برخی در زمان انجام دادن بعضی از کارها و فعالیت های بدنی دشوار، عادت به گفتن بد و بیراه و ناسزا دارند و این امر برای شان پدیده ای عادی است. برای برخی که مبادی آداب نیز هستند، گاه این اتفاق می افتد. به عنوان مثال زمانی که در باشگاه و روی یکی از دستگاه های ورزشی مانند الپتیکال قرار دارید و تنها چند دقیقه به پایان تمرین های تان باقی مانده، نفس کم می آورید و خسته می شوید، امکان دارد که شروع به بد و بیراه گفتن کنید. با این کار اندکی آرام شده و عمدتا بقیه آن فعالیت را انجام می دهید.
چنین عکس العملی در برخی از فرهنگ ها بیشتر به چشم می خورد. به عنوان مثال در بسیاری از فیلم های هالیوودی نیز الفاظی این چنینی را بسیار می شنوید. جالب است که این بد و بیراه گفتن ها نه تنها باعث به انجام رساندن کار می شوند بلکه احساس بهتری را نیز در فرد انجام دهنده آن به وجود می آورد.
مطالعات علمی اخیر نشان داده در پس چنین اتفاقی برخی از حقایق بیولوژیکی نهفته است. «ریچارد استیونز» سخنگوی انجمن روانشناسی دانشگاه «کیل»، در پژوهش اخیر خود در انجمن روانشناسی بریتانیا اذعان داشته که گفتن بد و بیراه آن هم با صدای بلند می تواند سبب افزایش قدرت افراد شود.
در این ارتباط دو پژوهش انجام پذیرفت که در مطالعه نخست، از ۲۹ نفر خواسته شد در حین انجام تمرین های سخت ایروبیک و یا نرمش های سنگین و سخت با دوچرخه چنین بد و بیراه هایی را با صدای بلند بگویند و یا در صورت عدم تمایل از گفتن آنها پرهیز کنند. در میان کسانی که به این کار مبادرت کرده و شروع به بد و بیراه گفتن کردند، متوسط انرژی آنها تا ۲۴ وات افزایش پیدا کرد.
در آزمایش دوم، به ۵۳ از داوطلبان شرکت در این پژوهش «هندگریپر» داده و از آنها خواسته شد که به مدت ۱۰ ثانیه آن را بفشارند. داوطلبان می تواستند بر حسب تمایل خود در هنگام انجام این کار فحش و بد و بیراه بدهند و یا از انجام این کار خودداری کنند. نتیجه این آزمایش نیز نشان داد افرادی که از بد و بیراه گفتن امتناع نکرده بودند، در مقایسه با سایرین بیش از دو کیلوگرم قدرت بیشتری را بدست آوردند.
پژوهش «استیونز» رابطه میان درد و بد و بیراه گفتن را مورد بررسی قرار داد و به اثبات رسانید که بیان بلند الفاظی چون فحش در هنگام تحمل درد می تواند تحمل آن درد را آسان تر گرداند. وی دریافت افرادی که در هنگام فرو بردن دست خود در آب یخ شروع به فحش دادن و بد و بیراه گفتن می کنند در مقایسه با افرادی که این کار را انجام نمی دهند، زمان بیشتری قادر به تحمل سرما هستند و زمان بیشتری دست خود را درون آن آب نگه می دارند.
وی در مورد دلایل چنین پدیده ای می گوید: “یکی از دلایل این امر تحریک سیستم اعصاب سمپاتیک است که قلب را در زمان احساس خطر با تپش بیشتری همراه می کند. اگر واقعا چنین باشد ما برای افزایش قدرت انسان ها آنها را تشویق به بد و بیراه گفتن در هنگام تحمل درد می کنیم.”
البته وی به این موضوع نیز اشاره می کند که بهتر است در این زمینه مطالعات بیشتری انجام پذیرد. «استیونز» ادامه می دهد: “زمانی که ضربان قلب و سایر عواملی که انتظار می رفت بر سیستم اعصاب سمپاتیک تاثیر داشته باشند و سبب افزایش قدرت شوند را مورد بررسی قرار دادیم، تغییرات چندانی را بدست نیاوردیم. بنابراین برای یافتن دلیل اصلی افزایش قدرت انسان در هنگام تحمل درد با بد و بیره گفتن به مطالعات و پژوهش های بیشتری نیاز است.”
بدون نظر