«والدیر سِگاتو»؛ مردی که به جدال مرگ می رود تا دور بازویی بیش از ۶۰ سانتی متر داشته باشد

تقریبا کسی را نمی توان یافت که به داشتن عضلاتی متناسب و شیک تمایل نداشته باشد؛ از سوی دیگر رشته پرطرفدار پرورش اندام و وسوسه عضلاتی حجیم تر بسیاری را بر آن می دارد تا راه های میان بر را برای رسیدن به اهدف خود انتخاب کنند. میان برهایی غیر علمی، با درصد ریسک بالا و بعضا کشنده.

با مورد عجیب والدیر سِگاتو بیشتر در مورد این میان بر های خطرناک صحبت خواهیم کرد.

والدیر ۴۸ ساله اهل سائو پائولوی برزیل است. او که سودای داشتن اندامی همچون آرنولد شوارتزنگر و هالک (HULK) را در سر دارد، از ۵ سال پیش شروع به تزرق استروئید خطرناک سینتول (Synthol) کرد تا بتواند به گفته خودش، رویایی دیرینه را تحقق بخشد.

وی که طی پنج سال تزریق این استروئید توانسته دور بازوی خود را دوبرابر کند بر این باور است اکنون با دور بازوی ۶۰ سانتی متری نیز با ایده آل های خود فاصله دارد.

والدیر که کارگری ساختمانی است در گفتگو با خبرنگار روزنامه میرِر چاپ انگلیس با بیان اینکه رویایی دور دست اکنون برایم محقق شده، گفت: «وقتی به بدن خود و رشد آن نگاه می کنید، وسوسه ای تمام نشدنی در وجودتان شکل می گیرد و هر روز بیشتر و بیشتر می خواهید.»

اما شرایط برای والدیر همیشه اینطور نبوده است. او که در دوران جوانی به مواد مخدر اعتیاد داشته به جای القاب پرتن تراق امروز، بخاطر ظاهرش “سگ لاغر” و یا “پوست و استخون” نامیده می شد.

وی درباره شرایط آن روزهایش گفت: دوره ای از زندگی ام را در مسیری اشتباه طی کردم. مصرف مواد مخدر باعث می شود اشتهایتان کم شود و طبعا وزن زیادی از دست بدهید.

با شروع ورزش پرورش اندام، والدیر توسط یکی از هم باشگاهی هایش با داروی سینتول آشنا شد، استروئیدی که به شکلی مصنوعی موجب حجیم شدن عضلات شده و البته عوارض بسیاری نیز در پی دارد.

وی که وزنش طی این مدت از ۵۵ به ۸۰ کیلوگرم افزایش پیدا کرده گفت: البته استروئید باعث قوی تر شدن عضلاتم نشده است. اساسا این دارو تنها برای زیبایی و حجیم شدن عضلات به کار می رود و هیچ تاثیری بر روی قدرت و توان ورزشکار ندارد.

هر چند وسواس (بخوانید اعتیاد) والدیر به تزریق این دارو، می تواند تبعات وحشتناکی همچون قطع عضو برای او به همراه داشته باشد. حتی یک بار به دلیل تزریق دز بیش از حد سیترول در بیمارستان بستری شد که به گفته خودش یکی از سخت ترین دوران زندگی اش بوده است.

“در یکی از این تزریق ها دز بالایی از چند استروئید های آنابولیک را با هم مخلوط تزریق کردم. کار به بیمارستان کشید و چند روز هم بستری بودم.

والدیر در اشاره ای کوتاه به زندگی خصوصی اش گفت: در حال حاضر تنها هستم. این شکل بدن و عضلات گزینه های شما برای همراه شدن با شریک زندگی را محدود تر می کند. از سوی دیگر هر زنی به مردی با اندام من تمایل ندارد.

“اگرچه اندامم باعث جلب توجه می شود اما از سوی دیگر موجب می گردد دیگران از نزدیک شدن به من وحشت کنند. مشکل اینجاست”.

واکنش های مردمی به اندام والدیر نیز متفاوت است. عده ای او را دست انداخته و متلک می پرانند اما عده ای دیگر از او درخواست می کنند برای عکس یادگاری همراهیشان کند.

“واکنش کودکان عموما با تمسخر و خندیدن همراه است. اما بدترین قسمت ماجرا وقتی اتفاق می افتد که عده ای جلویتان را بگیرند و حرف های رکیک بزنند. البته برای من اهمیت چندانی ندارد. من بدنم را دوست دارم و از آن لذت می برم”.

از سوی دیگر دوستان و هم باشگاهی های والدیر به شدت نگران سلامتی او و مصرف بیش از حد سینتول هستند؛ اما والدیر بی توجه به آنچه دیگران می گویند، کار خود را می کند.

فرناندو کاروالیو داسیلوا، یکی از دوستان نزدیک والدیر در این باره به خبرنگار میرر گفت: از نظر من استفاده از هر دارویی برای حجیم کردن مصنوعی عضلات احمقانه است. می دانم کاری که والدیر می کند خطرات بسیاری را برای او به همراه خواهد داشت اما او از نصیحت در این خصوص خوشش نمی آید و کاری را می کند که دوست دارد.

در حال حاضر والدیر برنامه تمرینی خود را برای افزایش ۱۰ سانتی متری طول بازویش تنظیم کرده و امیدوار است بتواند با شکل خاص بدنش، فرصت های شغلی بهتری بدست آورده و مشهور شود.

وی در پایان گفت: اصلا از کاری که می کنم پشیمان نیستم. در آینه به خود نگاه می کنم و از شکل بدنم لذت می برم.