هفته آخر ماه جولای در هر سال، هفته فضا نوردی و علم فضایی است که مصادف با سالگرد نخستین سفر انسان به کره ماه به شمار می رود. چهل و شش سال پیش در چنین روزهایی، یکی از طلایی ترین آرزو های بشر که ورود به مدار کره ماه بود، به تحقق پیوست و نیل آرمسترانگ و باز آلدرین آمریکایی، این آرزو را در دهه هفتاد میلادی محقق کردند. آرزویی که پیش از همه، جان اف کندی، رییس جمهور ایالات متحده را خوشحال کرد که این افتخار بزرگ در زمان ریاست او بر کاخ سفید اتفاق افتاد. این گزارش نگاهی دارد به یکی از بزرگ ترین اتفاقات در تاریخ علم که به زعم برخی ها، بزرگ ترین دروغ قرن بیستم بود و لحظه ورود نیل آرمسترانگ به سطح کره ماه، در استودیو های هالییودی فیلمبرداری شده بود.
از راست به چپ: باز آلدرین، مایکل کالینز و نیل آرمسترانگ
چهل و شش سال پیش در چنین روزهایی بود که انسان هایی که در دهه هفتاد میلادی زندگی می کردند، از طریق جعه سیاه تلویزیون، شاهد اخبار و تصاویری بودند که آپولو ۱۱ را بر روی کره ماه به همراه سرنشینانش نشان می داد. شاید ورود انسان به مدار کره ماه را بتوان یکی از برترین دستاورد های تاریخ علم دانست که آرزویی غیر قابل تصور برای انسان های گذشته بود. عشق پرواز را برادران رایت محقق کرد و ماحصلش، هواپیماهای غول پیگر مسافربری شد که صدها مسافر و صدها تن بار را با ۸۰۰ کیلومتر در ساعت در سراسر گیتی جابه جا می کنند. عشق پرواز بشر، فقط به هواپیمای مسافربری ختم نشد و دانش فضا نوردی و هوا فضا در قرن بیستم آن چنان متحول شد که توانست در آخرین روز هایی دهه شصت میلادی، انسان را به کره ماه ببرد.
(تصویر صفحه اول روزنامه اطلاعات در ۴۶ سال پیش که خبر از فرود سفینه شوروی بر روی کره ماه میداد)
(مردم ایران ۴۶ سال پیش از طریق روزنامه اطلاعات و تلویزیون، در جریان لحظه به لحظه فرود انسان به کره ماه بودند. ادعایی که هم چنان در هاله ای از ابهام است)
چهل و شش سال پیش در چنین روز هایی، جهش بزرگی در تاریخ علم پدیدار شد و دنیا را با علم فضانوردی و آخرین توانایی فوق پیشرفته انسان برای شناخت بخش بسیار اندکی از کائنات، هویدا کرد. اگر چه خیلی ها هم چنان معتقدند که پا گذاشتن نیل آرمتسرانگ به کره ماه، یکی از بزرگ ترین دروغ های قرن بیستم و ما حصل لابراتورهای ناسا در آن دوران بود، اما به هرحال، قرار گرفتن آپولو ۱۱ در مدار ماه، پایه گذار تحولات شگرف بعدی در عرصه علم فضانوردی شد.
نیل آرمسترانگ، مایکل کالینز و باز آلدرین پس از بازگشت از سفر به کره ماه، طی ۴۵ روز از ۲۷ شهر در ۲۴ کشور بازدید به عمل آوردند و با استقبال گسترده شهروندان کشورهای مختلف دنیا مواجه شدند
فاتحان ماه در ایران
فاتحان ماه به ایران هم آمدند و با استقبال مردم تهران مواجه شدند.
شامگاه روز جمعه دوم آبان ماه ۱۳۴۸ هواپیمای اختصاصی رییس جمهور آمریکا حامل نیل آرمسترانگ، ادوین آلدرین و مایکل کالینز – فضانوردان ماموریت آپولو ۱۱ – در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست. مردم تهران استقبال باشکوهی از فاتحان ماه داشتند و طی حضور یک روزه آنها در تهران همه جا با استقبال باشکوه و هجوم جمعیت علاقمند مواجه بودند.
