در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ترکیه که همراه با انتخابات پارلمان و به صورت پیش از موعد برگزار می شود می خواهیم این رخداد تاریخی برای ترکیه را از چندین جنبه مورد بررسی قرار دهیم. روز یکشنبه ۲ تیر مصادف با ۲۴ ژوئن (فردا)، شهروندان ترکیه در دو بخش مجزا اما مرتبط، رأی های خود را به صندوق خواهند انداخت: یکی برای ریاست جمهوری و دیگری برای پارلمان. نظرسنجی ها از رقابتی سخت و نزدیک خبر می دهد که که انتخابات اخیر را برای ترکیه و رییس جمهوری کنونی آن، رجب طیب اردوغان، بسیار حیاتی و تاریخی خواهد ساخت. در ماه آوریل سال گذشته بود که اردوغان با تنها ۲ درصد بیشتر از نصف آرا توانست رفراندوم برای تغییر قانون اساسی این کشور را به نفع خود انجام دهد.
این رفراندوم پر حرف و حدیث باعث شد که سیستم ریاست جمهوری اجرایی محور برای اولین بار بعد از دوران آتاتورک در این کشور برپا شود و برخلاف گذشته قدرت اصلی و اجرایی کشور در دست رییس جمهور و نه نخست وزیر باشد؛ قدرتی که اکنون به طور مطلق در دست اردوغان خواهد بود. اکنون در انتخاباتی زودهنگام که خود او درخواست انجام آن پبش از موعد مقرر و در ۲۲ ژوئن را داده است، اردوغان به پیروز شدن امید دارد که در صورت تحقق، قدرتی کامل و بسیار بی سابقه را در اختیار رییس جمهور جنجالی ترکیه خواهد داد؛ رییس جمهوری که در سال های اخیر شیوه ای متفاوت را در حکومت داری در پیش گرفته است.
وی بعد از کودتای سال ۲۰۱۶ به شدت رسانه ها را سرکوب کرده و صدها هزار نفر از کارمندان تمامی بخش های دولتی و ارتش این کشور را به جرم مشارکت در کودتا یا همکاری با جریان مخالف گولن از کار برکنار کرده و یا به زندان فرستاده است. حتی نمایندگان مجلس این کشور نیز از اقدامات شدید رییس جمهور در امان نمانده و برخی از آن ها به جرم همکاری با پ ک ک به زندان فرستاده شده اند که مشخصاً می توان به نام صلاح الدین دمیرتاش رهبر حزب دموکراتیک خلق ها اشاره کرد. وی که از محبوبیت بالایی در میان کردهای ترکیه برخوردار است در اتفاقی جالب برای رقابت های انتخابات ریاست جمهوری نیز کاندید شده هر چند هنوز در زندان به سر برده و باید از همان جا تبلیغات خود را هدایت کند.
کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری ترکیه در سال ۲۰۱۸
اگر اردوغان برنده این انتخابات شود، وی نه تنها نفر اول جزب عدالت و توسعه و رهبر اجرایی و قدرتمند کشور باقی نخواهد ماند بلکه مقام ریاست جمهوری اجرایی، رهبری دولت را برای او به ارمغان خواهد آورد، مقامی که در حال حاضر به طور اسمی و صوری در اختیار بن علی ییلدریم است. علاوه بر این، در صورت پیروز شدن در این انتخابات، اردوغان کنترل کامل ارتش و پلیس این کشور را بدست خواهد گرفت که نیروهایی ملی محسوب می شوند.
تاکنون نیز اکثر قضات دادگاه عالی ترکیه توسط اردوغان تعیین و نصب می شدند و اگر وی موفق شود در هر دو صندوق انتخابات روز یکشنبه به پیروزی برسد، هم پارلمان و هم بخش اجرایی کشور به طور کامل در دست او خواهد افتاد. به عبارت دیگر، اگر اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان روز یکشنبه در ترکیه به پیروزی برسد به قدرتمندترین رهبر ترکیه از زمان تشکیل کشور ترکیه توسط مصطفی کمال آتاتورک در سال ۱۹۲۳ تبدیل خواهد شد. در حالی که قرار است این انتخابات فردا (یکشنبه) برگزار شود، باید ۴ موضوع را در نظر داشته باشید.
