با خطرناک ترین و مرگبارترین فیلم های تاریخ سینما آشنا شوید [قسمت دوم]

شاید فکر کنید که بازیگران فیلم های هالیوودی تنها برای راه رفتن و شکلک درآوردن پول های هنگفتی می گیرند اما اگر تحقیقات بیشتری داشته باشید در می یابید که بسیاری از آن ها برای آماده شدن به منظور بازی کردن در یک نقش خاص مشکلات بسیاری را متحمل شده اند که حتی ممکن بوده به مرگ آن ها بیانجامد؛ از وزن اضافه و کم کردن های مرگبار و تمرینات ورزشی سخت و طاقت فرسا گرفته تا یاد گرفتن هنرهای جدید. اما این موضوع تنها به شرایط قبل از فیلم برداری محدود نمی شود و بسیاری اوقات، به خصوص در فیلم های رزمی یا اکشن، در طی صحنه های خطرناک اتفاقاتی می افتد که جان بازیگران را به خطر می اندازد. قسمت اول این مطلب را نیز می توانید از طریق این لینک مشاهده نمایید.

بدین ترتیب بارها دیده شده که در فیلمی یک بازیگر معروف به سختی زخمی شده و یا حتی جان خود را از دست داده است. در قسمت اول این مطلب شما را با تعدادی از فیلم هایی که بیشترین آسیب را به بازیگران زده اند آشنا کردیم و در ادامه ی این مطلب قصد داریم تعدادی دیگر از این فیلم های خطرناک را به شما معرفی کنیم.

۷- سه ایکس (۲۰۰۲)

با دیدن فیلم موسوم به «سه ایکس» (xXx) خود متوجه می شوید که ساخت این فیلم باید خطرناک بوده باشد. این فیلم که اولین هنرنمایی وین دیزل در دنیای اکشن بود حاوی صحنه های بدلکاری دیوانه وار و خطرناکی است که در یکی از خطرناک ترین آن ها شخصیت خاندر کیج (وین دیزل) از یک پاراگلایدر سر خورده و خود را به درون یک قایق در حال حرکت می رساند که این صحنه ی خطرناک جان یکی از افراد تیم بدلکاری به نام هری اوکانر را گرفت. بر اساس گفته های راب کوهن، کارگردان فیلم، بدلکاری اوکانر در فیلم مانده و تنها تا زمانی که او از زیر پل رد می شود ادامه پیدا کرده است.

بعد از این مرحله اوکانر ۴۵ ساله که قبلاً عضو نیروهای ویژه دریایی ایالات متحده بود بر اثر برخورد با یک ستون دچار شکستگی گردن شده و در دم جان سپرد. این حادثه ناخوشایند در دومین برداشت از این صحنه رخ داد و در برداشت اول که بدون حضور کوهن و دیزل گرفته شد هیچ اتفاق ناخوشایندی رخ نداد و همه چیز طبق برنامه پیش رفت. کوهن چنان این صحنه را عادی و کم اهمیت می دانست که آن را به گروه دوم از بدلکاران محول کرده بود و بسیاری از صحنه های دیگر فیلم که شامل بازیگران اصلی و صحنه های بدلکاری خطرناک تر می شد فیلم برداری شده بودند.

۸- رزیدنت ایول: فصل پایانی (۲۰۱۶)

فیلم های «رزیدنت ایول» اگر چه هیچ گاه مورد پسند منتقدان واقع نشد اما شش فیلم از این فرانچایز در طی ۱۵ سال سود زیادی را نصیب تهیه کنندگان کرد و عنوان پرفروش ترین فیلمی که از یک بازی کامپیوتری اقتباس شده در طول تاریخ سینما را به خود اختصاص داد. قسمت ششم این مجموعه با نام «رزیدنت ایول: فصل پایانی» (Resident Evil: The Final Chapter) کم فروش ترین قسمت در این فرانچایز بود که تا کنون ساخته شده و تنها پایانی بود بر این فرانچایز. اما ساخت این قسمت پایانی با خطرات و مشکلات زیادی همراه بود که جان عوامل فیلم را به شدت در معرض خطر قرار داد. در یکی از صحنه ها، یکی از بدلکاران به نام اولیویا جکسون سوار بر موتور با پایه ی دوربین برخورد کرد که در نتیجه ی آن، وی مدتی را در کما به سر برد.

