یازده زن قربانی اسیدپاشی در هند در آستانه روز زن به عنوان مدل در مراسم نمایش مد در هند حاضر شدند و با اعتماد به نفس و شجاعت بر روی صحنه نمایش راه رفتند. پدیده اسیدپاشی به نیمه قرن ۱۸ میلادی بارزمیگردد؛ زمانی که مردم بریتانیا و برخی دیگر کشورهای اروپای غربی و ایالات متحده آمریکا شروع به استفاده از اسید سولفوریک که در آن زمان ویتریول خوانده میشد، برای انتقام یا آسیبزدن به یکدیگر، کردند.
گرچه تاریخچه تولید اسید به دوران باستان باز میگردد، اما از قرن ۱۸ میلادی مواد اسیدی به صورت گسترده و برای مصارف صنعتی در کارخانهها تولید شدند. اسیدپاشی در کشورهای غربی با افزایش دانش عمومی و بهبود وضعیت اقتصادی جوامع کاهش چشمگیری یافت، اما این مساله با آغاز قرن بیستم میلادی در کشورهای در حال توسعه تبدیل به یک معضل اجتماعی بزرگ شد. گرچه به نظر میرسد این معضل به بریتانیا بازگشته است تا جایی که برخی لندن را پایتخت اسیدپاشی جهان میدانند.
کشورهای آسیای و آفریقایی از جمله هند، بنگلادش، نپال، کامبوج، ویتنام، پاکستان، کنیا و آفریقای جنوبی بالاترین میزان اسیدپاشی را در جهان دارند. در ایران نیز مواردی از اسید پاشی در سال های اخیر گزارش شد.
در ایران در اتفاقی جالب، آمنه بهرامی، دختر جوانی که قربانی اسیدپاشی شده بود، از قصاص عامل این جنایت صرفه نظر کرد که بازتاب گسترده ای در داخل و خارج از کشور داشت. فیلم این گذشت از قصاص را در ویدیوی زیر تماشا کنید.
بدون نظر