یک توالت فرنگی که به طور کامل از طلای ۱۸ عیار توسط مائوریتزیو کاتلان ساخته شده، به قیمت ۱۱٫۸ میلیون دلار فروخته شد؛ این مبلغ تنها حدود ۲ میلیون دلار بیشتر از ارزش طلای به‌کاررفته در آن بود.
این توالت، به اولین پیشنهاددهنده رسید که بر اساس اعلام مرکز حراج ساتبیز، یک برند بزرگ آمریکایی است.
قیمت پیشنهادی از ۱۰ میلیون دلار آغاز شد؛ مقداری بالاتر از ارزش ۱۰۰ کیلوگرم طلای به‌کاررفته در آن و پس از افزودن کارمزدها به کمی بیش از ۱۲ میلیون دلار رسید.
دومین اثر گران‌قیمت این حراج، تابلوی «پرتره الیزابت لدرر» از گوستاو کلیمت بود که پس از رقابتی ۲۰ دقیقه‌ای، به قیمت ۲۳۶٫۴ میلیون دلار به فروش رفت.
این توالت طلایی که عنوانش «آمریکا» است، یکی از دو نسخه موجود ساخته‌شده توسط کاتلان به شمار می‌رود؛ هنرمندی که پارسال یک موز چسبانده‌شده روی دیوار را به قیمت ۵٫۲ میلیون دلار فروخت.
این اثر برای نخستین بار در سال ۲۰۱۶ در موزه گوگنهایم نیویورک به نمایش درآمد و بیش از ۱۰۰ هزار نفر برای استفاده از این توالت طلایی صف کشیدند.
نسخه دوم در سال ۲۰۱۹، تنها چند روز پس از نصب در کاخ بلنهیم، به سرقت رفت و هرگز پیدا نشد؛ پلیس معتقد است که آن توالت تکه‌تکه شده است.
دیوید گالپرین، رئیس بخش هنر معاصر ساتبیز، پیش از حراج سه‌شنبه شب، این توالت را «یکی از نمادین‌ترین و تأثیرگذارترین آثار کاتلان» توصیف کرده و افزود که این اثر، علاقه مادام‌العمر این هنرمند به موضوع ارزش، پوچی و نقد نهادها را خلاصه می‌کند.
اثر موز کاتلان با عنوان «کمدین» به‌عنوان اثری متحول‌کننده در دنیای هنر معاصر شناخته شد. در حراج پارسال، خریدار حتی خودِ موز را نگه نداشت؛ بلکه به او اجازه بازآفرینی این اثر داده شد. دیوید گالپرین گفته است:
آنچه که کاتلان واقعاً انجام می‌دهد این است که آینه‌ای جلوی دنیای هنر معاصر می‌گیرد و ما را وادار می‌کند درباره این‌که چگونه به آثار هنری ارزش می‌دهیم و چه چیزی را اثر هنری می‌نامیم، فکر کنیم.
آنچه که با خرید اثر «کمدین» کاتلان می‌خرید، موز نیست؛ بلکه گواهی اصالت است که به مالک اجازه می‌دهد هر زمان که خواست، یک موز و یک نوار چسب را روی دیوار خودش بچسباند و آن را اثری اصیل از مائوریتزیو کاتلان بداند.
هیچ اثر هنری مهم و عمیقی در یکی‌دو قرن گذشته یا اساساً در تاریخ وجود نداشته که در نخستین مواجهه، نوعی ناراحتی یا جنجال به پا نکرده باشد.
با این حال، خیلی‌ها «کمدین» را صرفاً یک شوخی می‌دانند.
کلوئی کوپر جونز، استادیار دانشگاه کلمبیا، کاتلان را هنرمندی فریبکار می‌داند؛ اما معتقد است که کارهای او معمولاً در نقطه تلاقی شوخ‌طبعی و چیزهایی عمیقاً وهم‌آور قرار دارند.
او می‌گوید که کاتلان دنبال راه‌هایی است که ما را برانگیزاند؛ نه فقط برای برانگیختن، بلکه برای این‌که مجبورمان کند به تاریک‌ترین بخش‌های تاریخ و وجود خودمان نگاه کنیم.
کلوئی گمانه‌زنی می‌کند که همین موز احتمالاً تفسیری بر امپریالیسم و استثمار نیروی کار است و می‌گوید:
سخت است که نماد ساده‌تر و رساتری از موز از تجارت جهانی و همه استثمارهایش پیدا کنیم.
بدون نظر