معمولاً در فیلمنامه همه ی دیالوگ ها و حرکات بازیگران حتی در کوچکترین جزییات نیز پیش بینی و تعیین می شود. با این وجود بازیگران باهوش و بااستعداد برخی اوقات ایده های بهتری نسبت به کارگردانان و فیلمنامه نویس ها داشته و به بداهه گویی یا حرکاتی که در فیلمنامه پیش بینی نشده است متوسل می شوند. در برخی موارد این بداهه گویی ها چنان اثرگذار و خلاقانه هستند که در تاریخ سینما جاودانه می شوند. در این مقاله قصد داریم نگاهی به تعدادی از این بداهه گویی ها در فیلم های معروف هالیوودی بیاندازیم که بدون شک برای شما جذاب خواهند بود.
۱- فیلم پدرخوانده (The Godfather)
در یکی از صحنه های به یاد ماندنی فیلم «پدر خوانده» ویتو کورلئونه در حالی که یک گربه را در بغل گرفته است نظر خود در مورد دوست بودن را به شخصیت مرده شور فیلم با نام بوناسِرا می گوید. بعدها مشخص شد که این گربه در فیلمنامه قرار نداشته و در لحظه ی فیلمبرداری وارد صحنه شده است که مارلون براندو آن را در دست گرفته و فی البداهه با آن بازی می کند.
۲- فیلم زن زیبا (Pretty Woman)
آیا در فیلم «زن زیبا» صحنه ای که ریچارد گیر یک گردنبند را به جولیا رابرتز هدیه می دهد به یاد دارید؟ جولیا رابرتز دستش را به سمت آن دراز می کند و ناگهان ریچارد گیر در جعبه ی حاوی گردنبند را می بندد. این صحنه نیز همانند عکس العمل بعدی جولیا در فیلمنامه پیش بینی نشده بود.
۳- فیلم درخشش (The Shining)
در یکی از صحنه های فیلم ترسناک «درخشش» جک نیکلسون در حالی که با ضربات تبر در دستشویی را می شکند و قصد دارد به زور وارد شود می گوید «جانی اینجاست!». این صحنه به یکی از صحنه های ماندگار این فیلم تبدیل شده است ولی در کمال تعجب این جمله فی البداهه اجرا شد و در فیلمنامه وجود نداشت. نیکلسون این جمله را از یک برنامه ی گفتگوی زنده مورد علاقه ی خود که هر شب نگاه می کرد الهام گرفته بود.
۴- فیلم «جان سخت» (Die Hard)
طرفداران فیلم «جان سخت» صحنه ی مرگ سردسته ی تروریست ها که توسط آلن ریکمن بازی شده است را به یاد دارند. در این صحنه وقتی وی از سقف ساختمان به پایین می افتد در می یابد که نقشه اش با شکست مواجه شده است. بعدها مشخص شد که کارگردان بدون اطلاع قبلی ناگهان ریکمن را به سمت صفحه ی سبز هل داده است و همین موضوع باعث شده که این صحنه بسیار واقعی جلوه کند.
۵- فیلم رفتگان (The Departed)
در فیلم «رفتگان» در صحنه ای که جک نیکلسون در حال صحبت کردن با لئوناردو دی کاپریو است ناگهان اسلحه اش را در می آورد و این موضوع به وضوح باعث ترس لئوناردو می شود. وی در این صحنه می دانسته که دلیلی برای این کار وجود دارد و علی رغم نبودن این حرکت در فیلمنامه چنان صحنه ی ترسیدن را واقعی بازی کرده که به یکی از ماندگارترین صحنه های فیلم تبدیل شده است. همه جک نیکلسون و لئوناردو دی کاپریو را به خاطر همین استعدادهایشان دوست دارند.
