۱۰ مورد از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ تاکنون که شاید ندیده باشید [قسمت اول]

آیا بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ تاکنون را دیده اید؟! در سال ۲۰۱۸ تاکنون و در حالی که دوران شلوغ فصل تابستان سینما نیامده است، شاهد اکران فیلم های بلاک باستر بوده ایم و در ماه های آینده نیز تعدادی دیگر از این فیلم ها که همه انتظار آن ها را می کشند اکران خواهند شد. در این میان، به این زودی ها نباید انتظار فیلم های مستقلی را کشید که در جشنواره کن ۲۰۱۸ به نمایش درآمده اند. در این میان برخی از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ علیرغم انتشار و زیبایی های خاصی که دارند کمتر دیده شده و یا نادیده گرفته شده اند.

در بین فیلم های وسترن، تریلرهای اکشن، درام ها و دیگر فیلم های اکران شده در سال ۲۰۱۸، فیلم هایی وجود دارند که در رادار سینماروها قرار نگرفته و به عبارت بهتر کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ مورد از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ که کمتر مورد توجه قرار گرفته اند آشنا کنیم.

۱- دشمنان

سخت است بگوییم که قدرت ستارگی کریستین بیل در باکس آفیس دیگر مانند گذشته نیست. اما باید گفت که فیلم «دشمنان» (Hostiles) در ژانر وسترن که حقیقتاً یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ تاکنون است توسط آکادمی اسکار نادیده گرفته شده و در باکس آفیس ماه ژانویه نیز توفیق چندانی بدست نیاورد. این فیلم همان فیلمی بود که بسیاری از رسانه های سینمایی ، آن را بهترین فیلم وسترن پس از ساخت فیلم «نابخشوده» (Unforgiven) می دانستند. اگر چه ممکن است فیلم هایی مانند «قتل جسی جیمز» (The Assassination of Jesse James) و «سنگ گور» (Tombstone) را نادیده گرفته باشند اما بدون شک در مورد فیلم جدید بیل اغراق نکرده و این فیلم را باید یکی از بهترین فیلم های وسترن دو دهه اخیر دانست.

با وجود نقدهای عمدتاً مثبت و بازی احساسی و متفاوت کریستین بیل، اما کمتر کسی متوجه حضور این فیلم در سینماها شد. حتی بعد از انتشار گسترده در ۲۶ ژانویه نیز، فروش نهایی فیلم ۱۰ میلیون دلار از بودجه آن نیز کمتر بود. بیل به طور کلی برای ایفای نقش خارق العاده اش در این فیلم توسط اعضای آکادمی اسکار نادیده گرفته شد و حتی اعضای آکادمی چشم خود را بر روی فیلم برداری زیبای فیلم نیز بستند. این فیلم در بخش فیلم برداری بسیار بهتر از «تاریک ترین ساعت» (Darkest Hour) به نظر می رسید در حالی که تنها موفقیت بصری فیلم گری اولدمن تنها یک گریم بسیار سنگین بود. در حالی که فیلمی با شباهت های بصری بسیار مانند «از مرگ بازگشته» (The Revenant) توانست به آن میزان از موفقیت دست پیدا کند اما «دشمنان» به طوری کلی شکست خورد.

این فیلم به سبک فیلم های جان فورد ساخته شده و زیبایی های غرب وحشی را به بهترین شکل به تصویر می کشد. داستان فیلم بسیار ساده و گیراست و بازیگر نقش اول فیلم نیز چنان در حرکات و گفتارش پیچیدگی دارد که بیننده را جذب خواهد کرد. بدون شک این فیلم یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ و یکی از بهترین فیلم های ژانر وسترن در چند دهه اخیر است.

۲- تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی

شاید اگر بازیگری در سال ۲۰۱۸ بتواند با تعهد کاری کریستین بیل در فیلم قبلی رقابت کند بدون شک آن بازیگر کسی جز خواکین فینیکس نخواهد بود. چه او را دوست داشته باشد و چه از او بدتان بیاید، وی به شدت درگیر نقش هایش شده و در قالب شخصیت هایش در می آید. بازی او در نقش یک کهنه سرباز باتجربه با ذهنی مشوش و درگیر به نام جو نیز از این قاعده مستثنی نیست. داستان فیلم «تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی» (You Were Never Really Here) بسیار ساده و سرراست است. جو نقش یک فرد اجیر شده را بازی می کند که ماموریت دارد از قربانیان قاچاق انسان به منظور بهره کشی جنسی مراقبت نماید.

در آخرین ماموریتش، وی تلاش دارد دختر یک سناتور را نجات دهد و همان طور که می توان انتظار داشت این بار اوضاع مانند همیشه پیش نمی رود. فیلم «تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی» هم در سرعت سیر داستانی و هم تصویرپردازی بسیار خشن و جدی است. فینیکس به زیبایی توانسته نقش یک شخصیت شکنجه شده و آشفته را تا حد سرحد ممکن طبیعی به تصویر بکشد و نمی توان این همه مهارت را نادیده گرفت. «تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی» نسبت به کتابی که فیلم بر اساس آن ساخته شده کمی از خشونت کاسته است اما در تمام ۹۰ دقیقه فیلم با صحنه ها و اتفاقاتی روبرو خواهید شد که به راحتی شما را تحت تاثیر قرار خواهند داد.

