لیوانی که هر فردی برای مصرف نوشیدنی ها در محل کارش نگهداری می کند مسلما برای خود آن فرد ارزشمند است و احتمالا مدت طولانی است که از آن استفاده می کند. با وجود آلودگی ها و جرم های موجود در فضای ساختمان و در هوا، آن لیوان عزیز داشته شده توسط صاحبش ممکن است به انواع و اقسام میکروب ها آلوده شود. یعنی ممکن است اتفاق بدتر از این هم برایش بیفتد؟ اگر می خواهیم از این موضوع آگاهی شویم بهتر است از توصیه های جوامع علمی کمک بگیریم. پروفسور «جفری اِستارک» متخصص اطفال کالج «بایلر» دانشگاه پزشکی «هودسون»، که به مدت ۲۲ سال و تا سال گذشته هم مسئولیت کنترل عفونت در بیمارستان کودکان «تکزاس» را بر عهده داشت، از خطرات احتمالی که این لیوان های قدیمی برای سلامت افراد می توانند داشته باشند، می گوید. وی در مورد نحوه شستشوی نادرست آنها نیز به مواردی اشاره می کند.
میکروب ها در کجاها قرار می گیرند
پروفسور استارک می گوید، وضعیت قرار گرفتن میکروب ها در سطح فوقانی این لیوان ها که عمدتا هم در آنها قهوه خورده می شود، چندان هم وحشتنک نیستند اما زمانی که با قهوه ای که شکر و خامه دارد پر می شوند و با دست یا لب لمس می شوند آن وقت شما فرصت مناسبی برای شکل گیری و رشد باکتری ها را فراهم آورده اید.
بسیاری از میکروبیولوژیست ها بر این باور هستند که ۴۵ دقیقه بعد از اینکه قهوه را داخل لیوان ریختید، این مایع با باقی ماندن در محیط می تواند پاتوژن ها، میکروب ها و خصوصا کپک را در خود رشد دهد. اما پروفسور اِستارک می گوید، این نگرانی ها هنوز ثابت و به طور کامل دریافته نشده اند. وی ادامه می دهد: “اگر آن لیوان های محتوی قهوه را به حال خود رها کنید و از آن محل خارج شوید، مسلم است که آن لیوان های نشسته به جرم و میکروب آغشته خواهند شد. اما این را هم در نظر داشته باشید که بیشترین مقدار این میکروب ها از طریق فردی که از آن لیوان یا فنجان استفاده کرده انتقال پبدا می کند.
این متخصص بیماری های عفونی کودکان می گوید، تعداد بسیار کمی از ویروس ها هستند که می توانند بیش از یک ساعت بر روی یک شیء بی اثر دوام آورند. علاوه بر این بعید است فردی که اکنون به ویروسی مبتلاست دوباره به همان نوع ویروس ابتلا پیدا کند. پروفسور اِستارک در مورد تجربه خود می گوید که معمولا در فصول سرد سال که بیماری هایی چون آنفولآنزا و سرماخوردگی شیوع بیشتری دارند، من شخصا لیوانم را از دسترس بقیه دور نگه می دارم. وی توصیه می کند به کسی اجازه ندهید از لیوان شما استفاده کند.
نظر پروفسور اِستارک در مورد لیوان هایی که در طول تعطیلات آخر هفته به حال خود رها می شوند در حالی که در آنها قهوه هایی مملو از شکر و خامه وجود داشته، تاکیید می کند که مسلما در این لیوان ها، کپک ها شروع به رشد می کنند و می گوید: “پرواضح است زمانی که کپک را به وضوح بر روی لیوان خود ملاحظه کنید دیگر داخل آن چیزی نخواهید نوشید.”
مراقب اسکاچ های شستشو باشید
یکی از نگرانی های پروفسور در مورد لیوان های موجود در محل کار این است که آنها را با چه اسکاچی می شوییم. بدون اغراق، اسکاچ ها جزء وسایلی در محل کار هستند که بیشترین مقدار باکتری و جرم را در داخل آن محل به خود می گیرند. استارک ادامه می دهد: “این اسکاچ توسط افراد مختلف و برای شستن انواع و اقسام ظروف با غذاهای مختلف به کار گرفته شده و ساعت ها هم به همان حال در گوشه ای رها شده بنابراین می تواند محل بسیار خوبی برای تجمع باکتری ها باشد.”
علاوه بر تمام آنچه در مورد اسکاچ ها گفته شد، شما این اسکاچ ها را با قطراتی از شوینده، دست های تان که پوست های مرده روی آن قرار دارد، رژ لبی که آثار آن بر لبه های لیوان باقی مانده می شویید و سپس با خشک کن آن را خشک می کنید که وضعیت را بدتر می کند. پروفسور داستان دریانوردی را بین می کند که عادت داشت لیوان قهوه تلخ خود را نشسته اما به پایان رسانده رها کند. وی اعتقاد داشت که با این کار طعم قهوه دفعه بعد بهتر هم خواهد شد. استارک در این مورد می گوید تا مادامی که قهوه تلخ باشد و کامل خورده شده باشد، شاید هم روش ملوان داستان ما چندان هم نادرست نباشد.
پروفسور استارک که خود به مدت ۱۰ سال از که از همان لیوان قدیمی و همیشگی اش استفاده می کند بر این باور است تا مادامی که تمام قهوه تلخ بار قبل سرکشیده شده باشد و بعد قهوه جدید داخل لیوان ریخته شود هیچ اتفاق تهدید کننده ای برای سلامت وجود ندارد. او بر مضرات بوسیدن افراد برای انتقال انواع بیماری ها و عفونت ها بیش از چنین لیوان هایی تاکیید دارد.
بدون نظر