وی بعدها در این مورد گفت:” پوست من از داخل پاره شده بود و استخوان گردنم نیز ترک برداشت. دندانم جایی رفته بود که قبلا گونه ام بود. با مرفین درد شانه شکسته، جمجمه ضرب دیده، ریه ی از کار افتاده،خونریزی مغزی، ترقوه، دنده ها و مهره های شکسته را کاهش می دادم” دست چپ او برای همیشه فلج شده و در نهایت قطع گردید. متاسفانه این حادثه باعث نشد که ایمنی در دیگر صحنه ها با دقت بیشتری رعایت شود. تنها چند ماه بعد، هنگامی که یک خودرو هاموی از روی یک پلتفرم چرخان لیز خورد به یکی از اعضای تیم تولید به نام ریکاردو کورنلیوس برخورد کرده و او را به دیوار چسباند که مرگ وی را به دنبال داشت. اخبار مربوط به این حوادث تنها پس از اتمام مراحل تولید بازگو شد.

۹- اکنون آخرالزمان (۱۹۷۹)

شاید در هیچ فیلمی به اندازه ی فیلم «اینک اخرالزمان» (Apocalypse Now) ساخته فرانسیس فورد کاپولا به عوامل تولید آسیب روحی و جسمی وارد نشد به نحوی که جای تعجب دارد در طول ساخت این فیلم مرگ های زیادی رخ نداد. این فیلم که در لوکیشن هایی در فیلیپین و ویتنام فیلمبرداری شد از همان ابتدا با تغییر بازیگران و عوامل تولید، حوادث غیرمترقبه مربوط به آب و هوا و بیماری های مناطق استوایی همراه بود که در بسیاری از موارد باعث از بین رفتن لوکیشن ها و دکورهای گران قیمت گردید. اما شرایط از این نیز بدتر شد زیرا کاپولا یک خانواده ی دیوانه ی معتاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی را که به شدت رفتارهای غیرطبیعی داشتند در جنگل های استوایی هدایت می کرد.

مارتین شین، بازیگر نقش اصلی فیلم، جانشین هاروی کیتل شده بود و وارد فضایی شد که در آن زمان بدترین فضای ممکن برای وی به شمار می آمد. شین که در آن زمان در معرض فروپاشی شدید شخصیتی قرار داشت و به شدت به الکل معتاد شده بود در طول فیلم برداری رژیم خاص و منظمی از الکل و آزار روحی روانی را از کاپولا دریافت می کرد که سعی می کرد با فریاد زدن بر سر او و گفتن این که او یک هیولاست، شین را وادار به بیرون دادن تاریکی، تشویش و ناامیدی درونش کند. این اتفاقات در نهایت باعث شد که به شین حمله قلبی دست دهد اما به حضور در پروژه ادامه داد. کاپولا خود بیش از ۴۰ کیلوگرم از وزنش را در این مدت از دست داده  و سه بار نیز تهدید کرد که خود را خواهد کشت.

دنیس هوپر، دیگر بازیگر فیلم، نیز روزانه مقدار زیادی مواد مخدر و مشروبات الکلی مصرف می کرد و سم باتمز نیز باید هر روز مقدار زیادی مواد مخدر صنعتی مصرف می نمود. کاپولا در این مورد گفته بود:” ما پول زیادی در اختیار داشتیم و این موضوع رفته رفته باعث دیوانه شدن ما شد”. هوپر نیز در این مورد گفته است:” از هرکسی در این پروژه بپرسید به شما می گوید که همه فکر می کردیم داریم یک جنگ واقعی را انجام می دهیم”.

۱۰- ملکه آفریقایی (۱۹۵۱)

فیلم کلاسیک «ملکه آفریقایی» (The African Queen) یکی از بزرگ ترین و بهترین فیلم های جان هیوستون، کارگردان و بازیگر سرشناس آمریکایی است. وی که از جنگل های مصنوعی استفاده شده در فیلم های هالیوودی آن زمان خسته شده بود، سعی کرد از تجربیات خود در ساخت فیلم «گنج های سیرا مادره» (The Treasure of the Sierra Madre) که در لوکیشنی طبیعی در مکزیک فیلم برداری کرده بود استفاده کند بدین ترتیب هیوستون تصمیم گرفت که ماجراجویی جدید خود در حوزه ی فیلم سازی را به مدت ۷ هفت در اوگاندا و کنگو فیلم برداری نماید.

بازیگران و عوامل این فیلم علاوه بر این که در این مدت توانستند از دست کروکودیل ها، مارها و پشه های ناقل بیماری فرار کنند بلکه برخی اوقات به دلیل مصرف آب غیربهداشتی به اسهال خونی مبتلا می شدند به نحوی که همواره باید توالت نزدیک محل فیلم برداری قرار داشت. تنها کسانی که به اسهال خونی مبتلا نشده بودند خود هیوستون و همفری بوگارت بودند زیرا به جای آب مشروبات الکلی می نوشیدند. آودری هپبورن بعدها کتابی در مورد ساخت این فیلم و سختی هایی که در طول ساخت آن کشیده بود نوشت و همفری بوگارت نیز در این مورد چنین گفت:” تنها چیزی که می خوردم کنسرو لوبیا، مارچوبه و مشروبات الکلی بود. هر بار که پشه ای من یا هیوستون را نیش می زد بلافاصله می مرد”.

