قضاوت در لیگ برتر انگلیس بدون تردید یکی از سخت‌ترین شغل‌ها در فوتبال است. ایستادن در دایره وسط زمین در مسابقاتی که به صورت جهانی پخش می‌شوند، با این آگاهی که احتمالاً منفورترین فرد روی زمین هستید و آماده‌اید از هر طرف مورد توهین قرار بگیرید، شغلی نیست که هر کسی توان و میل به انجامش را داشته باشد.
با این حال، داوران هم انسان هستند، انسان‌هایی با لباس‌های متفاوت؛ انسان‌هایی با احساسات، علایق و سوگیری‌های شخصی که می‌تواند بر تصمیم‌هایشان تأثیر بگذارد. از آنجایی که داوران فوتبال باید هنگام ورود به زمین تا سرحد ممکن بی‌طرف باشند، بعضی داوران از قضاوت بازی‌های یک یا چند تیم خاص منع شده‌اند. این ممنوعیت می‌تواند به خاطر تعلق خاطر شخصی، منطقه‌ای که از آن می‌آیند یا عوامل دیگر باشد. در ادامه، به داورانی پرداخته‌ایم که از قضاوت مسابقات برخی باشگاه‌ها در لیگ برتر انگلیس منع شده‌اند و دلایل این محدودیت‌ها نیز ذکر شده است.
مایکل اولیور
باشگاه‌هایی که نمی‌تواند قضاوت کند: نیوکاسل و ساندرلند
احتمالاً مشهورترین داور انگلیسی این روزهای فوتبال، مایکل اولیور بیشترین توجه و فشار را از سوی هواداران متوجه خود می‌بیند، چرا که تصمیم‌های او بیش از هر داور دیگری زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد. این موضوع در پی توهین‌هایی که پس از اخراج مایلز لوئیس-اسکِلی، بازیکن جوان آرسنال در جریان پیروزی ۱-۰ توپچی‌ها برابر وولوز در ژانویه ۲۰۲۵ به او شد، به وضوح قابل مشاهده بود.
با وجود کارنامه‌ای قوی، جایی که البته تصمیم‌هایش اغلب به حق به ضرر تیم میکل آرتتا بوده است، اولیور از قضاوت بازی‌های این تیم شمال لندنی منع نشده است. با این حال، این داور ۴۰ ساله، به دلیل علاقه شخصی، نمی‌تواند قضاوت مسابقات نیوکاسل را برعهده بگیرد. اولیور در منطقه اَشینگتون، تنها ۳۲ کیلومتری ورزشگاه سنت جیمز پارک، بزرگ شده و به عنوان هوادار کلاغ‌ها (لقب تیم نیوکاسل)، از قضاوت بازی‌های ساندرلند نیز منع شده است.
جَرد گیلِت
باشگاه‌هایی که نمی‌تواند قضاوت کند: اورتون و لیورپول
به عنوان تنها داور خارجی که تاکنون قضاوت یک بازی لیگ برتری را برعهده داشته است، بدون شک محل تولد جرد گیلِت هرگز توانایی او برای داوری در سطح اول فوتبال انگلیس را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد؛ مگر اینکه به شکلی معجزه‌آسا یک تیم استرالیایی وارد این رقابت‌ها شود!
با این حال، گیلِت با تماشای فوتبال لیگ برتر بزرگ شده و از دیرباز طرفدار یکی از تیم‌های این لیگ بوده است؛ یعنی لیورپول، صدرنشین فعلی لیگ برتر انگلیس. به همین دلیل، این داور استرالیایی در ۶۷ مسابقه‌ای که تاکنون در لیگ برتر قضاوت کرده، هرگز در آنفیلد داوری نکرده و علی‌رغم تجربه‌اش در نقش داور VAR ، حتی به عنوان کمک داور ویدیویی هم در هیچ ظرفیتی در بازی‌های لیورپول حضور نداشته است. همین موضوع برای بازی‌های تیم اورتون هم صدق می‌کند که با توجه به رقابت شدید بین این دو تیم، چندان عجیب نیست. در سپتامبر ۲۰۲۵، پس از اینکه گیلِت در چهار مورد از شش بازی ابتدایی آرسنال در لیگ برتر به عنوان داور حضور داشت، انتقاداتی به این موضوع صورت گرفت.
کیت هَکِت، رئیس سابق کمیته داوران لیگ برتر انگلیس، پس از تعیین گیلِت برای قضاوت دیدار آرسنال مقابل نیوکاسل در گفت‌وگو با Football Insider گفت: «این چهارمین قضاوت گیلِت در این فصل در بازی‌های آرسنال است؛ چه به عنوان داور اصلی، چه VAR یا داور چهارم. این خیلی زیاد است.»