۶- فیلم از گرگ و میش تا سحر (From Dusk Till Dawn)
در یکی از صحنه های فیلم «از گرگ و میش تا سحر» وقتی که سلما هایک شخصیت قهرمان فیلم (با بازی جورج کلونی) را به زمین می زند و پای خود را روی سینه ی او قرار داده و تهدید می کند که او را به بنده ی خود تبدیل خواهد کرد، جورج کلونی در جواب اسلحه اش را در می آورد و می گوید که «نه ممنون! من ازدواج کرده ام». این جمله ی طنز کاملاً فی البداهه بوده و از تجربیات زندگی مجردی طولانی مدت جورج کلونی نشات گرفته است.
۷- فیلم لئون: حرفه ای (Léon: The Professional)
گری اولدمن یکی از بازیگرانی است که به بداهه گویی علاقه ی فراوانی دارد و وی یکی از بهترین بداهه گوی هایش را در فیلم «لئون:حرفه ای» انجام داد. در صحنه ای که وی با پدر ماتیلدا صحبت می کند، داستانش در مورد بتهوون کاملا ساختگی و خارج از فیلمنامه است و برای عصبی کردن شخصیت مقابل ادا می شود.
۸- فیلم دزدان دریایی کارائیب (Pirates of the Caribbean)
جانی دپ برای به تصویر کشیدن شخصیت جذابی از کاپیتان جک اسپارو تلاش بسیاری کرده است. در دومین فیلم از این مجموعه، ترانه و رقص اسپارو در مورد کوزه ی پر از کثافت کاملاً ساختگی بوده و جملات دیگری که در این صحنه ادا می شود از جمله «حالا افق را برای من بیاور» و سوال لفاظانه ی «تو اخته نیستی، مگه نه؟!» نیز از ابداعات خود جانی دپ بوده اند.
۹- فیلم «ویل هانتینگ خوب» (Good Will Hunting)
با توجه به این که رابین ویلیامیز در زمینه ی استندآپ کمدی فعالیت زیادی داشت شاید بتوان وی را سلطان بداهه گویی نامید. در فیلم «ویل هانتینگ خوب» وی داستانی را در مورد همسر درگذشته اش برای مت دیمون تعریف می کند که همه ی آن ساخته ی خود ویلیامز بوده و در حین فیلمبرداری آن صحنه به ذهن وی خطور کرده بود. در این صحنه نه تنها مت دیمون به شدت می خندد بلکه می توانید لرزش هایی را نیز در دوربین ببینید که در نتیجه ی خندیدن فیلمبردار به وجود آمده است.
۱۰- فیلم گمشده در ترجمه (Lost in Translation)
اگر فیلم «گمشده در ترجمه» ساخته ی سوفیا کاپولا را دیده باشید حتما صحنه ی آخر فیلم را به یاد دارید. بر طبق فیلمنامه می بایست این دو (بیل مورَی و اسکارلت جوهانسون) همدیگر را بغل کنند اما همزمان با بغل کردن بیل موری در گوش جوهانسون چیزی می گوید که این حرکت و صحنه های بعدی در فیلمنامه نبوده و فی البداهه اتفاق افتادند.
۱۱- فیلم ترمیناتور ۲: روز داوری (Terminator 2: Judgment Day)
شخصیت شوارتزنگر در این فیلم به ندرت صحبت می کند و شاید به همین دلیل باشد که وی تصمیم می گیرد تغییراتی در فیلمنامه ایجاد کند. جمله ی معروف «من به مرخصی نیاز دارم» در فیلمنامه نیامده بود و کاملاً فی البداهه توسط شوارتزنگر ادا شد و جیمز کامرون نیز از آن خوشش آمد.
۱۲- فیلم تعطیلات رومی (Roman Holiday)
در این فیلم صحنه ای وجود دارد که در آن شخصیت جو بردلی (با بازی گرگوری پِک) وانمود می کند که مجسمه ی موسوم به «دهان حقیقت» دست او را خورده است. این حرکت کاملاً فی البداهه توسط گرگوری پک اجرا شد و عکس العمل آدری هپبورن نیز کاملاً واقعی است.
بدون نظر