مهندسی پزشکی طی سال های اخیر پیشرفت های چشم گیری در عرصه تولید اعضا مصنوعی فوق پیشرفته داشته است؛ دست آوردهایی که می تواند امید را به زندگی میلیون ها معلول در سرتاسر جهان باز گرداند.
نایجل آکلند که پیش از این در یک کارخانه ذوب آهن کار می کرده است ، پنج سال پیش در حین کار با یکی از دستگاه های صنعتی دچار حادثه شد. پزشکان پس از شش ماه بررسی و انجام چند عمل جراحی سرانجام مجبور شدند دست نایل را از آرنج قطع کنند.
نخستین دست مصنوعی وی، چیزی شبیه به یک قلاب ترسناک بود که درست پس از پایان جنگ داخلی آمریکا اختراع شده بود. اما او اکنون به لطف پیشرفت های عظیم در عرصه مهندسی پزشکی، از دست مصنوعی Bionic (نوعی خاص از اعضا مصنوعی که مجهز به الکترود های حسگر هستند) فوق پیشرفته ای بهره می برد که تقریبا امکان انجام هر فعالیتی را به او می دهد.
پایگاه اینترنتی سان با دعوت از نایجل به استودیوی تلویزیونی خود و گفتگو با وی درباره شرایط و دست بایونیک جدیدش، مسابقه مچ اندازی با وی ترتیب داد تا قدرت و کارایی واقعی این فن آوری جدید پزشکی را به تصویر بکشد.
دست جدید نایجل با ظاهری بسیار زیبا و شیک از استیل براق و مشکی رنگی ساخته شده که البته بسیار هم مستحکم است. این دست مصنوعی تا حدی پیشرفته است که به فرد معلول امکان می دهد، حتی علامت های اختصاصی خواننده گان راک را بازسازی کند. کاری که شاید انجامش برای فردی با دست طبیعی آن هم برای دفعات اول دشوار باشد.
نایجل در این گفتگوی تلویزیونی با بیان اینکه باطری دست مصنوعی تقریبا ۲۲ ساعت دوام می آورد و تنها نیاز است هر شب شارژ شود، گفت: شاید تنها مشکل این دست مصنوعی این باشد که بدون پوشاندنش نمی توانم زیر باران بمانم زیرا ممکن است آب باران به اجزا بسیار حساس الکترونیکی آن آسیب برساند.
جاسپر همیل، مجری این برنامه درباره تجربه گفتگو با نایجل تصریح کرد: قبل از شروع مسابقه مُچ، او سعی کرد کمی مرا از نظر ذهنی آرام کند. بنابراین گفت: خانمها در مواجهه با دست مصنوعی اش بیشتر مایل هستند با احتیاط آن را لمس کنند و با حرکت دادن انگشتاننشان در لا به لای انگشتان من از میزان دقت این دست مصنوعی مطمئن شوند؛ اما مردها بیشتر ترجیح می دهند دست بدهند و با لبخند بپرسند چقدر می توانی فشار وارد کنی که البته من پاسخ می هم، اجازه چنینی کاری را ندارم.
همیل اضافه کرد: وقتی مشت هایمان را در هم قلاب کردیم ظرافت فوق العاده این تولید صنعتی توجه مرا به خود جلب کرد اما مهمتر از آن استحکام فوق العاده آن بود. کمی نگران بودم با حرکتی اشتباه دستم خرد شود. این دست مصنوعی با نوعی قفل وکیوم به بازوی نایجل متصل می شود که تقریبا جدا کردن آن از بازو را غیر ممکن می سازد.
وقتی مسابقه مُچ آغاز شد، مجری سان با تمام توان سعی در خواباندن مچ نایجل کرد اما، بازوی او حتی ذره ای تکان نمی خورد، و هنگامی که نایجل تصمیم گرفت مسابقه را جدی بگیرد بدون وارد کردن نیروی خیلی زیاد به راحتی مچ مجری را به میز چسباند. اگر چه هیچ پیشرفتی نمی تواند جای عضو واقعی را بگیرد اما دست آوردهایی این چنینی بی تردید انقلابی بزرگ در شیوه زندگی معلولین ایجاد کند.
نایجل پس از پایان مسابقه رو به دوربین خطاب به مخاطبان گفت: ضروری است همه، بویژه معلولین بدانند تکنولوژی امروز تنها به سینما محدود نمی شود، امروز تکنولوژی همه جا و در زندگی تک تک ما جریان دارد.
بدون نظر