سفر فضانوردان ناسا به تهران که حدود سه ماه پس از فرود تاریخی فضاپیمای آپولو ۱۱ بر سطح ماه انجام شد در راستای برنامه مسافرت چهل روزه دور دنیای فاتحان ماه با همراهی همسرانشان صورت گرفت. آرمسترانگ و همراهانش روز پنجشنبه اول آبان ماه از ترکیه راهی کنگو شدند و پس از توقفی کوتاه در آن کشور آفریقایی در ساعت ۸ بعدازظهر جمعه دوم آبان ماه در فرودگاه مهرآباد مورد استقبال مردم قرار گرفتند. به افتخار ورود آن ها شرکت پست ایران، تمبری به یادبود آن ها منتشر کرد.
(تمبر یادبود پیاده شدن انسان در کره ماه که در ۳۰ تیر ماه ۱۳۴۸ توسط شرکت پست ایران منتشر شد)
برگزاری نشستی مطبوعاتی فضانوردان با خبرنگاران در صبح روز شنبه در محل انجمن ایران و آمریکا و نشست خبری همزمان همسران فضانوردان در هتل هیلتون، گردش در خیابانهای مختلف تهران در مسیر خیابانهای عباسآباد، پهلوی (ولیعصر)، بلوار الیزابت (کشاورز)، پارک فرح (لاله)، امیرآباد، شاهرضا(انقلاب)، ابوعلی سینا، شاهآباد (حدفاصل میدان بهارستان تا چهارراه مخبرالدوله)، استانبول، نادری و پهلوی و ضیافت شام در کاخ سعدآباد از برنامههای سفر کوتاه آنها به تهران بود.
(تصویر تاریخی صفحه ۴ روزنامه اطلاعات در سوم آبان ۱۳۴۶- گزارش اختصاصی از استقبال باشکوه مردم تهران از سفر نیل آرمسترانگ به ایران)
چرا ورود انسان به کره ماه را برخی ها دروغ بزرگ می دانند؟
درباره این که چرا بعضی ها هنوز معتقد هستند که ورود انسان به کره ماه، یک فریب بزرگ مردم جهان بود، صحبت های علمی و دقیقی وجود دارد که از حوصله این بحث خارج است. اما به هر حال، تاریخ علم نشان داده است که هر ماموریتی و اتفاقی و ظرفیتی که در علم قابلیت تکرار شدن را نداشته باشد، پذیرش آن برای علم، هم چنان در هاله ای از ابهام است. شما نمی توانید ادعا کنید که وسیله ای چند کیلویی ساخته اید که وقتی از دست شما رها می شود، فقط در اتاق خانه شما، برخلاف جاذبه کره زمین به پایین سقوط نمی کند! حتی اگر این واقعیت انجام شود و ۶ میلیارد نفر از جمعیت کره زمین این صحنه را از خانه شما نظاره گر باشند اما اتفاق مشابهی در جای دیگر برای این وسیله چند گیلویی ضد گرانش ۹.۸ متر بر مجذور ثانیه رخ ندهد!
موشک ساترن ۵ حامل آپولو ۱۱ چند ثانیهای برای عملیات جداسازی از برج، در ۲۵ تیر ۱۳۴۸ وقت گرفت
این داستان و روایت، برای اتفاقی که از ان به عنوان ورود تاریخی بشر به کره ماه یاد می شود نیز تا حدودی مصداق دارد.
اکنون که ۴ دهه از آن رویداد بزرگ تاریخ علم می گذرد، خیلی ها با دلایل علمی و مستند معتقد هستند که این رویداد، دروغ بزرگ قرن بیستم بود که توسط NASA به دنیای علم خورانده شد و شاید یکی از مهم ترین دلایلشان در روزگار کنونی این باشد که چرا اکنون که بشر، مسیریاب به مریخ ارسال می کند و تا این حد ظرفیت های علمی فضایی دنیا پیشرفت کرده است، ۱ بار هم شاهد اعزام فضانورد به کره ماه و بازگشت آن به زمین نبودیم؟ چرا تا کنون اطلاعات مستند و مستدلی درباره این ادعا توسط ناسا منتشر نشده است؟ به هر حال، برای خیلی ها، همچنان ادعای امریکایی ها در آخرین سال های دهه شصت میلادی مبنی بر ورود فضانورد به کره ماه، در هاله ای از ابهام است. اگر چه عموم مردم معتقدند که بله! نیل آرمسترانگ نخستین بشری بود که به کره ما پا گذشت و خیلی ها هم امیدوارند که آن ها این قدر عمر بکنند که بتوانند سوار بر فضاپیما های غول آسای مسافربری شده و فرصت گردش در مدار کره ماه را داشته باشند!
