه‌سرایی بسنده نکرد، بلکه برای ترانه‌هایش نیز ملودی می‌ساخت و همین ویژگی باعث شد سبک او منحصربه‌فرد باشد.
مشهورترین آثار و همکاری‌های ژاکلین
از مشهورترین آثار او می‌توان به ترانه «پرنده» برای گوگوش اشاره کرد که از ماندگارترین قطعات موسیقی پاپ ایران شد. بسیاری از ژاکلین به عنوان تنها آهنگساز زنِ مطرح در تاریخ موسیقی ایران نام برده‌اند.
او با بسیاری از خوانندگان مطرح همکاری داشت؛ از جمله شهره، مهستی، معین، ستار، لیلا فروهر، ابی، اندی، مارتیک، سیاوش قمیشی، شکیلا، نوش‌آفرین و بسیاری دیگر. بیشترین همکاری او با شهره صولتی بود و ترانه‌های بسیاری از آلبوم‌های مشهور این خواننده، مانند «قصه‌گو»، «عطر»، «سفر» و «هوس»، سروده و ساخته او بودند.
ژاکلین علاوه بر همکاری با خوانندگان، خود نیز آلبوم‌هایی منتشر کرد که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: آشتی، اشک پنهونی، برای تو، خاطره من، مافیا، شازده پسر، شکوفه‌های ایران، تکرارنشدنی، بوسه و غصه جنگ.
درگذشت
او در سال‌های پایانی عمر خود با بیماری سرطان دست‌وپنجه نرم کرد و سرانجام در روز ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ در ۷۳ سالگی چشم از جهان فروبست.
بدون نظر