شکست فیلم جدید مک کاناهی در گیشه

"دریای درختان" روی پرده هم معجزه نکرد

“دریای درختان” آخرین ساخته گاس ون‌سنت کارگردان مشهور آمریکایی و با بازی خیره کننده متئو مک کاناهی -هنرپیشه برنده اسکار هالیوود- چنانچه انتظار می رفت در اولین هفته اکران خود، شکستی تمام عیار را برای شرکت پخش کننده و تهیه کنندگان فیلم رقم زد.

پایگاه خبری تِک اینسایدر با اشاره به اکران این فیلم در جشنواره فیلم کن امسال ، نوشت: دریاری درختان داد منتقدان کن را هم درآورده بود و انتظار می رفت کمپانی A24 (از پخش کننده های موفق فیلم) هم نتواند معجزه ای برای آن به ارمغان بیاورد.

«دریای درختان» داستان مرد آمریکایی است که قصد خودکشی دارد ولی در جنگل با مردی ژاپنی آشنا می‌شود که راه خود را گم کرده و این دو، پس از آن برای یافتن راه خروجی از جنگل با یکدیگر همراه می‌شوند.

پس از انتقادات تندی که در جشنواره کن متوجه این فیلم شد، دو کمپانی بزرگ (لایِن گِیت) و (رُد ساید اَترَکشن) بدون توضیح مشخص که البته چندان هم دور از ذهن نبود، از پخش این فیلم سر باز زدند.

پس از آن کمپانی A24 که پیش از این پخش فیلم های موفقی همچون “Spring Breakers,” “Ex Machina,” “Room,” “The Lobster” را عهده دار بوده است، با تهیه کننده فیلم وارد قرار داد شد.

اگرچه فیلم مورد بحث از حضور ستارگانی بزرگ همچون مک کاناهی و نیومی واتس بهره می برد اما در نخستین هفته از اکران عمومی اش در آمریکا در حالیکه تنها دو سالن نمایش در اختیار داشت، فقط ” ۲۸۰۰ دلار” فروخت.

شخصیت آرتور برنان با بازی مک‌کاناهی، بلیتی یک طرفه از ماساچوست به ژاپن می‌خرد تا وارد آئوکیگاهارا شود، مکانی که به عنوان جنگل خودکشی یا دریای درختان نیز شناخته می‌شود. ظاهرا درصد خودکشی در این سرزمین زیبای ۱۴ مایل مربعی تا حدی بالاست که مسئولان علامتی گذاشته‌اند و روی آن نوشته‌اند: «لطفا دوباره فکر کنید، شاید بتوانید زندگی‌تان را تبدیل به حیاتی شاد کنید»؛ سخنانی که آرتور نادیده می‌گیرد و روی زمین می‌نشیند و شروع می‌کند به بلعیدن قرص‌هایی که با خود آورده است.

اما پیش از اینکه بتواند کارش را به پایان برساند، ناگهان مردی دیگر با بازی واتانابه، لنگ لنگان ظاهر می‌شود. او که نمی‌تواند درست بایستد، در حال خون‌ریزی است. آرتور سعی می‌کند به او کمک کند که از جنگل خارج شود، اما راه بازگشت را پیدا نمی‌کند. بعد از مدتی آرتور هم داخل تنگه‌ای کوچک می‌افتد و زخمی می‌شود و به این ترتیب حالا هر دو مردی که آماده بودند بمیرند، برای جان‌شان مبارزه می‌کنند.

به نظر می‌رسد ون سنت هنگام ساخت این فیلم در یکی از آن موقعیت‌‌های تجربی‌اش نبوده و از نظر روایتی چیز زیادی به تماشاچی ارایه نمی‌کند. البته استعداد حقیقی‌اش برای خلق تصاویر تیره را نباید نادیده گرفت: کاسپر تاکسن فیلمبردار با نور روز جنگل که به آرامی پخش شده جادو می‌کند و از آتش شبانه نیز برای نورانی کردن چهره‌های مک‌کاناهی و واتانابه به زیبایی استفاده می‌برد، اما تصاویر پشت سر هم جنگل که یا از بالا به عنوان دریای درختان نشان داده می‌شود و یا از پایین به عنوان یک سایه‌بان و همچنین همراهی آهنگ‌هایی که توسط میسون بیتس ساخته شده‌اند، کار زیادی برای جلوگیری از کندی فیلم نمی‌کنند.