شاید این دو در خارج از صحنه ی فیلم برداری شرایط سختی را تحمل می کردند اما در سر صحنه فیلم برداری مشکل چندانی نداشتند. بوگارت و هپبورن هر دو برای این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار شدند و بوگارت نیز این جایزه را برای اولین و اخرین بار از آنِ خود کرد.

۱۱- بن هور (۱۹۵۹)

همه فیلم حماسی «بن هور» (Ben-Hur) را به خاطر صحنه ی فوق العاده زیبای مسابقه ی ارابه رانی آن به یاد دارند و این صحنه در بزرگترین لوکیشنی که تا آن زمان ساخته شده بود فیلم برداری شد که بیش از ۱۸ هکتار مساحت داشت. همچنین در آن زمان این صحنه پرهزینه ترین صحنه ی سینما به شمار می رفت که ساخت آن بیش از ۴ میلیون دلار هزینه در بر داشت. جالب تر این که این هزینه سرسام آور یک چهارم کل هزینه ی فیلم بود و فیلم برداری آن نیز ۱۰ هفته ی پر کار زمان برد. چنین صحنه ای تا آن زمان بی سابقه بود و برای اولین بار از دوربین های ماشینی استفاده شد که تماشاگران را مستقیماً در مرکز مسابقه قرار می داد.

این صحنه باعث وقوع تصادف ها، خسارات و آشفتگی های زیادی شد. البته یکی از جراحت های واقعی نیز در فیلم گنجانده شد تا خطرناک بودن این صحنه را به تصویر بکشد. در یکی از این سکانس ها شخصیت جودا بن هور (چارلتون هیوستون) به دلیل برخورد ارابه اش به یک ارابه ی واژگون شده از سمت جلو ارابه ی خودش پرت می شود که در واقع توسط یک بدل کار انجام شده و یکی از بهترین بدلکاری های تاریخ سینما نامیده می شود. این حادثه تنها باعث برشی نسبتاً عمیق در چانه بدلکار شد اما بسیاری بر این باورند که استودیو مترو گلدوین مایر مرگ دستکم یکی از بدلکاران فیلم را مخفی نگه داشته است زیرا بعید است در چنین صحنه های خطرناکی کسی کشته نشود.

۱۲- فرشتگان جهنمی (۱۹۳۰)

هاوارد هیوز، کارگردان دیواانه آمریکایی و مرد ثروتمند عاشق پرواز و ماجراجویی برای همیشه هالیوود را تحت تاثیر آثار و جاه طلبی های خود قرار داد و آن قدر پول و دیوانگی داشت که بتواند رویاهایش را در برابر دوربین به حقیقت تبدیل کند. وی تهیه کنندگی فیلم را از سال ۱۹۲۶ آغاز کرده و حدود ۳۰ سال به خلاقیت شگفت انگیز خود در حوزه سینما ادامه داد اما خود تنها نویسندگی و کارگردانی یک فیلم (همزمان) را بر عهده داشت. فیلمی به نام «فرشتگان جهنمی» (Hell’s Angels) که فیلمی در مورد نبردهای هوایی جنگ جهانی اول بود. هیوز خود یک خلبان افسانه ای و نترس بود و برای ساخت این فیلم بزرگ ترین ناوگان هوایی شخصی که شامل ۸۷ جنگنده بود را تهیه کرده و چندین خلبان جنگی کارآزموده را برای انجام صحنه های نبرد هوایی بی نظیر فیلم استخدام نمود.

این فیلم تنها سه دهه پس از ساخت اولین هواپیما ساخته شد اما صحنه های آن هنوز هم در تاریخ سینما بی نظیر هستند، صحنه هایی که به مرگ سه تن از عوامل تولید و از بین رفتن بخشی از صورت هیوز منتهی شد. وی خود یکی از صحنه های بدلکاری را انجام داد که خلبانانش به دلیل خطرناک بودن از انجام آن سر باز زده بودند. ساخت این فیلم بیش از یک سال و نیم به طول انجامید و باعث درماندگی هیوز شد.

اگر چه تصاویر فوق االعاده ای تهیه گردید اما خطرناک بودن صحنه ها باعث آشوب خلبانان شده و آن ها به وضوح از انجام بدلکاری های طفره می رفتند زیرا مرگ دو خلبان و یک مکانیک آن ها را به شدت ترسانده بود. این سرپیچی ها باعث شد که هیوز خود در کابین قرار گرفته و بدلکاری را انجام دهد که به تصادفی منجر شد که باعث برش هایی عمیق در صورت و مدتی در کما ماندن شد.. این اولین سانحه هوایی هیوز بود اما آخرین بار او نبود.