وی افزود : با توجه به خیانت‌ها و تخاصم رسانه‌های فارسی زبان معاند با ایران اسلامی و مردم کشورمان نمی‌توانیم این حرکت‌ها را تایید کنیم.
این سخن و خبرهای چند ماه گذشته مبنی بر تشدید برخورد با سفارش دهندگان تبلیغات کالاها و خدماتشان به شبکه های ماهواره ای از یک حقیقت تلخ حکایت دارد، حقیقتی که البته با توجه به شرایط موجود اجتناب ناپذیر می نماید. این حقیقت چیزی نیست جز “بی اعتمادی مسئولان به شبکه های ماهواره ای دربرابر اعتماد بخش وسیعی از افراد جامعه به این شبکه ها”
خبری که چندی پیش علیرضا کریمی مدیر کل دفتر تبلیغات و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرد مبنی بر اینکه سال گذشته حدود ۳ هزار نامه سفارش تبلیغات به شبکه های ماهواره ای فارسی زبان وجود داشت که با یک هزار سفارش دهنده این تبلیغات برخورد قضایی صورت گرفت. تایید مضاعف این ادعاست.
اما علت استقبال مردم از این شبکه ها چیست؟
بخشی از این استقبال به صاحبان کسب و کار و بنگاه های اقتصادی باز می گرد که تمایل زیادی به تبلیغ کالا و خدمات خود دراین شبکه ها دارند. معمولا عرضه کننده یک کالا و یک خدمت زمانی به تبلیغ محصولش اقدام می کند که قصد داشته باشد کالا و سرویسش دیده شود و البته فروشش افزایش یابد.
بنابراین به دنبال محلی برای بیشتر و بهتر دیده شدن تولیداتش می گردد، که متاسفانه با نگاهی به برخی از آمار و ارقام کاملا می توان متوجه شد که برخی از شبکه های ماهواره ای گوی سبقت را از رسانه ملی ربوده اند و با ساخت و پخش برنامه های مخاطب محور و همچنین سریال های عامه پسند بییندگان زیادی را جذب کرده اند و طبیعی است که صاحبان بنگاه های اقتصادی تمایل بیشتری برای تبلیغ محصولشان در این رسانه های یربیننده داشته باشند.
علت مهم دیگر، تفاوت فاحش قیمت بین تبلیغ در این شبکه ها و رسانه ملی است. به گونه ای که بعضا هزینه تبلیغ در شبکه های صداوسیما بیش از ۳۰ برابر تبلیغ در برخی از شبکه های ماهواره ای است.
راه کار مقابله با این پدیده چیست ؟
تجربه ثابت کرده است که در کشور ما همیشه تحکم و زور نتیجه عکس می دهد بنابراین با وضع قانون و برخوردهای به اصطلاح چکشی نمی توان از یک پدیده که از یک سو با علاقه مردم و از سوی دیگر با جیب آنها در ارتباط است جلوگیری کرد.
قانون ممنوعیت به‌کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره، در سال ۷۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و متعاقب آن در یازده سال گذشته بارها و بارها با دارندگان این تجهیزان به اشکال قهری گوناگون برخورد شده است و همچنین اواخر اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۰ بود که مدیرکل وقت دفتر تبلیغات و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ممنوعیت سفارش تبلیغات به شبکههای ماهوارهای فارسی زبان و برخورد با این دسته از سفارش دهندگان خبرداد.
اما پس از گذشت یازده سال از تصویب قانون اول و گذشت پنج سال از تصویب قانون دوم، تعداد دارندگان تجهیزات دریافت شبکه های ماهواره ای در کشور کمتر که نشده هیچ به چندین برابر هم افزایش یافته است و به همین ترتیب بر تعداد مشتاقان سفارش تبلیغات کالاها و خدماتشان دراین شبکه های افزوده شده.
این موارد ثابت می کند که مسئولان فرهنگی کشور نه تنها نتوانسته اند با تصویب قانون و کمک از قوه قهریه به مقصود برسند بلکه کار را خرابتر نیز کرده اند و باعث شده اند روز به روز بر شمار بیندگان این شبکه ها افزوده شود و شبکه های مذکور تا قلب بسیاری از روستای کشورمان نیز رسوخ کنند.
اما دراین رهگذر متولیان فرهنگی کشور ازجمله مسئولان رسانه ملی و برنامه سازان در صف مقدم مقابله قرار دارند. تا زمانیکه صداوسیما از ساخت برنامه های دستوری و اغلب بی محتوا و با موضوعات تکراری دست برندارد و مسئولان این رسانه نگاهیشان را بازتر نکنند نمی توانند مخاطبان از دست رفته را جذب نمایند.
رسانه ملی باید بداند که یکه تازی ۳۰ ساله در خانه های مردم را از دست داده است و امروز شبکه های ماهواره ای با جذب نیروهای حرفه ای در همه سطوح با نگاه به ساخت برنامه های مخاطب محور و پول سازگوی سبقت را از رسانه پیر ایران ربوده اند و البته اینترنت و شبکه های مجازی را نیز نباید از نظر دور داشت.
بنابراین مسئولان رسانه ملی باید با مخاطب سنجی و ارزیابی علایق مخاطبان خود بخش عمده ای از برنامه هایشان را برای آنها تولید کنند نه برای خوش آمدن فلان ارگان یا فلان نهاد. زیرا که تا چنین نکنند قطعا نه می توانند مخاطب را با خود آشتی دهند و نه می توانند نظر صاحبان بنگاه های اقتصادی را برای تبلیغ محصولاتشان دراین رسانه جلب کنند.
بدون نظر