۱- رقابت بین کاندیداها بسیار سخت و البته تا حدود زیادی ناعادلانه است
از زمانی که رقابت های انتخاباتی در کشور ترکیه و در سال ۱۹۵۰ به صورت چند حزبی درآمد، انتخابات فردا اولین انتخابات کاملاً ناعادلانه و کاملاً عجیب و غریبی است که در این کشور برگزار خواهد شد. رأی گیری در شرایطی صورت خواهد گرفت که حالت فوق العاده در کشور برای چندمین ماه متوالی تمدید و برقرار است، حالت فوق العاده ای که بعد از شکست کودتا در سال ۲۰۱۶ وضع شده و تا به امروز ۷ بار متوالی تمدید شده است.
دولت اردوغان، همچنین، به شدت رسانه های اینترنتی و محتوای آنلاین را سانسور می کند در حالی که رسانه های طرفدار دولت اردوغان اکنون بیش از ۹۰ درصد تمامی رسانه های این کشور را تشکیل می دهند. انتشار اخبار و پخش برنامه های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری به طور کامل به نفع اردوغان در جریان است به نحوی که تلویزیون ظاهراً ملی تی ان تی این کشور که هزینه های آن از منابع مالی عمومی تامین می شود از اول ماه می تا ۲۵ همان ماه بیش از ۳۱ ساعت و ۲۵ دقیقه وقت در اختیار اردوغان و برنامه های تبلیغاتی او قرار داده است.
این تبعیض آشکار در حالی است که مهم ترین رقیب او، محرم اینچه، که از جانب حزب جمهوری خلق کاندید شده، در همین مدت زمانی تنها ۳ ساعت و ۳۸ دقیقه زمان در اختیار داشته تا از طریق این شبکه تلویزیونی برنامه های خود را به مردم ارایه نماید. این ارقام برای مرال آکشنر، رهبر حزب خوب، و صلاح الدین دمیرتاش، رهبر زندانی حزب دموکراتیک خلق ها به ترتیب ۹ و صفر دقیقه بوده است.
۲- هر حزبی که پیروز شود، اختلاف عقیده و تفاوت آرا در ترکیه در مقیاس بالایی باقی خواهد ماند
از زمان حضور او به عنوان نخست وزیر ترکیه از سال ۲۰۰۲۳ تا ۲۰۱۴، و پس از آن به عنوان رییس جمهور کشور، اردوغان همواره محافظه کار تر و پوپولیست تر شده است. او در این مدت، به طور مرتب بسیاری از قوانین سکولار کشور را تغییر داده و به جدایی و هیولاسازی از برخی از اقلیت های قومی و مذهبی کشور دامن زده است؛ از ملی گرایان کرد و سوسیال دموکرات ها گرفته تا چپگراها و لیبرال ها که اکثر قریب به اتفاق آن ها از رأی دهندگان به او نبوده و نیستند.
این دیدگاه ها، سیاست ها و اظهارنظرهای شدید اللحن پوپولیستی باعث شد که پایگاه راستگرایی، اسلامی و ملی گرایانه اردوغان به شدت در بین اکثریت مسلمان این کشور تقویت شود. استراتژی های انتخاباتی اردوغان همراه با رشد اقتصادی قابل توجه این کشور در دوران زمامداری او باعث شده که رییس جمهور کنونی ترکیه باعث جدایی و تفرقه بی سابقه ای بین مردم کشور شود به نحوی که بسیاری به شدت طرفدار او بوده و بسیاری دیگر (با اختلافی نه چندان فاحش در تعداد) سرسختانه دشمن او و سیاست هایش باشند. طرفداران محافظه کار اردوغان، که در حدود نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند برای دفاع از او هر کاری می کنند و نیمی دیگر که اردوغان همواره آنان را سرکوب و مرعوب کرده و در خطابه هایش تهدید می کند، به شدت از او ناراضی بوده و از او انتقاد می کنند.
