داشتن بیش از ۸ دندان پر شده خطر ابتلا به بیماری های قلبی و کلیوی را افزایش می دهد

آخرین پژوهش های جامعه پزشکی در این باره می گوید ...

برای نخستین بار، دانشمندان به ارتباط میان جیوه موجود در ماده ای که برای پر کردن دندان ها استفاده می شود و برخی از بیماری های خطرناک پی بردند.

داشتن بیش از ۸ دندان پرشده، معادل دو و نیم برابر حالت نورمال، میزان جیوه را در خون افزایش می دهد. این مطالعه نشان داده که این مقدار از جیوه می تواند سبب بروز بیماری های مغزی، قلبی و کلیوی شود.

این مواد ترکیبات دیگری چون نقره و تیتانیوم را نیز دارا هستند.

در بریتانیا بیش از یک میلیون کودک زیر ۵ سال، حداقل دو دندان پرکرده دارند. بزرگسالان بریتانیا با متوسط ۷ دندان پرشده در مقایسه با آمریکایی ها با ۳ دندان پرشده، به داشتن خراب ترین دندان ها شهرت دارند.

یکی از محققان به نام دکتر لی یین، از دانشگاه جورجیا می گوید: “خرابی دندان یکی از شایع ترین دلایل بیماری های مزمن است.”

وی اضافه می کند: “تصور می کنم که همگی ما دندان های پرکرده داشته باشیم و چیزی که اکنون اهمیت دارد تنها ماده ای نیست که در پر کردن دندان به کار برده می شود.”

دکتر یین و همکارانش برای نخستین بار به انجام پژوهشی در میان حدود ۱۵.۰۰۰ نفر پرداختند تا ارتباط میان دندان های پرشده و مسمومیت های حاصل از جیوه را مورد بررسی قرار دهند.

همان طور که قبلا هم اشاره شد، ماده ای که برای پر کردن دندان مورد استفاده قرار می گیرد ترکیبی از جیوه، نقره و تیتانیوم است. ۵۰ درصد از این ترکیب جیوه است که به منظور مقاومت و دوام بیشتر از آن استفاده می شود.

بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه که در نشریه «بوم آلایندشناسی و حفاظت های محیطی» به چاپ رسید، مقداری از این جیوه وارد جریان خون می شود.

محققان این پژوهش می گویند، نگرانی های حاصل از وجود این جیوه در پرکردن دندان همیشگی بوده اما تا کنون به اندازه کافی و به طور گسترده بدان پرداخته نشده بود.

پروفسور جان یو می گوید: “در این مطالعه، همه تلاش خود را می کنیم تا بر اساس یافته های علمی در آینده بتوانیم ریسک حاصل از چنین فرایندی را به حداقل برسانیم.”

وی به این نکته نیز اشاره می کند که گروه پژوهشی مشغول مطالعه عواملی چون سن، تحصیلات، نژاد، جنسیت، کشیدن سیگار و مصرف غذاهای دریایی و تاثیر آن بر میزان سطح جیوه در بدن نیز هستند.

در تجزیه و تحلیل های بیشتری که در این مطالعه انجام پذیرفت، به بررسی نوعی دیگر از این ماده به نام «متیل جیوه» نیز پرداخته شده که یکی از سمی ترین شکل های جیوه است و در ترکیبات پر کردن دندان نیز به کار گرفته می شود.

پروفسور یین بر این باور است که باکتری های شکمی که در روده انسان زندگی می کند، می تواند ترکیبات این ماده را به انواع گوناگونی تغییر دهد.

ترکیبات ماده ای که برای پرکردن دندان استفاده می شوند، تا حدود ۱۵۰ سال برای آنها دوام در نظر گرفته شده که برای افراد مقرون به صرفه و مقاومت کافی نیز داشته باشد. اما باید در نظر داشت که میزان بیش از اندازه آن می تواند سمی و سبب آسیب هایی به مغز، قلب، کلیه، شش ها و سیستم ایمنی بدن نیز شود.

آخرین مطالعات انجام پذیرفته در این مورد نشان داده که حتی کمترین میزان ترکیبات جیوه هم می تواند آسیب هایی را به دنبال داشته باشد.

پروفسور یو چنین می گوید: “سم شناسان بر این باور هستند که جیوه می تواند مسمومیت هایی را به وجود آورد که بسته به میزان دُوز آن متفاوت است. آنها میزان جیوه یک دندان پرشده را برای بدن بدون آسیب می دانند. اما اگر بیش از ۸ دندان پرشده داشته باشید، تاثیر این ماده در بدن مضاعف شده و سلامت را به مخاطره می اندازد.”

در میان افرادی با بیش از ۸ دندان پرشده، سطح جیوه خون تا ۱۵۰ درصد نسبت به کسانی که تنها یک دندان پرشده دارند، افزایش پیدا می کند.

بر اساس وب سایت مربوط به انجمن دارو و سلامت آمریکا، موادی که برای پرکردن دندان ها به کار برده می شوند، بدون آسیب هستند اما بر این نکته نیز اشاره می شود که برای زنان باردار و والدینی که کودکان زیر ۶ سال دارند برای برطرف کردن نگرانی های احتمالی خود، بهتر است که حتما با دندان پزشک شان در این مورد مشاوره کنند.

محققان این مطالعه به دنبال آن هستند که بتواند ترکیباتی دیگری به جز جیوه را جایگزین کنند که به جای مواد کنونی پرکردن دندان، به کار گرفته شود.

ترکیبات پرکردن دندان ها اگرچه نشانه ای از تغییرات هورمونی را در آزمایش های ادرار نشان نداده اند، با این حال هنوز به مطالعات بیشتری برای رسیدن به نتیجه قطعی در این مورد نیاز است.

دکتر یین، می گوید: “هم برای پزشکان و هم برای بیماران اهمیت دارد که بدانند چه موادی در بدن شان استفاده می شود. اکنون ما اطلاعات بسیار مفیدی را در ارتباط با موادی که در دندانپزشکی به کار گرفته می شود، یافته ایم و این خود نقطه شروع بسیار خوبی برای پیشبرد این مطالعات و یافتن راهکارهای مرتبط با آن است.”