همسر رابین ویلیامز از دلایل خودکشی او می گوید

جنون LBD ؛ نوعی زوال عقل که مغز را از درون می خورد

سوزان اشنایدر، همسر رابین ویلیامز فقید (هنرپیشه برنده اسکار) که دو سال پیش در پی یک خودکشی تلخ به زندگی خود پایان داد، با انتشار مقاله ای در نشریه آکادمی عصب شناسی آمریکا به تشریح ماه آخر زندگی همسرش پرداخت. خبرهای ابتدایی از احتمال افسردگی شدید ویلیامز حکایت داشت اما آنچه سوزان اشنایدر به آن پرداخته است، به مراتب غم انگیزه تر از یک افسردگی معمولی است.

این مقاله که با عنوان “تروریستی در داخل مغز همسرم” به چاپ رسید فاش می کند، رابین ویلیامز از نوعی بیماری پیشرونده مغزی موسوم به “دمانس جسم لوی” یا (Lewy body disease) رنج می برده است.

(در این نوع دمانس سلولها در کورتکس مغز (لایه خارجی مغز) و  نیز در قسمتی از لایه میانی تر مغز با نام ماده سیاه یا substantia nigra می میرند و نورونهای باقیمانده در ماده سیاه نیز دارای ساختمانی غیر عادی با نام اجسام لوی می شوند که مشخصه اصلی بیماری است.

علائم این دمانس در خیلی موارد با آلزایمر مشابه است و ممکن است شامل مشکلات حافظه، تصمیم گیری و قضاوت ضعیف و گیجی باشد. با وجود این دمانس لوری معمولا شامل توهمات بصری علائم شبه پارکینسونی باشد و روز به روز بدتر می شود.)

اشنایدر در توضیح علائم بیماری همسرش می نویسد: شرایط روز به روز بدتر می شد و من به هیچ وجه نمی دانستم چه اتفاقی در حال افتادن است. علائم با بی خوابی و لرزش شروع شد و به اضطراب و مشکلات گوارشی کشید. این اواخر هم که موجب بروز پارانویا شده و البته به شدت بر روی حافظه همسرم تاثیر گذاشته بود.

وی با بیان اینکه تا ۳ ماه پس از مرگ رابین یعنی زمانی که گزارش پزشکی قانونی منتشر شد، از بیماری همسرم بی اطلاع بودم ، تصریح کرد: تمامی ۴ متخصص مغز  و اعصابی که با آنها مشورت کردم، معتقد بودند این شدید ترین نوع بیماری دمانس جسم لوی است که تا به حال با آن روبه رو شده اند.

“بعد از گزارش پزشکی قانونی متوجه شدیم این بیماری تا چه اندازه مغز  و افکار او را تحت کنترل گرفته بود. اکنون بهتر می توانم دلایل رفتارها و واکنش های عجیب و تعجب برانگیز رابین در ماه های آخر پیش از خودکشی را درک کنم. “

همسر ویلیامز با اشاره به اینکه رابین در ماه آخر حتی از به خاطر سپردن یک ستر فیلنامه هم عاجز می ماند، تاکید کرد: مغز رابین در حال زوال بود و او خود این را می دانست. تصور اینکه جای او باشید نیز دشوار است! اینکه شاهد از دست رفتن قدرت تفکر و کنترل بر رفتار و گفتار باشید درحالیکه حتی نمی دانید مشکل از کجاست!

“ناتوان و بلاتکلیف، در انزوای بی خبری از آنچه بر همسرم می گذرد، متوقف بودم. اینکه آیا رابین دچار نوعی خاصی از بیماری شده است و یا دسته ای از بیماری ها به او هجوم آورده اند، مهمترین سئوالی بود که در آن روزها ذهن مرا به خود مشغول می کرد. و رابین در آن شرایط تنها یک جمله می گفت: کاش می شد مغرم را ری استات کنم.”

اگرچه چندی بعد پزشکان برای رابین تشخیص پارکینسون دادند اما این موضوع هم کمکی برای یافتن پاسخ ده ها پرسش بی جواب نکرد.

سرانجام جسد رابین ویلیامز دوشنبه ۱۱ اوت ۲۰۱۴ در خانه اش پیدا شد. شواهدی  که از خودکشی تلخ این ستاره سینما خبر می داد.

از آن روز به بعد سوزان شرودر با شرکت در همایش های مختلف و نوشتن مقاله هایی در صدد بالابردن دانش عمومی درخصوص بیماری مرموز (LBD) برآمد. نوعی بیماری مغزی که دلیل بروز آن هنوز مشخص نیست و تشخیص بیماری در مراحل ابتدایی بسیار سخت است.

LBD عامل ۱۰ تا ۱۵ درصد انواع جنون در جهان است.