اما. . . .
الان و اینجا ما چهل سال از آن تاریخ را گذرانده ایم و هنوز هم تکنولوژی قادر به فرستادن یک انسان به ماه و باز گرداندن سالم وی به زمین نیست. قدرت هایی که در مورد این کلاهبرداری تصمیم گرفتند به این نتیجه رسیدند که اگر آنها نتوانستند انسانی را به ماه بفرستند وبه سلامت به زمین بازگردانند، کاری که آنها باید بکنند این است که از ناسا بخواهند این چنین پروژه ای را جعل کند و پس از آن میلیاردها دلار از پول مالیات دهندگان که برای سرمایه گذاری در این پروژه در نظر گرفته شده بود را برای خود بردارند.
عکسی که مدعی شده است که باز آلدرین طوری روی ماه برای عکاسی ژست گرفته که به نیل آرمسترانگ اجازه میدهد از هر دویشان با استفاده از بازتاب کلاه، عکس بگیرد)
واقعیت این است که کره ماه به طور دائم توسط شهاب سنگ های خیلی ریز که با سرعت بیست هزار مایل در ساعت حرکت می کنند، در حال بمباران شدن است. برای این که تصور درستی داشته باشید گلوله یک تفنگ با سرعت ۸۰۰ مایل بر ساعت حرکت می کند. ماه هم هیچ اتمسفری ندارد که سرعت این شهاب سنگ ها را کم کند. اگر یکی از فضانوردان یا یکی از واحدهای ماه نشین توسط یکی از این شهاب سنگ ها ضربه ای ببیند حتی اگر این شهاب سنگ به اندازه ی یک دانه برنج باشد، آن وقت کار تمام است.
قضیه وقتی عجیب می شود که بدانیم که ناسا در آن زمان اصلاً نگران چنین موضوعی نبود. این یک مورد واقعاً دیگر خیلی خنده دار است. به پوتین های نیل آرمسترانگ (اولین انسانی که آمریکایی ها مدعی اند بر روی ماه پاگذاشت) نگاه کنید. به کف پوتین نگاه کنید و به عکس که ناسا ادعا می کند اولین نقش پوتین بر روی ماه بود. این دونقش هیچ شباهتی به هم ندارند. ناسا سرانجام به خاطر اشتباهش طفره رفت و حالا ادعا می کند که پوتین هایی که آرمسترانگ روی ماه پوشیده بود قبل از این که ماه نشین اورا سوار کند روی سطح ماه رها شد و به زمین بازگردانده نشد!
قضیه از چه قرار بود؟
قضیه از این قرار بود که فضاپیمای آپولو ۱۱ از مرکز فضایی کندی واقع در جزیره مریت، فلوریدا در ۱۶ ژوئیه به سمت کره ماه پرتاب شد. این ماموریت پنجمین ماموریت حامل انسان آپولو بود. آپولو ۱۱ از سه بخش تشکیل میشد: بخش اول گردونهٔ فرماندهی کلمبیا که با سه فضانورد بر زمین فرود آمد. گردونهٔ سرویس که شامل نیروی محرک، برق، اکسیژن، و آب میشد. گردونهٔ ماه نشین عقاب که همراه آرمسترانگ و آلدرین بر ماه فرود آمد.
آپولو ۱۱ جلوی موشک ساترن ۵ نصب شده بود و پس از فرار از جاذبه زمین به همراه فضانوردان از موشک جدا شد و سه روز برای ورود به مدار ماه در راه بود. پس از ورود به مدار ماه، آمسترانگ و آلدرین به ماهنشین نقل مکان کردند و در دریای آسایش فرود آمدند.
ناسا ادعا می کند که آنها در مجموع حدود ۲ ساعت در ماه پیادهروی کردند. آنها پس از بلندشدن از کره ماه به گردونه فرماندهی که کالینز در آن قرار داشت ملحق شدند و ماهنشین را در فضا رها کردند. سرانجام آپولو ۱۱ در ۲۴ ژوئیه به زمین بازگشتند و در اقیانوس آرام فرود آمدند.
عکس که مدعی شده است که جاپای باز آلدرین بود. این بخشی از پژوهش آزمایش ویژگیهای سطح ماه بود.
هنگامی که آرمسترانگ از فضاپیما پایین آمد و بر ماه گام نهاد، فیلمش به صورت زنده در تلویزیونهای سراسر جهان پخش شد و شاید به زعم برخی ها، یکی از تاریخی ترین دروغ های تاریخ علم به صورت کاملا مستند با ترفندهای هالیوودی به دنیا نشان داده شد.
