خصوصا در مورد کودکان هر نشانه غیرمعمولی باید هرچه سریع تر مورد بررسی قرار گیرد. از آنجایی برخی از کودکان بعد از مصرف برخی از مواد غذایی نشانه هایی نامطلوبی را از خود نشان می دهند، بخشی از این نشانه ها می توانند به حساسیت آنها در مقابل ماده غذایی مصرفی وابسته باشند.
به همین دلیل هم بسیار اهمیت دارد که والدین از نشانه های ظاهر شده و غیرمعمول در کودک خود آگاهی پیدا کنند تا در صورت نیاز هرچه سریع تر به متخصص کودکان مراجعه کنند.
در ادامه این نوشته به برخی از این نشانه ها پرداخته خواهد شد و تفاوت هایی را میان «حساسیت های غذایی» و «آلرژی های غذایی» که عمدتا با هم خلط می شوند را برشمرد.
این نشانه ها عبارتند از:
حالت تهوع و استفراغ
اگر صبح و هر زمانی برای کودک تان نیمرو آماده می کنید و یا داخل کورن فلکس او شیر می ریزید، احساس حالت تهوع کند بهتر است در این ارتباط با یک متخصص کودکان صحبت کنید. بهتر است از همان ابتدا اگر هر گونه حساسیت غذایی در کودک شما وجود دارد مورد بررسی قرار گیرد.
برخی مواقع این امکان وجود دارد که او تحمل لاکتوز را نداشته باشد. نشانه های اولیه این جریان می تواند، احساس به هم ریختگی در شکم باشد. همچنین والدین ممکن است متوجه ربط میان غذا و نشانه های ظاهر شده در کودک شان نباشند و این چرخه چندین و چند بار ادامه پیدا کند.
برای این کار از نشانه های ظاهر شده در کودک خود پس از مصرف مواد غذایی گوناگون همچون محصولات لبنی یادداشت برداری کنید. یادتان باشد که عمدتا نخستین دفعات حساسیت غذایی شدت فراوانی ندارد اما با مراجعه سریع تر به متخصص کودکان می توان از شدت بروز آن در دفعات بعدی جلوگیری به عمل آورد.
شکم روش و درد های شکمی
از نشانه های بارز عدم توانایی در هضم برخی از مواد غذایی، آشفتگی وضعیت معده و شکم روش است. این نشانه ها می توانند با بیماری های دیگر، اشتباه گرفته شوند. بنابرانی والدین باید از تفاوت های نشانه هایی که بر اثر مواد غذایی ظاهر می شوند و سایر نشانه ها آگاهی داشته باشند.
یکی از رایج ترین نشانه های عدم تحمل پروتئین شیر است که می تواند سبب تغییر رنگ مدفوع به رنگ سبز باشد که عمدتا هم به همراه رگه هایی از خون در آن است. (علت این امر می تواند حساسیت و ایجاد خارش پروتئین در روده باشد.)
برای مادرانی که به فرزندان شان شیر می دهند و چنین نشانه هایی در کودکان آنها ظاهر می شود توصیه می شود که محصولات لبنی مصرف نکنند چرا که این پروتئین از طریق شیر به بدن نوزاد راه پیدا می کند.
فهرست این نوع از پروتئین ها انواع مختلفی دارد اما از میان آنها می توان به casein، caseinates، لاکتوز، آب دوغ و طعم دهنده های کره مصنوعی اشاره کرد.
برخی از اختلالات رفتاری در کودک
در برخی از کودکان برخی از حساسیت های حاصل از ترکیبات مواد غذایی از قبیل گلوتن، رنگ های خوراک و محصولات لبنی می تواند سبب تغییرات رفتاری منفی در آنها شود.
هرگاه مشاهده کردید بعد از خوردن برخی از محصولاتی که در آنها رنگ های غیرطبیعی به کار برده شده، در کودک شما برخی رفتارهای نامعمول از جمله خشونت و تحریک پذیری ظاهر شد می تواند نشانه ای از وجود چنین حساسیت هایی باشد.