در چنین شرایطی که دولت او به طور ناعادلانه ای همه چیز را در دست دارد، برنده شدن او در انتخابات ریاست جمهوری فردای ترکیه دور از انتظار نیست. حتی اگر هیچ یک از کاندیداها نتوانند در دور اول انتخابات، نیمی از آرای صندوق ها را به خود اختصاص دهند، مطمئناً اردوغان یکی از دو کاندیدای نهایی خواهد بود که در ۸ جولای بار دیگر محبوبیت و مقبولیتشان به رأی گذاشته شده و احتمال برنده شدن او در دور دوم انتخابات نیز محتمل به نظر می رسد. بدون شک در صورت برنده شدن، اردوغان بیش از پیش کنترل حکومت و قدرت را در دست خواهد گرفت زیرا می داند که بسیاری از شهروندان این کشور دیگر از او حمایت نخواهند کرد. بدین ترتیب می توان گفت که سیاست های پوپولیستی او بیش از پیش جامعه ترکیه را دو شقه کرده است.
۳- اردوغان برخلاف گذشته با یک جریان نسبتاً متحد از رقبا مواجه خواهد شد
محرم اینچه
اردوغان تاکنون ۱۲ انتخابات کشوری را به نفع خود به پایان رسانده که جدایی و انشقاق بین جمعیت این کشور بیشترین سهم را در موفقیت های او داشته است. کمپین ضد اردوغان قبلاً از گروه های مختلف و بدون اتحادی متشکل از ملی گرایان کرد و ترک، سکولارها و حتی برخی از اسلام گراها بوجود می آمد. شانس اردوغان در انتخابات های گذشته این بود که اختلاف این گروه ها با یکدیگر حتی از اختلافشان با حزب و سیاست های اردوغان نیز بیشتر بود و تا به انتخابات اخیر این موضوع همواره به برگ برنده ای برای اردوغان تبدیل شده بود اما این بار اوضاع کمی متفاوت به نظر می رسد.
مرال آکشنر
این فضا به دلیل یک اشتباه انتخاباتی نادر توسط اردوغان تغییر کرده است. ترکیه آستانه انتخاباتی بسیار بالای ۱۰ درصدی دارد، بدین معنا که احزابی که نتوانند بیش از ۱۰ درصد آرا را به خود اختصاص دهند نمی توانند حتی یک کرسی در پارلمان این کشور بدست بیاورند. به منظور آماده شدن برای انتخابات ۲۴ ژوئن (فردا یکشنبه ۳ تیر)، اردوغان ایده «پیمان انتخاباتی یا الکتورال» را ارایه داد تا به حزب متحد و تازه شکل گرفته حرکت ملی که اکنون تنها حدود ۵ درصد آرا را در اختیار دارد کمک کند که از محدودیت ۱۰ درصدی تعیین شده برای آرا به منظور راهیابی به پارلمان عبور نماید.
صلاح الدین دمیرتاش
احزاب مخالف نیز دریافته اند که می توانند با استفاده از ایده «ایجاد مانع الکتورال» برای همبستگی بیشتر در کمپین خود علیه اردوغان و احزاب متحد او، برای اولین بار شانس قابل توجهی برای شکست رییس جمهوری اقتدارگرای کنونی در انتخابات ریاست جمهوری ترکیه که فردا برگزار خواهد شد داشته باشند. بدین ترتیب آن ها نیز اتحادی البته نه چندان محکم را بر علیه کمپین اردوغان ترتیب داده اند که از حزب چپگرای سکولار جمهوری خواه خلق، حزب میانه رو ملی گرای خوب، حزب دموکرات میانه متمایل به راست و حزب اسلام گرای سعادت تشکیل شده است.
بعد از پایان انتخابات فردا، اردوغان تلاش خواهد کرد که این ائتلاف صورت گرفته علیه خود را از هم جدا کند؛ همان کاری که از قبل و تاکنون انجام داده است. اما ماهیت ائتلاف صورت گرفته مخالفان نشان می دهد که دیگر خبری از جبهه ناکارآمد (برای مخالفان اردوغان) سنتی راست در برابر چپ یا محافظه کار در برابر سکولار خبری نیست و اکنون همه چیز بین طرفداران و مخالفان اردوغان است.