کِرِگ پاوسون
باشگاه‌هایی که نمی‌تواند قضاوت کند: شفیلد یونایتد و شفیلد ونزدی
اگرچه در حال حاضر هیچ‌یک از تیم‌های شهر شفیلد در لیگ برتر انگلیس حضور ندارند، اما حضور اخیر شفیلد یونایتد در سطح اول فوتبال باعث شد هوادار قدیمی این تیم، کِرِگ پاوسون، از قضاوت بازی‌های تیم محبوبش محروم شود. پاوسون که در شفیلد بزرگ شده، باید میان لباس قرمز و سفید یونایتد یا آبی ونزدی یکی را انتخاب می‌کرد. اما صرف‌نظر از انتخابش، او هرگز اجازه نداشت بازی هیچ‌یک از این دو تیم را قضاوت کند، هرچند دلایل آن متفاوت بود.
در نهایت، این تعلق خاطرش به تیم شفیلد یونایتد بود که او را از قضاوت بازی‌های این تیم محروم کرد و رقابتی که میان دو تیم وجود دارد، به این معناست که او هرگز در هیلزبورو (ورزشگاه ونزدی) هم قضاوت نخواهد کرد.
استوارت اَتوِل
باشگاه‌هایی که نمی‌تواند قضاوت کند: لوتون تاون
استوارت اَتوِل فصل گذشته به‌طور ناخواسته خود را در مرکز جنجال قرار داد، زمانی که لوتون تاون پس از صعودی غیرمنتظره به لیگ برتر، برای بقا تقلا می‌کرد. اَتوِل که هوادار لوتون است، طبیعتاً از قضاوت بازی‌های این تیم منع شده، اما درخواست‌هایی وجود داشت تا او از قضاوت بازی‌های ناتینگهام فارست کنار گذاشته شود.
این ادعاها زمانی مطرح شد که اَتوِل در نقش VAR در دیدار فارست و اورتون حضور داشت و تصمیمات بحث‌برانگیز داور وسط را که می‌توانست به سود فارست باشد، برنگرداند. منتقدان گفتند تمایل او برای ماندن لوتون در لیگ، روی قضاوتش در این بازی تأثیر گذاشته، چراکه فارست هم در منطقه سقوط بود. هرچند اتول به‌طور رسمی از قضاوت در ورزشگاه «سیتی گراند» منع نشده، اما از آن زمان تاکنون هیچ‌گاه در این ورزشگاه قضاوت نکرده و حتی به‌عنوان VAR هم در هیچ بازی فارست حضور نداشته است.
دیگر داوران لیگ برتر انگلیس
چهار داور دیگر لیگ برتری هم اجازه قضاوت بازی‌های لیورپول را ندارند. این‌ها شامل پیتر بنکس و راب جونز، داوران اهل مرسی‌ساید، دارن باند (که به دلیل هواداری از ویگان از قضاوت بازی‌های این تیم هم محروم است) و مایکل سالزبری می‌شود.
در همین حال، آنتونی تیلور، داور اهل منچستر آزاد است هر بازی‌ای با حضور منچستر یونایتد یا سیتی را قضاوت کند، چراکه هواداری خود از تیم دسته‌پایینی آلترینچام را اعلام کرده است. این یعنی تیلور تنها در صورتی نمی‌تواند قضاوت کند که آلترینچام به شکلی رویایی به جام حذفی برسد.
ℹ️ آمار کلیدی: آنتونی تیلور بیشترین قضاوت در لیگ برتر را تا اینجای فصل ۲۰۲۴/۲۵ داشته است (۲۱ بازی).
از دیگر داوران هوادار تیم‌های دسته‌پایین می‌توان به کریس کاوانا (درویلسدن) و تونی هرینگتون (هارتل‌پول) اشاره کرد؛ به همین دلیل، آنها هرگز نمی‌توانند در ورزشگاه تیم محبوبشان سوت بزنند؛ هرچند احتمالاً هرگز چنین نیازی هم پیش نخواهد آمد. در سوی دیگر، برادران مَدلی از نظر قانونی اجازه قضاوت بازی‌های هادرسفیلد تاون را دارند، به شرطی که هیچ‌یک از آنها هوادار تِریِرز نباشند.
دارن انگلند متولد بارنزلی نیز از قضاوت بازی‌های تیم محلی‌اش منع شده است. همچنین، دو منع داوری دیگر هم مربوط به تیم سوئیندون تاون است: سایمون هوپر به دلیل تولد در منطقه جنوب غربی بریتانیا از داوری بازی‌های سوئیندون محروم است و گراهام اسکات هم به دلیل هواداری‌اش در کودکی، حتی با وجود اهل آکسفورد بودن (شهری با دو تیم آکسفورد سیتی و آکسفورد یونایتد)، نمی‌تواند برای سوئیندون سوت بزند.
بدون نظر