دو فضانورد به علت عدم شناخت و محدودیتهایی که داشتند، همان روز ساعت ۱۷:۵۴:۰۱ سطح ماه را ترک کرده، پس از اتصال مجدد به بخش فرمان «کلمبیا» به سمت زمین برگشتند. فضانوردها در مجموع حدود ۲۱ ساعت و نیم روی سطح ماه بودند.
آزمایشهایی که بعداً روی نمونهٔ سنگهای آورده شده انجام شد، نشان داد که این سنگها عمری بیش از ۷٫۳ میلیارد سال زمینی دارند. فضانوردان علاوه بر جمعآوری خاک و سنگ از سطح کرهٔ ماه، آزمایشهایی را نیز انجام دادند که از مهمترین آنها میتوان به مواردی هم چون : آزمایشهای مقاومت مصالح، برای شناخت بیشتر خصوصیات فیزیکی مواد سطح کرهٔ ماه جمعآوری مقداری از بادهایی که در سطح ماه میوزد، برای آزمایش در زمین آزمایشهای زلزله نگاری برای بررسی اعماق سطح کره ماه تعیین فاصلهٔ میان ماه و زمین با کمک لیزر آزمایشهایی روی گرد و غبار سطح ماه اشاره کرد.
آرمسترانگ پس از گام نهادن در ماه جملها ی بسیار معروف به زبان میآورد:«این گامی کوچک برای یک مرد و جهشی بزرگ برای بشریت است.» آپولو ۱۱ آرمان ملی رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۶۱، جان اف. کندی را برآورده کرد. رییس جمهوری که سال بعد توسط ترور شد و درگذشت.
تصویری که مدعی شده است که نیل آرمسترانگ در ماهنشین بر روی یکی از عکسهایی که از سطح ماه گرفته مشغول به کار است. ناسا عکس ۱۱-۴۰-۵۸۸۶.
دروغ یا واقعیت؟ مساله این است!
ادعای جعلی بودن فرود بر ماه(Moon landing conspiracy theories) ادعایی است که بیان میکند همه یا برخی از سری ماموریتهایی که در بین سالهای ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ میلادی به عنوان پروژه آپولو شناخته میشوند وجود خارجی ندارند و ساختگی هستند. حتی بر طبق برخی از این ادعاها ناسا متهم شده بود که همه فیلمهای فرود بر روی ماه و همینطور سنگهایی که منسوب به کره ماه است ساختگی هستند. برخی از مخالفان در مورد صحت وجود ایستگاه فضایی نیز تردید داشتند.
این تئوری از تردیدها، رصدها و فرضیههایی گرفته شده است که در طول ماموریتهای آپولو ارائه شده بودند. منشاء نظریهٔ جعلی بودن فرود بر روی ماه در کتاب “ویلیام چارلز کایسینگ” نویسنده آمریکایی مطرح شدهاست.
(کتاب بیل کایسینگ با عنوان: ما هرگز به کره ما نرفتیم که در سال ۱۹۹۷ میلادی توسط Health Research Books, منتشر شد و انتقادات بسیاری را برانگیخت)
در این کتاب به ۶ ادعا اشاره شده است که کایسینگ بر اسان آن ها معتقد است که هیچ ورودی از سوی انسان بر روی کره صورت نگرفته است. متن این ادعا از زبان اصلی در زیر مشاهده می کنید که نخستین آن ها، فقدان تجربه و ظرفیت های علمی ناسا برای قرار دادن انسان بر سطح کره ماه در دهه هفتاد میلادی به شمار می رود. هم چنین کایسینگ معتقداست که چرا بازرس ایمنی و کنترل کیفی برای North American Aviation (توماس رونالد بارون) که در این پروژه کار می کرد، به طور مرموزی درگذشت.
- NASAlacked the technical expertise to put a man on the Moon.
- The absence of stars in lunar surface photographs.[۷]
- Unexplained optical anomalies in the photographs taken on the Moon.[۸]
- The absence of blast craters beneath the Lunar Modules. The rocket engines of the Lunar Modules should have generated an enormous dust cloud near their landing sites the final seconds of descent.[۹]
- The mysterious death of Thomas Ronald Baron, a quality control and safety inspector for North American Aviation.
