«پدر بمب ها»؛ سلاح مرگبار روسی که ۴ برابر از «مادر بمب ها» قوی تر است

ماجرای مقایسه های نظامی آمریکا و روسیه تمامی ندارد و این بار نیز بحث جدیدی میان دو کشور پیش آمده است. اگر در چند روز گذشته اخبار را دنبال کرده باشید، حتما نام «مادر بمب ها» به گوشتان خورده است. این سلاح مرگبار و عجیب و غریب دو روز پیش توسط ارتش آمریکا علیه مواضع داعش در شمال شرقی افغانستان مورد استفاده قرار گرفت.

این بمب دیوانه وار بیش از ۹۸۰۰ کیلوگرم وزن دارد و بلندی آن نیز به ۹ متر می رسد. قدرت انفجاری مادر بمب ها (با نام رسمی GBU-43/B Massive Ordnance Air Blast) برابر با ۱۱ تُن «تی ان تی» است که همین امر آن را به قوی ترین بمب در ارتش ایالات متحده تبدیل می کند.

بسیاری گمان می کنند که سلاحی با چنین قابلیت های مرگبار، در جهان نظیر ندارد. با این حال باید بگوییم که این گونه نیست و مانند همیشه روسیه رقیب دیرینه آمریکا در این زمینه نیز عقب نشینی نکرده است. روس ها بمب وحشتناکی در اختیار دارند که «پدر بمب ها» لقب گرفته و ناتو از آن به عنوان «Blackjack» یاد می کند. هر یک از این سلاح ها قدرت انفجاری معادل با ۴۴ تُن «تی ان تی» دارند؛ ۴ برابر مادر بمب ها.

البته در نظر داشته باشید که اهداف تعیین شده برای طراحی بمب ها با یکدیگر تفاوت دارد و همین مسئله باعث شده که این تفاوت ها در ساختار سلاح های یاد شده نیز نمایان گردند. بمب آمریکایی ها تقریبا دو متر بالای هدف زیرزمینی منفجر می شود. این کار جلوی هدر رفت انرژی و تشکیل دهانه ای بزرگ را می گیرد. در عوض انرژی به امواج انفجاری و شوک های قدرتمند تبدیل می شود.

امواج خارج از زمین انعکاس پیدا می کنند، دوباره با خودشان ترکیب می شوند و قدرتی سرسام آور ایجاد می نمایند. این موضوع سبب می گردد که تمام سازه های زیرزمینی نابود شده و به کلی از بین بروند. تصویر متحرک زیر لحظه انفجار مادر بمب ها را به شما نشان خواهد داد.

نحوه عملکرد پدر بمب ها

برخلاف نسخه آمریکایی، بمب روس ها به صورت گرمایشی عمل می کند و هدف اصلی اش آن است که هدف را بسوزاند. بر اساس گفته های مقامات روس، این بمب در سال ۲۰۰۷ آزمایش ها را با موفقیت پشت سر گذاشته است. تصویر متحرک بالا دید خوبی درباره آن به شما می دهد.

پدر بمب ها با دارا بودن مقادری زیادی سوخت، آتشی وحشتناک را با احاطه هسته ای از مواد به شدت منفجره به وجود می آورد. وجود این مواد منفجره به معنای سوزاندن شدید نیست، در عوض این مواد به سرعت گسترش پیدا کرده و امواجی بسیار قدرتمند را به وجود می آورند. آن ها همان موادی هستند که هسته بمب های هسته ای را احاطه کرده اند و باعث می شوند که سلاح از داخل منفجر شود.

پس از انفجار در پدر بمب ها، مواد انفجاری به سرعت سوخت را گسترش داده و به هر چه سریعتر سوختن آن کمک می کنند. این بمب هر چیزی را در محدوده ۳۰۴ متری به نابودی می کشاند و تقریبا تمام اکسیژن منطقه را مصرف می کند.

مدت کوتاهی پس از آزمایش بمب در سال ۲۰۰۷ میلادی، معاون فرمانده نیروهای مسلح روسیه اظهار داشت که قدرت خرابی اصلی بمب از امواج مافوق صوت و گرمای بیش از حد آن ناشی می شود و هر موجود زنده ای تبخیر می گردد. هدف از ساخت چنین سلاح مرگباری، دستیابی به قدرت بمب هسته ای بدون داشتن اثرات طولانی مدت رادیو اکتیو بوده است.

اثرات تاریخی بمب های گداختی

در شب ۱۳ فوریه سال ۱۹۴۵ میلادی، نیروهای متفقین منطقه درزدن آلمان را با هزاران تن بمب هدف قرار دادند. بسیاری از بمب ها به شدت انفجاری بودند تا همانند مادر بمب ها، تمام سازه ها و زیرساخت ها را به نابودی بکشانند.

تعداد زیاد ساختمان های نابود شده باعث گشت که طوفان آتش شکل بگیرد و گرمای ناشی از آن تا کیلومترها آن طرف تر هر کسی و هر چیزی را بسوزاند. فردی که در زمان اصابت بمب ها در یکی از زیرزمین های شهر محبوس بوده، صحنه پس از انفجار را این چنین توصیف می کند:

ما هر روز در شهر راه می رفتیم و به زیرزمین ها و پناهگاه ها مراجعه می کردیم. هنگامی که وارد این مکان ها می شدیم، شبیه به افراد سوار یک تراموا که همگی دچار نارسایی قلبی هستند، جلوه می کردیم. طوفان آتش پدیده جالبی است که ما آن را در طبیعت مشاهده نمی کنیم. این مسئله توسط گردباد رخ می دهد و هیچکس نمی تواند در آن نفس بکشد.

به طور مشابه، آمریکا با استفاده از بمب های گداختی بسیاری از شهرهای ژاپن را هدف قرار داد. آن ها با گازوئیل لزج پر شده بودند و هدفشان سوزاندن اهداف بود. این حملات طوفان های آتش سهمگینی به وجود می آوردند و عده زیادی را به کام مرگ می فرستادند.