تحقیقات جدید نشان می دهند که اگر شما در فاصله ۲۸ تا ۳۲ سالگی ازدواج کنید، احتمالا جدایی در ۵ سال اول زندگی تان به شدت کاهش می یابد. قبل از آن که به توضیح مطلب بپردازیم، باید به این نکته اشاره کنیم که موارد مطرح شده در این پست، بر اساس آمار ارائه می شوند. سن ازدواج به ویژگی های فردی متعدد و شرایط روحی روانی خود فرد بستگی دارد، بنابراین اگر بیشتر از بازه ذکر شده سن دارید، اصلا نگران نباشید.
این مطالعات که توسط «نیک وُلفینگر» جامعه شناس دانشگاه یوتا انجام شده، ۲۸ تا ۳۲ سالگی را مناسب ترین سن ازدواج می داند. آمارها حاکی از آن است احتمال جدایی افرادی که در این فاصله ازدواج می کنند، طی ۵ سال اول زندگی بسیار کاهش می یابد. محققان اعتقاد دارند که افزایش سن، پایداری و ثبات بیشتر را به همراه خواهد داشت.
آقای وُلفینگر داده های موجود میان سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ را مورد بررسی قرار داده است. وی با بررسی آمارها به این نکته پی برده که شانس طلاق با افزایش سن و نزدیک شدن به ۳۰ سالگی کاهش می یابد. بعد از ۳۲ سالگی و نزدیک شدن به پایان دهه چهارم زندگی، احتمال وقوع طلاق، افزایش خواهد یافت.
دلایل بسیار زیادی برای مناسب بودن سن یاد شده وجود دارد. مردم در ۲۸ تا ۳۲ سالگی به اندازه ای بالغ هستند که بتوانند فرق میان خواستن یک نفر و یا تاثیر هورمون ها را تشخیص دهند. بیشتر افراد تا این سن، تصمیمات مهمی در زندگی اتخاذ کرده و مسئولیت های مختلفی را بر عهده گرفته اند. شرایط اقتصادی آن ها نیز به گونه ایست که می توانند از یک فرد دیگر حمایت مالی لازم را به عمل آورند.
به علاوه؛ سن آن ها نیز آنقدر بالا نیست که قادر به تغییر برخی عادت ها و سبک زندگی خود نباشند. مسائل زیادی نیز برای درگیری ذهن در این سن و سال وجود ندارد.
آقای «وُلفینگر» در این رابطه می گوید: “حتی بعد از بررسی پاسخ ها، جنسیت، نژاد، ساختار خانوادگی، سن در زمان بررسی، آموزش، اعتقادات مذهبی، روابط جنسی و منطقه شهری که در آن زندگی می کنند، منحنی همچنان ادامه دارد. ممکن است این مسئله به نوع انتخاب ها ربط داشته باشد. افرادی که در سن حدود ۳۰ سال ازدواج می کنند، ممکن است همان کسانی باشند که نتوانسته اند تا این زمان، شرایط مناسب ازدواج را فراهم کنند.”
با این حال، برخی پژوهشگران نظرات متفاوتی در این زمینه دارند. «فیلیپ کوهن» محقق دانشگاه مری لند، اعتقاد دارد که بالا رفتن سن، نمی تواند پایدار بودن زندگی را تضمین کند. از نظر وی، سن ازدواجی که بتواند زندگی پایدار را به همراه داشته باشد، ۴۵ تا ۴۹ سالگی است.
واقعیت این است که طلاق، مسئله ای پیچیده است که به عوامل بسیار زیادی بستگی دارد. با این حال موارد مشخصی وجود دارند که به طور حتم، شانس جدایی را کاهش خواهند داد. از جمله آن ها می توان به داشتن تحصیلات دانشگاهی و ثروت کافی اشاره نمود. نامزد کردن قبل از رفتن در یک منزل و بچه دار شدن بعد از عروسی نیز می تواند در این زمینه موثر باشد.
بدون نظر