۴- رأی ملی گرایان کرد بسیار تعیین کننده بوده و برنده را تعیین خواهد کرد
حزب متحد مخالف اردوغان از عضویت حزب دموکراتیک خلق ها، که یک حزب کردی به ریاست صلاج الدین دمیرتاش است، در ائتلاف خود خودداری کرده است تا بدین ترتیب رأی دهندگان ملی گرای ترک را با خود همراه داشته باشد و باعث دور شدن آن ها از این ائتلاف نگردد؛ از این رو این حزب کردی به تنهایی و به طور مستقل در انتخابات شرکت خواهد داشت. اکنون میزان حمایت و طرفداری از این حزب کردی در همان حدود ۱۰ درصد است و اگر این حزب بتواند میزان آرای خود را به بالای ۱۰ درصد برساند، احزاب مخالف حزب عدالت و توسعه اردوغان خواهند توانست که اکثریت پارلمان را از دست او بیرون آورده و در انتخابات ریاست جمهوری نیز برای او دردسرساز شوند.
در هر صورت شکست در یکی از این رقابت ها حتی با اختلاف اندک نیز برای اردوغان بسیار سخت و دردناک خواهد بود. صلاح الدین دمیرتاش که بر اساس قانون انتخابات می تواند ۲۰ ساعت حضور تلویزیونی داشته و از برنامه های خود برای انتخابات فردا سخن بگوید،در اتفاقی بی سابقه از درون زندان رقابت را دنبال کرده و بیشتر از طریق رسانه های اجتماعی به تبلیغ برای برنامه های خود می پردازد. او شانس بسیار کمی برای برنده شدن دارد اما آرای حزب او می تواند برگ برنده برتری مخالفان در بدست آوردن اکثریت پارلمان باشد و بدین ترتیب این حزب می تواند از تبدیل شدن ترکیه به «رژیمی متعلق به یک مرد» که کسی جز رجب طیب اردوغان نیست جلوگیری نماید.
دمیرتاش جوان که از سال ۲۰۰۷ از اعضای پارلمان ترکیه بوده به جرم تبلیغ برای شبه نظامیان کرد در زندان به سر می برد اما وی ادعا می کند که به جرم های ساختگی و دروغین به زندان فرستاده شده زیرا اردوغان از او و حزبش ترس دارد. وی در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۵ در مصاحبه ای با تایم و مدت کوتاهی قبل از دستگیری اش چنین گفت:” او ترس از خشونت را به عنوان ابزاری مورد استفاده قرار می دهد. وی به همین شیوه توانسته است افراد جامعه را دور خود جمع کند”. اگر دمیرتاش بتواند بیش از ۱۰ درصد آرای انتخابات پارلمانی فردا را بدست آورد، خواهد توانست بسیاری از سیاست های تدوین شده اردوغان برای بعد از انتخابات را ناکام گذاشته و حتی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ترکیه را به کام وی تلخ نماید.
بن بست در تشکیل پارلمان می تواند اعمال قدرت های بی سابقه ای که رفراندوم سال گذشته برای ریاست جمهوری ترکیه و شخص اردوغان به ارمغان داشته را بسیار سخت کند. این قدرت ها که شامل تصویب قوانین، انتخاب وزرا، تصمیم گیری یکجانبه در مورد بودجه و در کنترل داشتن بخش امنیتی می شود، اردوغان را به رهبری بسیار اقتدارگراتر و خودسرتر از قبل تبدیل خواهد کرد. اما اعمال این قدرت اکنون در دستان مردی است که که حکومت او دو سال پیش به زندان انداخته است.
برای چی (باید) این ۴ نکته را بدونم وقتی خودمون هزار گرفتاری داریم و اصولاگور بابای ترکیه کرده ؟!!
هم در قسمت ورزشی دارید خوب کار میکنید و هم در بخش سیاسی و life style
خلاصه پرفکتین