لاکپشت غولپیکر موسوم به مادربزرگ گالاپاگوس (Gramma the Galapagos)، که حدوداً ۱۴۱ سال سن داشت، برای بازدیدکنندگان باغوحش سندیگو یک نماد بهشمار میرفت.
پس از نزدیک به یک قرن شاد کردن بازدیدکنندگان، این باغوحش این هفته در شبکههای اجتماعی اعلام کرد که لاکپشت محبوب در ۲۰ نوامبر درگذشته است.

متخصصان مراقبت از حیاتوحش در این باغوحش، مادربزرگ را بهخاطر یک بیماری استخوانی ناشی از سن بالایش تحت نظر داشتند. زمانی که بیماری بیش از حد پیشرفت کرد، او با روش مرگ آرام (اوتانازی) از درد خلاص شده و از دنیا رفت.
مسئولان باغوحش سندیگو این لاکپشت را «مهربان» و «خجالتی» توصیف کردهاند.

این باغ وحش در بیانیهای اعلام کرد:
او در سکوت، زندگی بیشمار انسان را طی نزدیک به یک قرن در سندیگو تحت تأثیر قرار داد و سفیری شگفتانگیز برای حفاظت از خزندگان در جهان بود
مراقبت از چنین لاکپشت فوقالعادهای یک افتخار بود.
مادربزرگ ابتدا از جزایر گالاپاگوس به باغوحش برانکس منتقل شد و بخشی از نخستین گروه لاکپشتهای گالاپاگوس این مجموعه بود.
اسناد نشان میدهند که او در سالهای ۱۹۲۸ یا ۱۹۳۱ از نیویورک به سندیگو منتقل شده است.
در آنجا، او بخشی از مجموعهای شد که در نهایت به یکی از بزرگترین مجموعههای حیوانات کمیاب و در خطر انقراض در جهان تبدیل گردید.
این لاکپشت ملقب به «ملکه باغوحش» بیش از ۲۰ رئیسجمهور آمریکا و هر دو جنگ جهانی را پشت سر گذاشت. او طی سالها میلیونها بازدیدکننده داشت و بر بسیاری از آنها تأثیر عمیقی گذاشت.

مادربزرگ گالاپاگوس حتی از زمان تأسیس باغوحش سندیگو نیز زنده بود؛ به طوری که زمانی که این مرکز افتتاح شد، او حدوداً ۳۰ ساله بود.
بدین ترتیب این لاکپشت کمیاب به یکی از بخشهای مهم تاریخ باغوحش تبدیل شد.
چندین بازدیدکننده پیشین زیر پست اعلام خبر مرگ مادربزرگ گالاپاگوس، خاطرات ویژهای از این خزنده محبوب به اشتراک گذاشتند.

یکی نوشت:
وقتی در دهه ۶۰ کودک بودم، واقعاً در بخش کودکان باغوحش روی لاک او سوار میشدم؛ زمانی که چنین کاری مورد قبول و حتی توسط باغوحش سندیگو ترویج میشد. یادم هست که وقتی “سواری” تمام شد گریه کردم.
کاربری دیگر میگوید:
حدود ۲۰ سال پیش، من و دوستم تنها افرادی بودیم که لاکپشتها را تماشا میکردیم و یکی از نگهبانها آمد و پرسید آیا دوست داریم به مادربزرگ کمی کاهوی رومی بدهیم.
او واقعاً روحیهای بسیار آرام داشت و من خیلی خوشحالم که آن لحظه کوتاه آرام و البته پرصدای غذا جویدن را با او گذراندم. او زندگی خارقالعادهای داشت و دلتنگش خواهیم شد!
یک نفر دیگر مینویسد:
ما توانستیم در تور VIP ماه ژانویه برای تولدم با مادربزرگ ملاقات کنیم و به او غذا بدهیم. اوه، قلبم میشکند!

لاکپشتهای غولپیکر گالاپاگوس بهطور متوسط بیش از ۱۰۰ سال عمر میکنند و وزن آنها بیش از ۲۵۰ کیلوگرم است. این گونه در معرض خطر شامل ۱۵ زیرگونه است که سه زیرگونه آن منقرض شدهاند.
طبق اعلام «کنسرواتوری گالاپاگوس»، تلاش آگاهانه باغوحشها و مراکز حفاظتی از سال ۱۹۶۵ به افزایش جمعیت لاکپشتها در جزایر گالاپاگوس کمک کرده است. در نتیجه چندین دهه پرورش در اسارت، هزاران لاکپشت دوباره به این جزایر بازگردانده شدهاند.
اگرچه سن مادربزرگ گالاپاگوس چشمگیر بود، اما لاکپشتهای گالاپاگوس حتی بیشتر از این نیز زندگی کردهاند. باغوحش استرالیا میزبان مسنترین لاکپشت ثبتشده، به نام «هریت»، بود که ۱۷۵ سال عمر کرد.

با وجود عمر طولانیاش، مادربزرگ گالاپاگوس یک لاکپشت ساده بود. تقریباً یک قرن، بازدیدکنندگان باغوحش او را تماشا میکردند که از نور آفتاب، گودالهای آب، کاهو و میوهٔ کاکتوس لذت میبرد. باغوحش سندیگو از مردم خواسته برای گرامیداشت یاد او، برخی از چیزهای موردعلاقهاش را امتحان کنند.
ما از شما دعوت میکنیم یک سالاد پرمیوه و سخاوتمندانه میل کنید؛ ادای احترامی ویژه برای یک لاکپشت واقعاً خاص.





بدون نظر