چرا انسان ها هرگز نمی توانند بیش از ۱۲۵ سال عمر کنند؟

با وجود رژیم ها، داروها و بهداشت عمومی، دانشمندان اعتقاد دارند که عمر ما سقف دارد

دانشمندان اکنون اعتقاد دارند که ما نمی توانیم بیشتر از ۱۲۵ سال در این دنیا زندگی کنیم. از آغاز قرن ۱۹ میلادی،  امید به زندگی با توجه به مواردی مانند افزایش بهداشت عمومی، ظهور رژیم های غذایی، داروها و شرایط محیطی همواره روند افزایشی داشته است. افرادی که امروزه به دنیا می آیند، می توانند به طور متوسط ۸۰ سال در این دنیا زندگی کنند. این در حالی است که رقم اعلام شده در قرن ۱۹ میلادی، تنها ۵۰ سال بود.

از سال ۱۹۷۰ نیز بیشترین عمر در دنیا افزایش یافته است. بر اساس پژوهش های انجام گرفته، این روند تا جای مشخصی افزایش پیدا می کند. ما اکنون به مرحله ای رسیده ایم که دیگر بیش از آن نمی توان زندگی نمود. محققان کالج دارویی «آلبرت انیشتین» در نیویورک، اعتقاد دارند که امکان زندگی بیش از پیرترین افراد حال حاضر دنیا وجود ندارد.

یافته های آنان در یک ژورنال معتبر منتشر شده است. آن ها به بیشترین سن مرگ گزارش شده از پایگاه داده بین المللی طول عمر استناد کرده اند. دانشمندان بین سالهای ۱۹۶۸ تا ۲۰۰۶ میلادی بر روی افرادی از کشورهای فرانسه، ژاپن و بریتانیا که بیش از ۱۱۰ سال یا بیشتر عمر کرده اند، متمرکز شدند.

سن مرگ این افراد بین دهه ۷۰ تا ۹۰ میلادی به سرعت افزایش پیدا کرد، اما در سال ۱۹۹۵ به سقف خود رسید و نشان داد که این روند بیش از این قابل افزایش نیست.

در سال ۱۹۹۷، زنی فرانسوی به نام «ژانه کالمِنت» در سن ۱۲۲ سالگی درگذشت و بیشترین عمر در تاریخ را به نام خود ثبت کرد. دانشمندان بر این اساس، حداکثر عمر انسان را ۱۲۵ سال اعلام نمودند. «ژان ویگ» محقق ارشد و استاد ژنتیک در کالج آلبرت انیشتین می گوید: “جمعیت شناسان همانند بیولوژیست ها اعتقاد دارند که دلیلی برای به اتمام رسیدن روند افزایشی طول عمر وجود ندارد، اما اطلاعات ما نشان می دهند که در حال حاضر این مسئله به سقف خود رسیده است.

“پیشرفت در مقابله با بیماری ها ممکن است بتواند متوسط امید به زندگی را افرایش دهد، اما قادر به بیشتر کردن حداکثر عمر نخواهد بود. تصور می شود که پیشرفت های درمانی می توانند مرزهای عمر بشر را بشکنند، اما این حرکات رو به جلو به تغییرات بسیار ژنتیکی که عمر انسان را تعیین می کنند نیاز دارد.”

دانشمندان اطلاعات مربوط به مرگ و میر و جمعیت بیش از ۴۰ کشور دنیا را مورد تحلیل و بررسی قرار داده اند.

هنگامی که دانشمندان شانش زنده ماندن بیشتر برای افراد بالای ۱۰۰ سال را بعد از سال ۱۹۰۰ میلادی بررسی می نمودند، دریافتند که پیشرفت ها نهایتا به ۱۰۰ سال عمر ختم شده و سپس روند کاهشی به خود گرفته است. این نتایج نشان می دهد که می توان سقفی را بر ای حداکثر عمر انسان مشخص کرد. در پایان، امید به زندگی طی ۵۰ و ۱۰۰ سال گذشته را با یکدیگر بررسی می کنیم:

۲۰۱۶: مردها: ۷۹ – زن ها: ۸۲

۱۹۶۶: مردها: ۶۹ – زن ها: ۷۴

۱۹۱۶: مردها: ۵۳ – زن ها: ۵۶