۳- به پیت تکیه کن

تماشای فیلم «تو هیچ وقت واقعاً اینجا نبودی» می تواند شما را ناراحت و یا آشفته سازد. اگر پس از تماشای این فیلم به چنین شرایطی رسیدید می توانید با تماشای فیلم «به پیت تکیه کن» (Lean on Pete) کمی حال خود را تغییر دهید. این فیلم داستان نوجوانی به نام چارلی را روایت می کند که همراه با پدر تنهاش زندگی کرده و از یک اسب مسابقه ای پیر مراقبت می کند. در حالی که قرار است این اسب برای کشته شدن به قصابی فرستاده شود، چارلی تصمیم می گیرد که اسبش را از مرگ نجات داده و به سفری طولانی ببرد. داستان خودشناسی در طی سفری طولانی برای تحت تاثیر قرار دادن قلب بیننده کافی است اما خوشبختانه اشک شما را در نمی آورد. بازی چارلی پلامر در نقش اول داستان سرراست فیلم نیز چشمگیر است و از یک بازیگر تنها ۱۸ ساله انتظار بازی به این پختگی و مهارت نمی رود.

منتقدان نیز مانند ما آن را یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ دانسته و نقدهای مثبت زیادی در مورد آن نوشته اند. فیلم «به پیت تکیه کن» با آغوش باز در فستیوال های سینمایی ونیز، تورنتو و لندن در سال گذشته پذیرفته شد و در نهایت فیلم در ماه آوریل در ایالات متحده اکران شد. اما دیگر شور و شوق برای تماشای فیلم کاهش یافته و فیلم به سختی توانست بخشی از بودجه ۸ میلیون دلاری اش را جبران کند. اما این موضوع چیزی از زیبایی این فیلم نکاسته و باید آن را یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ تاکنون دانست.

۴- اصیل زادگان

جای شگفتی است که فیلم «اصیل زادگان» (Thoroughbreds) تاکنون نادیده گرفته شده است. این فیلم از هر چیزی مقداری در خود دارد: یک درام نوجوانانه زیبا، تنش بسیار بالا، سفر روانشناختی و کمی نیز هجو. فیلم «اصیل زادگان» داستان دو دختر نوجوان را روایت می کند به نام های آماندا و لیلی که در یک دبیرستان با هم درس می خوانند. بعد از مدتی این دو نقشه ای کشیده و سعی می کنند ناپدری لیلی را به قتل برسانند. شاید این فیلم به اندازه برخی از کمدی های سیاه سال های اخیر سبک بصری خاصی نداشته باشد اما داستان آن همواره در حال تغییر و غافلگیر کردن بیننده است.

دیالوگ های فیلم نیز بسیار قوی و دوست داشتنی هستند و بازی الیویا کوک و آنیا تیلور جوی در بهترین شکل ممکن خود قرار دارد. همچنین این فیلم آخرین هنرنمایی آنتون یلچین جوان بود که در سال ۲۰۱۶ در یک تصادف خودرو جان خود را از دست داد. وی در این فیلم نقش یک فروشنده مواد مخدر را بازی می کند که در انجام ماموریت مرگبار دختران فیلم به آن ها کمک می کند.

۵- دیوانه

فیلم های استیون سوردبرگ از آن دسته فیلم هایی هستند که همه از آن ها خوششان نمی آید اما فیلم اخیر او با نام «دیوانه» (Unsane) را باید بهترین فیلم یک دهه اخیر او و یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ دانست. این کارگردان برنده اسکار یک بار دیگر به سراغ تریلرهای روانشناختی رفته که در گذشته برای وی موفقیت را به ارمغان آورد. اما در فیلم «دیوانه» وحشت بسیار بیشتری وجود دارد. در این فیلم کلر فوی نقش زنی را بازی می کند که خاطره تحت تعقیب قرار گرفتن را فراموش نکرده است. بدین ترتیب وی به یک مرکز نگهداری از بیماران روانی فرستاده شده و پس از تایید دیوانگی اش توسط پزشکان، همانجا نگه داشته می شود.

فیلم تریلر «اثرات جانبی» (Side Effects) با داستانی مهیج در مورد داروسازی در سال ۲۰۱۳ نشان داد که سودربرگ در ساخت فیلم های اینچنینی استاد است. حضور رونی مارا در فیلم بسیار کمک کننده است اما کلر فوی بیش از هر کس دیگری در فیلم «دیوانه» هنرنمایی می کند. سودربرگ به خوبی می داند که چه وقت باید به بازیگر اجازه دهد بازی خود را بکند، به همین دلیل از ابتدا تا انتهای فیلم، فوی شخصیت اصلی داستان بوده و یک تنه داستان را پیش می برد. فیلم «دیوانه» بیشتر به خاطر این که تماماً با دوربین آیفون ۷ پلاس فیلم برداری شده بود سروصدا به پا کرد و این موضوع نیز هیچ مشکلی برای داستان فیلم ایجاد نکرد، حتی استفاده از این دوربین باعث شده که نبرد ذهنی شخصیت اصلی داستان بهتر و روشن تر به تصویر کشیده شود.

اما حتی با این تصمیم گیری خاص و بی نقص نیز، «دیوانه» هنوز شاخصه های اصلی فیلم های سودربرگ را در خود دارد. شاید این فیلم کمی دیوانه کننده تر از دیگر فیلم های سودربرگ باشد اما بازی بی نقص کلر فوی باعث شده که به عنوان یکی از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ از تماشای آن لذت ببرید.

لازم به ذکر است که قسمت دوم این مطلب را می توانید در لینک «۱۰ مورد از بهترین فیلم های سال ۲۰۱۸ تاکنون که شاید ندیده باشید [قسمت دوم]» مشاهده نمایید.

با بهترین فیلم های جنگی تاریخ سینما آشنا شوید

بهترین فیلم های ژانر وسترن که از دیدن آن ها پشیمان نخواهید شد

بهترین فیلم هایی که در ژانویه سال ۲۰۱۸ باید منتظر آن ها باشید

بهترین فیلم های ترسناک سال ۲۰۱۷ از نگاه منتقدان