تلاش کنید تا آنجا که امکان دارد از مواد خوراکی ای که در آنها رنگ های مصنوعی به کار رفته پرهیز کنید و تنها از مواد غذایی ای که دارای رنگ های طبیعی هستند استفاده کنید. از آنجایی که بسیاری از کارخانه های تولید مواد در حال حذف مواد خوراکی رنگی هستند این کار برای تان چندان دشوار نخواهد بود.
حملات تنگی نفس و آسم
یکی از نادرترین نشانه های حساسیت های غذایی در کودکان عدم تحمل برخی از ترکیبات از قبیل سولفیت ها هستند که می توانند به همراه مشکلات تنفسی یا حملات آسم برای کودکان باشند.
این مواد عمدتا در مواد غذایی فرآوری شدن از قبیل چیپس، میوه های خشک شده و محصولات پخته شده وجود داشته باشند.
اگر ملاحظه کردید که کودک تان پس از مصرف موادی چون چیپس به سرفه و نفس نفس زدن می افتد بهتر است به مواد تشکیل دهنده های خوراکی هایی که برای او تهیه می کنید دقت بیشتری داشته باشید.
در صورت دیدن چنین مواردی به متخصص کودک مراجعه کنید. ترکیباتی چون «دی اکسید سولفور»، «بیسولفات پتاسیم»، «متابیسولفات پتاسیم» و «سولفیت سدیم» محتوی سولفیت هستند.
سردرد
در برخی از کودکان هم حساسیت های غذایی می توانند در پاسخ بدن به تورم با ایجاد نوعی سردرد در کودک باشد. مانند سایر نشانه ها در صورتی که والدین بتوانند ارتباط میان ماده غذایی که کودک مصرف می کند و سردرد او دریابند، آن گاه آسان تر می توانند آن را از سایر نشانه ها تشخیص دهند.
زمانی که پای کودکی در میان باشد هر نوع سردردی می تواند مهم باشد و باید مورد بررسی قرار گیرد.
حساسیت غذایی در مقابل آلرژی
برای والدین واقعا دشوار است که بتوانند تفاوت میان حساسیت غذایی و آلرژی را دریابند. یکی از راه های تشخیص این دو از هم می تواند از طریق خون یا برداشت نمونه پوست کودک انجام پذیرد تا بتوان پاسخ سیستم ایمنی کودک به غذاها را مورد بررسی قرار داد.
نمونه خون می تواند میزان IgE را اندازه گیری کند. این ماده در مقابل عکس العمل های آلرژیک در بدن تولید می شود. نتیجه این آزمایش که برای آلرژی های غذایی در نظر گرفته می شود عمدتا یک یا دو هفته طول می کشد، این در حالی است که نمونه پوستی همان موقع نتیجه را مشخص خواهد کرد.
در نمونه پوستی، ماده حساسیت زا به بدن ترزیق و همان موقع نمونه ای از پوست برداشته می شود. ممکن است در اطراف محل تزریق نوعی تورم نیز ایجاد شود. آن نقطه می تواند عکس العمل بدن را نشان بدهد.
نتایج اشتباه نیز می تواند از آزمایش خون و نمونه پوست وجود داشته باشد بنابراین باید حتما نتیجه با متخصص کودکان چک شود.
حفظ آگاهی
اگرچه حساسیت های غذایی عمدتا در همان سال های نخستین ظاهر می شوند اما می توانند در سال های بعد هم در کودک به وجود آیند به همین دلیل هم بسیار اهمیت دارد که والدین عکس العمل بدن کودک شان را پس از مصرف مواد غذایی مورد بررسی قرار دهند.
والدین باید بدانند که حساسیت های غذایی عمدتا با دشواری هایی در عملکرد دستگاه گوارش و تغییرات خلق و خوی کودک همراه است در حالی که آلرژی های غذایی نه تنها دستگاه گوارش بلکه سایر اندام ها را نیز تحت تاثیر قرار می دهند.
آلرژی های غذایی می توانند نشانه هایی همچون درد معده، استفراغ، خارش دهان، مشکل در تنفس، تورم دهان و گلو، خارش های پوستی و سایر نشانه ها را برای کودک به همراه داشته باشد.
در هر دو مورد باید به یک متخصص کودکان مراجعه شود و برای درمان اقدام شود و بهتر است که این کار در همان نخستین مراحل بروز نشانه ها انجام پذیرد.
بدون نظر