در ۱۶ سال اتفاقات بسیاری می تواند رخ دهد، در این همه سال دنیا عوض خواهد شد، خیلی چیزها از بین خواهند رفت، نسل ها تغییر خواهند کرد و تکنولوژی های زیادی به بازار خواهند آمد. برای مثال از سال ۲۰۰۱ تاکنون به زندگی شخصی خودتان توجه کنید و به کارهایی که در این مدت انجام داده اید و اتفاقاتی که برایتان افتاده فکر کنید. اما برای یک زن هندی، ۱۶ سال گذشته اش نه به خاطر کارهایی که انجام داده بلکه به خطر کارهایی که انجام نداده ماندگار شده اند: نخوردن. سال گذشته، زنی به نام آیروم شانا شارمیلا که در هند به او لقب «بانوی آهنین» (Iron Lady) داده بودند بالاخره پس از ۱۶ سال دست از یک اعتصاب غذای طولانی و طاقت فرسا کشیده و بدن او به نماد مقاومت در برابر خشونت تبدیل شد.
شارمیلا اعتصاب تاریخی خود را در سال ۲۰۰۰ در اعتراض به تصویب قانونی مبنی بر افزایش اختیارات نیروهای ویژه این کشور آغاز نمود. این قانون به نظامیان این کشور این امکان را می داد که در مناطقی که دولت آن ها را مناطق «آشوب زده» می نامید به سمت هر کسی که مشکوک به نظر می رسید شلیک کرده و بدون این که تحت پیگرد قانونی قرار گیرند مظنونین را به قتل رسانده و خانه های ساکنین محلی را اشغال کنند. در روز دهم نوامبر سال ۲۰۰۰، ۱۰ غیرنظامی که در ایستگاه اتوبوسی در محل زندگی شارمیلا در مانیپور ایستاده بودند توسط نیروهای نظامی هند مورد هدف قرار گرفته و کشته شدند در حالی که نظامیان ادعا می کردند این افراد به سمت آن ها تیراندازی کرده اند.
این حادثه که غیرنظامین خشمگین منطقه به آن لقب «کشتار مالوم» دادند الهام بخش شارمیلا برای شروع اعتصاب غذایش شد. وی اعلام کرد تا زمانی که این قانون لغو نشود به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد. این قانون در تاریخ استعماری هند ریشه داشت و در واقع در گذشته توسط استعمارگران بریتانیایی برای مبارزه با جنبش قیت در هند که توسط مهاتما گاندی رهبری می گردید به کار برده شد. این قانون به منظور جلوگیری از آشوب و شورش همچنان برقرار بوده و تلاش های دادگاه عالی این کشور نیز در ۵۰ سال گذشته نتوانسته بود باعث لغو آن شود. اعتصاب غذای شارمیلا اگر چه نتوانست این قانون را ملغی کند اما توجه جهانیان را به این موضوع جلب کرد. بلافاصله پس از شروع اعتصاب غذا، شارمیلا دستگیر و بر اساس قانونی که خودکشی را جرم تلقی می کرد زندانی شد.
بدین ترتیب از طریق بینی و به زور به وی مواد غذایی مایع داده می شد. به عنوان یک زندانی وی حق رأی دادن خود را از دست داده و به مدت بیش از ۱۶ سال در اتاقی کوچک در یک بیمارستان در محاصره نیروهای نظامی قرار داشت. وی که علی رغم این تلاش خود نتوانست باعث ملغی شدن این قانون شود سال گذشته اعتصاب خود را به منظور وارد شدن به دنیای سیاست شکسته و اولین غذای جامد خود را پس از ۱۶ سال، مصادف با ۷۰اُمین سالگرد جنبش قیت در هند، که مقداری عسل بود خورد. نحوه ی رفتار دولت هند با شارمیلا و ملغی نشدن قانون جنجال برانگیزی که درباره آن صحبت شد انتقادات شدید بین المللی از دولت مرکزی هند در پی داشت.
وی که سال ها در یک اتاق کوچک در یک بیمارستان زندانی شده بود در نهایت تصمیم به شکستن اعتصاب غذای خود گرفته و اعلام کرد که حکومت نتوانسته او و مقاومتش را بشکند و تنها برای تغییر تاکتیک دست به شکستن اعتصاب خود زده است. وی گفته که می خواهد برای ریشه کن کردن ظلم و قوانین تبعیض آمیز در کشورش وارد دنیای سیاست شود.
بدون نظر