- The Dutch papers had questions regarding the “authenticity” of the Moon landings
این نویسنده در کتاب خود با عنوان “ما هرگز به ماه نرفتیم” که در سال ۱۹۷۶ منتشر کرد این تئوری را ارائه کرد. همچنین “اندرو چاکین” در کتابی با عنوان “یک بشر روی ماه” که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد بر این باور است که در زمان مأموریت آپولو ۸ در دسامبر ۱۹۶۸ نیز این انگارههای جعلی بودن این مأموریت عنوان شد. با اینکه مدارک و شواهد زیادی از طرف گروه ثالث (نه از طرف ناسا یا دولت آمریکا پشتیبانی شده باشند و نه گروه معتقد به تئوری توطئه یعنی گروه دوم) دال بر فرود ناسا بر ماه ارائه شدهاند ولی همچنان نظرسنجی نشان میدهد که بین ۶ تا ۲۰٪از آمریکاییها و ۲۸٪ از مردم روسیه باور دارند که فرود بر سطح ماه ساختگی است.
اگر می خواهید درباره نظراتی درباره جعلی بودن ادعای فرود انسان به کره ماه اطلاعات بیش تری کسب کنید، این پی دی اف به زبان انگلیسی می تواند اطلاعات جالبی را به علاقمندان ارائه کند. ویدئو زیر در ۲۹ دقیقه به این موضوع اشاره می کند که چرا از نظر علمی و فناورانه، فرود انسان به کره ماه هم چنان fake است.
https://www.youtube.com/watch?v=q7pzg9xpAOE
این ویدئو به زبان انگلیسی ارائه شده واز جنبه های مختلف، به بررسی ادعاهایی که اعتقاد دارند این فرود ساختگی است، نگاه علمی دارد.
به هر حال، هیچ کس منکر دستاوردهای بشر در عرصه هوا فضا نیست و فضانورد هایی که در ماموریت آپولو ۱۱ حضور داشتند، به عنوان اسطوره های تاریخ فضایی از ان ها یاد برده شد. اما نقد هر نظریه و ماموریت علمی، همیشه راه را برای دستاوردهای دیگر فراهم کرده و امیدواریم این گزارش کوتاه در سرویس علمی روزیاتو، شما را با اسامی، اصطلاحات و تصاویری آشنا کرده باشد که مقدمه کاوش بیش تر شما بر روی این مقوله باشد که آیا انسان به ماه رفت یا نرفت.
یکی از مواردی که ادعای فرود در ماه رو رد میکند بهینه نبودن دوربین های عکاسی در آن زمان برای عکاسی در خارج از جو زمین است. فیلم های نگاتیو در زمان بر برخورد با پرتوهای خورشیدی و موارد دیگر که در خارج از جو زمین وجود دارند از بین میرفتند و طبق استاد ارئه شده هیچ گونه تغییری بر روی دوربین ها برای این منظور انجام نشده بود و به هیچ عنوان امکان عکاسی و فیلم برداری در آن زمان در خارج از جو زمین نبوده است.
خیلی گزارش جالبی بود
مخصوصا تکه های روزنامه های قدیم. خوشم اومد. واقعا آرمسترانگ به ایران اومد؟ هیچ جا نخونده بودم در این باره
ممنووووووووووووووووووووووووووووووووون
پرچم آمریکا جنسش از پارچه هست پس چطوری تو همچین دمای زیادی که رو ماه وجود داره تونسته دوام بیاره
نظریه توطئه دروغ فرود انسان در ماه توسط کمونیست ها شایع شد و خیلی از متعصب ها و بی سوادها بهش دامن زدن
برید سرچ کنید . ناسا به همه شبه ها پاسخ داده: https://en.wikipedia.org/wiki/Moon_landing_conspiracy_theories
ترجمه فارسی هم داره
شاید فرود انسان در کره ماه دروغ نباشه. اما دنیا، خاطرات خیلی بدی از AMERICAN STORIES دارد. از بن لادن بگیر تا بمب اتمی صدام حسین! ضمنا، پاسخ های ناسا قانع کننده نبود که این همه کتاب و مقاله علیه ادعای فرود انسان در کره ماه منتشر شد. حالا چه توطئه باشه چه نباشد.
حق السکوت به چهل هزار کارمند ناسا و راضی کردن روسیه که به آرمسترانگ دقیقا زیر عکس گاگارین جایزه بدهند . انصافا نرفتن به ماه خیلی سخت تر بود برای آمریکا تا رفتن