در منطقه ای با نام سُوهو (Soho) در بخشی از شهر لندن، انبوهی از بینی های از جنس گچی دیده می شود که در اندازه های گوناگون به چشم می خورند. این بینی ها در سال ۱۹۹۷ میلادی (۱۳۷۶ شمسی) و توسط هنرمندی به نام ریک برکلی (Rick Buckley)، در اعتراض به دوربین های امنیتی که در سرتاسر شهر نصب شده بود، خلق گریدند.
این دوربین های امنیتی انتقادهای فراوانی را به دنبال داشت چرا که بسیار ی از مردم بر این باور بودند که این کار قدمی به سوی نزدیک شدن به شخصیت “برادر بزرگ” است. (این شخصیت از کارکترهای کتاب معروف “۱۹۸۴” جورج اُورول است که در آن این شخصیت به کنترل کلیه فعالیت های مردم مبادرت دارد. از این کتاب مستندی معروف نیز ساخته شده)
این نوع از خلق آثار هنری، ریشه در جریان Situationist در هنر دارد که موجی هنری-سیاسی در سراسر جهان بود و حدود نیم قرن به طول انجامید. ریک برکلی، تصمیم گرفت، قالب های پلیمری و گچی را که از بینی خودش الهام گرفته را به نمایش عمومی بگذارد. او چنین ساختارهایی را در شهر لندن، درست در نزدیکی یک کتابخانه که در معرض مستقیم آن دوربین های امنیتی بود، به اجرا درآورد.
برکلی با استفاده از چسب مایع، ۳۵ عدد از این بینی ها را در معابر عمومی شهر لندن و با انتخاب رنگ هایی برای هر کدام که با رنگ دیوار همخوانی داشتند، نصب کرد. او پس از انجام این کار، برای اینکه از محصول نهایی خود مدرکی داشته باشد، از آن عکس گرفت و از آن محل دور شد. در روزهای پس از این اجرا بسیاری از این بینی ها از روی دیوارها برداشته شدند و برخی از آنها هم باقی مانند.
برکلی این شوخی خود را برای مدت ها پنهان نگه داشت تا زمانی که نامزدش در سال ۲۰۱۱ (۱۳۹۰ شمسی) این موضوع را آشکار کرد.
برکلی در مصاحبه ای با London Evening Standard گفت: “دلم می خواست بدانم که آیا امکان این وجود دارد که بدون آنکه مورد پیگرد قرار بگیرم بتوانم این کار را دنبال کنم. فکر بعدی ام این بود که چگونه می توان از چنین نقش های برجسته ای، در داخل ساختار اصلی ساختمان ها بهره برد.”
سال ها گذشت تا چنین ساختارهایی که به شکل بینی طراحی شده بودند به شهرت رسیدند و جنبه های اسطوره ای یافتند. در این میان خصوصا “۷ بینی منطقه سُوهو” (SevenNoses of Soho) به محبوبیت بیشتری رسید و برای اهالی این منطقه سود مالی را نیز به همراه داشت.
این بینی ها، داستان ها و افسانه هایی را نیز به دنبال داشتند. به عنوان مثال ریشه و هدف نصب آن در بنای معروفی به نام Admiralty Arch در شهر لندن، چالش هایی را به دنبال داشت.
بنای معروف Admiralty Arch در لندن
یکی از بینی های نصب شده بر روی یکی از دیوارهای بنای Admiralty Arch
یکی از این داستان ها این بود که این بینی از روی بینی ناپلئون ساخته شده و سربازان از آن برای اینکه شانس بیاورند بر روی اسب هایشان استفاده می کردند و از زیر طاق این بنا رد می شدند.
داستان دیگر آن است که که این بینی متعلق به دوک وِلینگتُن (Duke of Wellington) بود که به داشتن یک بینی بزرگ شهرت داشت. حکایت دیگری که در مورد این بینی وجود دارد این است که متعلق به مجسمه نلسون ماندلا (Nelson) روبروی میدان ترافالگار ( Trafalgar Square) در منطقه وستمینستر شهر لندن است.
هر کدام از این هفت بینی در هفت خیابان مختلف شهر واقع شده اند. این خیابان ها عبارتند از: Endell Street, Floral Street, Admiralty Arch, Great Windmill Street, Meard Street, Bateman Street, and Dean Street.
بدون نظر