حضور مهران مدیری در برنامه «پامپ» با اجرای امیرحسین قیاسی، از آن اتفاقهایی بود که کمتر کسی پیشبینیاش را میکرد. مدیری معمولاً در فضاهایی ظاهر میشود که یا خالق آنهاست یا کنترل کامل صحنه را در دست دارد؛ از «ساعت خوش» و «شبهای برره» گرفته تا «دورهمی». «پامپ» اما زمینی متفاوت است؛ برنامهای متکی بر شوخیهای بیپرده، بداههپردازی سریع و فاصلهگرفتن آگاهانه از الگوهای رسمی صداوسیما. همین تفاوت، حضور مدیری را به یک رویداد قابلتحلیل تبدیل کرد؛ آن هم در شرایطی که گفته میشود برای این حضور یکساعته، رقمی در حدود ۱۲ میلیارد تومان دستمزد دریافت کرده است.
در نگاه اول، این حضور یک بازی دوسر برد به نظر میرسد؛ مدالی درخشان بر سینه امیرحسین قیاسی که توانست یکی از بزرگترین برندهای سرگرمی ایران را به برنامهاش بیاورد. اما در لایههای عمیقتر، کفه ترازو به سمت مهران مدیری سنگینی میکند. مدیری با ظاهری حسابشده وارد صحنه شد: کلاه کپ نیویورک، پولو شرت نیمزیپ، تیپی جوانپسند برای مردی در اواخر دهه ششم زندگی خود. گارد بدنی بسته، دستها روی سینه و عینک نیمهدودی، همگی نشانههایی از کنترل، فاصلهگذاری و پنهانکاری آگاهانه بودند؛ همان چیزی که سالهاست به امضای رفتاری مدیری تبدیل شده است.
مهران مدیری در فضایی حاضر شد که انتظارش نمیرفت؛ اما خیلی زود نشان داد این حضور نه از سر اتفاق، بلکه نتیجه محاسبه است. صحنه را به سلیقه خود چید، ریتم را گرفت و حتی شوخیها را طوری مدیریت کرد که از کنترل خارج نشوند. حرفهای جدی را در لفافه شوخی به قیاسی زد و با تفاخرِ گاه نمایشی، کارگردانی صحنه را به دست گرفت. پاسخ مشهورش به این سؤال که چرا به «پامپ» آمده ــ «دو هفتهست قیاسی ولکن زنگ خونمون نیست» ــ و نقرهداغ کردن مجری در جواب اینکه چرا او را به «دورهمی» دعوت نکرده بود ــ «تا دو هفته پیش اصلاً نمیدونستم تو وجود داری» ــ دقیقاً در همین چارچوب قابلخواندن است: شوخی، اما از موضع بالا.
مدیری نه خود را با سطح برنامه مماس کرد و نه تن داد به شوخیهایی که ممکن بود شأن برندش را مخدوش کند. بعضی سؤالها را با نگاهی معنادار به پشت صحنه حواله داد و از اتمسفر فان «پامپ» بهره برد، بیآنکه در آن حل شود.
اما فراتر از همه اینها، به نظر میرسد مدیری برای دو هدف مهمتر وارد «پامپ» شده بود. نخست، بازتعریف رابطهاش با نسل زد؛ نسلی که احتمالاً خاطره زیادی از «ساعت خوش» و «برره» ندارد. حضور در یک برنامه پربیننده و محبوب این نسل، آن هم در آستانه پخش سریال جدیدش، تلاشی هوشمندانه برای «شیرین شدن» دوباره در ذهن مخاطبی تازه بود. دوم، تسویهحسابی نرم اما مؤثر با منتقدان و مخالفخوانان؛ بهویژه پس از بازتابهای منفی کنسرتش در دبی. مدیری با این حضور، بدون دفاع مستقیم یا توضیحدادن، منتقدان را کنار زد و نشان داد همچنان بلد است کشتی عظیمالجثه برند خود را از طوفانهای رسانهای عبور دهد.
در ادامه نظرات کاربران در مورد حضور مهران مدیری در پامپ را میخوانید:
نمی تونم باور کنم که یک موقع برای طنز مهران مدیری لحظه شماری می کردم.پاورچین برره،ساعت خوش… واقعا برای خیلی از ما دلچسب بودن.حالا این آدم رو که میبینم اینجور سرد،نچسب،از خود متشکر،با نگاه از بالا به پایین و ایگوی غول آسا و البته فاقد هر طنازی،نمیتونم بفهمم که این همون آدمه و من نمی فهمیدم یا اینقدر عوض شده.تازه اصلا داستانهای کنسرتشو ول کردم
هر دلیل داشت دمش گرم.دوست داشتنی و دلنشینه.بلده چجوری رفتار کنه
ولی دیگه نمیشه مثل قبل دوستش داشت 😢😢😢
نظر نامحبوبم اینه که پامپ مهران مدیری بد نبود واقعا، صرفا خندهدار نبود مثل بقیه قسمتها.
من پامپ مهران مدیریو دوست داشتم. بنظرم ریاکشن هاتون شبیه ریاکشن به پامپ فریبا نادریه. اصلا بلد نیستید از چیزی لذت ببرید همش دنبال داستانید. مدیری هم کاراکترش همینه
بچه ها مهران مدیری با حرفایی که توی پامپ زد از چشمم افتاد بیشتر اومده بود برای جواب دادن به منتقدهاش و عقده گشایی البته نظر شخصی خودمه
بچه ها من هنوز نفهمیدم چرا انقدر دارید به پامپ مدیری هیت میدید. بابا واضح بود کل اون حرفا تو قالب شوخیه واقعا. بعد از مهران مدیری چرا انتظار یه دلقک داشتید خب نشست حرفای عمیق زد به عنوان یه ادم ۶۰ ساله که فکر کنم افسرده هم شده جدیدا
بدون نظر