حملات هوایی در شرق آلپو باعث تعطیل شدن بسیاری از مدارس این منطقه شد اما یکی از این مدرسه ها، که ناظم آن نذر کرده بود مدرسه اش را باز نگه دارد، از امروز سال جدید تحصیلی را آغاز کرد.
محمد فیضل، ناظم این مدرسه در مصاحبه ای با ای بی سی نیوز، گفت: “خطرات و مشکلات فراوانی ما را تهدید می کند اما، این بحران های مداوم، ما را از انجام وظایف مان باز نمی دارد. این کودکان، فرزندان ما هستند و ما در قبال آنها مسئول هستیم و حداقل کاری که می توانیم برایشان انجام دهیم این است که خواندن و نوشتن را به آنها بیاموزیم.”
فیضل ادامه می دهد: “این مدرسه در داخل یک مسجد واقع شده و به علت عدم وجود الکتریسته و برق در این منطقه، از لامپ های باتری دار استفاده می شود. وسایل اولیه مورد نیاز دانش آموزان از قبیل مداد و دفتر بسیار محدود است و حتی آب آشامیدنی کافی برای مصرف روزانه آنها وجود ندارد.”
همچنین فیضل بر این موضوع نیز اشاره دارد که سر و صدای هواپیماهایی که از روی این مدرسه می گذرند، در بسیاری از موارد، روند یادگیری کودکان را متوقف می کند و به تبع آن دانش آموزان دچار استرس و اضطراب شدید می شوند. فیضل در مورد بسیاری از این کودکان می گوید: “این جنگ سبب شده که تعداد زیادی از کودکانمان از تحصیل محروم شوند چراکه برخی از خانواده ها به دلیل هراسی که از جان فرزندانشان دارند، آنها را به مدرسه نمی فرستند.”
از مسائل دیگری که فیضل به آن اشاره می کند، اوج گیری حملات هواپیماهای جنگی است که گاهی باعث می شود که مجبور شوند بچه ها را روانه خانه هایشان کنند. وی در مورد فقر و وضعیت نامناسب بهداشت این کودکان خبر می دهد و می گوید، متاسفانه بسیاری از این کودکان پدر و مادرشان را از دست داده اند و از بیماری های واگیرداری چون گال نیز رنج می برند.
فیضل می گوید که خود این مدرسه مورد اصابت قرار نگرفته اما ساختمان های اطراف آن، ویران شده اند. حدود دو سال قبل نیز ۷ دانش آموز این مدرسه زمانی که در خانه هایشان بودند بر اثر حملات هوایی کشته شدند. قرار بود که سال تحصیلی در منطقه شرق آلپو امسال زودتر شروع شود اما به دلیل حملات شدید با کمی تاخیر و از امروز آغاز شد. گزارش های یک ارگان بین المللی به نام «کودکان را نجات دهید» می گوید که حملات شدید باعث شده که بسیاری از مدارس در این منطقه تعطیل شوند. بر اساس گزارش های همین ارگان در طول ۵ سال اخیر و در شرق آلپو در حدود ۳۰۰ کودک بر اثر حملات هوایی کشته و مجروح شدند.
نیک فینی، رئیس انجمن «کودکان را نجات دهید» می گوید: “اکنون بیشتر از آنکه شاهد حضور کودکان سوری در مدارس باشیم، بر روی زمین بیمارستان ها باید به دنبال آنها بگردیم. حق این کودکان است همچون کودکان تمام نقاط دیگر جهان، بازی، تحصیل و در نهایت کودکی کنند.” بر اساس آمار بدست آمده این انجمن از کودکان سوری، ثبت نام کودکان در مدارس ۶ درصد کاهش پیدا کرده است و از حدود ۱۰۰.۰۰۰ کودک اصلا خبر ندارند.
یک کودک ۱۲ ساله با نام مستعار امجد می گوید، ما به مدرسه نمی رویم چرا که از بمب ها و حملات هوایی می ترسیم. امجد می گوید: “من یکی از بهترین دوستانم را در یکی از همین حملات از دست دادم. من دوست دارم که به مدرسه بروم، درس بخوانم و مهندس ساختمان شوم تا بتوانم روزی دوباره خانه های ویران شده سوریه را بسازم.”
بدون نظر