“انشاء الله در کنار ساختن مصلای تهران در ساختن بینش کفر ستیزی مسلمانان موفق باشید، ضمناً سادگی مصلی باید یادآور سادگی محل عبادت مسلمانان صدر اسلام باشد و شدیداً از زرق و برق ساختمانهای مساجد اسلام آمریکایی جلوگیری شود. خداوند تمامی دستاندرکاران برپاکننده مساجد الله را تأیید فرماید.”
این متن پیام موافقت امام خمینی درسال ۱۳۶۷ با ساخت مصلی تهران است.
پیامی یا درخواستی که در آن زمان هرگز کسی فکرش را هم نمی کرد، امروز و پس از حدود ۲۸ سال از صدور آن، اجرایش همچنان به اتمام نرسیده باشد. پنج سال پس از این فرمان، کلنگ ساخت مصلای تهران در سال ۱۳۷۲ به زمین زده شد اما اکنون با گذشت ۲۳ سال از این کلنگ زنی هنوز ساخت مصلی به پایان نرسیده و ظاهرا قرار هم نیست که تمام شود.
براساس طرح اولیه، مصلای تهران به عنوان مجتمعی از بناها و فضاهای لازم برای حضور جمعیتهای میلیونی و برگزاری مراسم عبادی، سیاسی، اجتماعی و انجام فعالیتهای متنوع فرهنگی، آموزشی و هنری نظیر برگزاری نمایشگاههای بزرگ فرهنگی، کلاسهای آموزشی تصویب شد اما باگذر زمان حدود ۲۸ سال از موافقت امام با ساخت آن، هم اکنون فقط بخش کوچکی از این بنا به بهره برداری رسیده است و گفته می شود که پروژه کمی بیشتر از ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
در سال ۱۳۶۱ به دنبال تعیین دور نمای مصلی گزارش این بررسیها به آیت الله خامنه ای رئیس جمهور و امام جمعه وقت تهران و همچنین آقای هاشمی رفسنجانی به عنوان یکی دیگر از امامان جمعه موقت تهران و همچنین به رئیس وقت مجلس، ارائه شد و آنها ضمن تصویب گزارش کارشناسی گروه پیگیری طرح، طی نامهای به امام خمینی (ره) پیشنهاد کردند که اراضی عباس آباد برای احداث مصلی امام خمینی اختصاص یابد.
در این نامه دلیل احداث مصلی از سوی مسئولان وقت مشکلات اقامه نماز جمعه در تهران و در دانشگاه ذکر شد که البته این مشکلات هنوزهم ادامه دارد.
پس از بررسی روند ساخت مصلی، در ۲۹ دی ۱۳۶۴، در فراخوانی از طریق تریبون نمازجمعه، از همه طراحان جهت تهیه طرح مصلی دعوت شد، درپی این فراخوان ۳۶ شخصیت حقیقی و حقوقی ایرانی و غیر ایرانی طرح های خود را ارائه کردند که در نهایت و در سال ۱۳۶۹ طرح “دکتر پرویز مؤید عهد” به عنوان طرح اصلی ساخت مصلی امام خمینی تهران انتخاب و تایید شد.
اما پایان ساخت این مصلی که بانگاهی به گذشته آن می توان متوجه شد که روند ارائه طرح ساخت و عملیات عمرانی آن از ابتدا با کندی حرکت مواجه بوده است، امروز هم که حدود ۲۳ سال از کلنگ زنی آن و بیش از ۳۴ سال از ارائه طرح ساخت اش گذشته است همچنان و علیرغم اعتراضات وانتقادات گسترده مردم و مسئولان مختلف، در هاله ای از ابهام قرار دارد.
ساخت این طرح که به واسطه آن در قریب به سی سال گذشته میلیارد ها تومان از سرمایه کشور هزینه شده است درسال ۹۴ و درپی تاکید رهبر انقلاب، قرار شد به شهرداری تهران سپرده شود و البته در هجدهم خرداد پارسال شهردار تهران از این مهم خبر داد اما چند روز بعد معاون وزیر راه همچنان برتصدی دولت بر ساخت مصلی تهران تاکید کرد و گفت: دراین خصوص هیچ دستورالعملی به دستشان نرسیده است.
در پی اعتراض روز دوشنبه ( ۱ / ۶ / ۹۵ ) مجتبی شاکری از اعضای شورای شهر به عدم واگذاری ساخت مصلی به شهرداری مشخص شد که این دستور العمل هرگز به دولتی ها نرسیده است و ساخت مصلی همچنان در پیچ و خمهای لج بازی ارگانهای مختلف باهم و بروکراسی اداری سرگردان مانده است.
درحالیکه این روزها، بسیاری از دستگاههای مختلف دولتی برای پروژه های عمرانی خود همچون ساخت تونل و پل روز شمار قرار می دهند تا هم مردم را نسبت به اتمام طرح آگاه کنند و هم خود را موظف به تکمیل هر چه زودتر آن کنند اما در مصلی تهرن از این خبرها نیست و اینگونه به نظر می رسد در زمان افتتاح رسمی اش باید برنامه نوسازی برای نیمه اول این پروژه که هم اکنون به اتمام رسیده، در دستور کار قرار بگیرد.
نوع ساخت و ساز در مصلی تهران و حرکت کند اجرای آن که روزگاری قرار بود به عنوان یک نماد دینی بزرگ، جامع و کامل در پایتخت جمهوری اسلامی ایران باشد، نشان می دهد که این پروژه سالیان دراز دیگری را تا نقطه پایان دارد.
بدون نظر