المپیک ریو با قرار گرفتن ایالات متحده، بریتانیا و چین در رتبههای اول تا سوم به پایان رسید اما اگر مبنای توزیع مدال را جمعیت یا تولید ناخالص ملی در نظر میگرفتیم، نتایج دیگری در جدول مسابقات رقم میخورد.
این سه قدرت اول روز دنیا موفق شدند جایگاههای اول تا سوم مسابقات را به خود اختصاص داده و از مجموع ۲۵۸ مدال طلای توزیع شده، ۹۸ مدال را از آن خود کنند. مسابقات المپیک ریو ۲۰۱۶، باز هم شاهد درخشش ستارگانی مثل اوسین بولت و مو فرح بود. کشورهایی مثل ژاپن و نیوزیلند فراتر از حد انتظار ظاهر شدند اما استرالیا و چین، نتوانستند حضور مقتدرانه دورههای قبلی را تکرار کنند. ایالات متحده توانست مسابقات را مقتدرانه و با کسب رتبه اول به پایان برساند اما رقابت چین و بریتانیا برای کسب جایگاه دوم، تا روز آخر ادامه داشت ولی با در نظر گرفتن عوامل دیگری مثل جمعیت و تولید ناخالص ملی، قصد داریم تا جدول مسابقات را مرور کنیم.
باهاماس و گرانادا، صدرنشینان براساس جمعیت
اگر فاکتور جمعیت و نسبت مدال به مقدار جمعیت را عامل اصلی توزیع مدال در المپیک در نظر بگیریم، کشور باهاماس در صدر مسابقات قرار میگیرد. شواینی میلر از باهاماس، موفق شد در رشته دو ۴۰۰ متر، مدال طلا را از آن خود کند. این جزیره کوچک تنها ۳۸۸ هزار نفر جمعیت دارد و این بدان معناست که هر ۲/۵ مدال طلا؛ سهم یک میلیون نفر بوده است. اگر توزیع مدالها براساس سرانه هر انسان انجام میشد، کشور کوچک گرانادا باید در صدر جدول مسابقات المپیک قرار میگرفت.
این کشور موفق به کسب یک مدال نقره شد اما اگر جمعیت گرانادا را اساس توزیع مدال در نظر میگرفتیم، به ازای هر یک میلیون نفر، هر کشوری باید ۴/۹ مدال کسب میکرد. اگر جدول توزیع مدال مسابقات المپیک براساس جمعیت کشورهای حاضر در مسابقات تنظیم میشد، آنگاه دیگر ایالات متحده، بریتانیا و چین؛ چنین رتبههای فاخری را کسب نمیکردند. بریتانیا در این مسابقات، به ازای هر یک میلیون نفر یک مدال، ایالت متحده ۰/۴ مدال و چین ۰/۰۵ مدال کسب کرده است.
چین تایپه و جاماییکا، صدرنشینان جدول معیارهای اقتصادی
معمولا کشور جاماییکا در المپیک با اوسین بولت، اسطوره دوومیدانی این کشور شناخته میشود اما باید بدانیم که این کشور عملکرد خوبی با معیار کسب مدال به ازای هر صد میلیارد تولید ناخالص ملی نیز داشته است. کشوری که بتواند به ازای هر صد میلیارد تولید ناخالص ملی، ۷۹ مدال به دست آورد که ۴۳ تای آن طلا باشد، در جدول توزیع مدال براساس تولید ناخالص ملی، در صدر جدول قرار خواهد گرفت. با این تفاسیر، با یک مدال طلا و دو برنز، چین تایپه در صدر جدول توزیع مدال براساس تولید ناخالص ملی قرار خواهد گرفت. در این جدول نیز ایالات متحده و چین شرایط چندان مساعدی ندارند. این دو کشور با کسب ۰/۷ و ۰/۶ مدال به ازای هر صد میلیارد تولید ناخالص ملی، جایی در میان بالانشینان جدول توزیع مدال براساس تولید ناخالص ملی ندارند. در این رتبه بندی، بریتانیا شرایط بهتری نسبت به دو رقیب دیگر دارد و توانسته به ازای هر صد میلیارد تولید ناخالص ملی، ۲/۴ مدال کسب کند.
کاروان آذربایجان، کارآمدترین ورزشکاران ریو
اگر مبنای توزیع مدال را تعداد شرکت کنندگان هر کشور در مسابقات در نظر بگیریم، آذربایجان میتواند رتبه اول کارآمدترین ورزشکاران را به خود اختصاص دهد. آذربایجان موفق شد به ازای هر ۳ ورزشکار، یک مدال کسب کند. کاروان اعزامی این کشور به ریو، تنها ۵۶ شرکت کننده داشت. کره شمالی نیز آمار خیره کنندهای در این زمینه دارد. آنها با اعزام ۳۵ ورزشکار، موفق به کسب ۷ مدال شدند. یعنی یک مدال به ازای هر ۵ ورزشکار. پرجمعیتترین کشورهای شرکت کننده در مسابقات به ترتیب ایالات متحده با ۵۵۴، برزیل با ۴۶۵ و آلمان با ۴۲۵ ورزشکار بودند. بریتانیا نیز با اعزام ۳۶۶ ورزشکار به برزیل، آمار ۰/۲ مدال به ازای هر ورزشکار را به دست آورد که تقریبا مشابه آمار ایالات متحده و چین است.
بدون نظر