یک درخت بلوط ۵۰۰ ساله در بیرون شهر یوتین در کشور آلمان وجود دارد که نشانی پستی دارد و روزانه دست‌کم ۴۰ نامه برایش فرستاده می‌شود. عاشقان دل‌سوخته‌ای که بدنبال یافتن معشوق خود هستند برای این درخت تنها نامه ارسال می‌کنند تا بلکه کسی این نوشته‌ها را بخواند و پاسخ دهد.
بااینکه این روزها اپلیکیشن‌های و خدمات دوست‌یابی بیشماری از طریق اینترنت در دسترس عموم مردم جهان قرار دارد، اما ارسال نامه‌ی کاغذی به نشانی یک درخت بلوط یکی از بهترین راهکارها برای یافتن عشق در کشور آلمان بشمار می‌رود.
برای کسانی که به توانایی این درخت برای یافتن نیمهگمشدهشان اعتقاد دارند هیچ لذتی بالاتر از این وجود ندارد که حرف دلشان را برای درخت بنویسند و منتظر بمانند تا ببینند دست سرنوشت چه آینده‌ای برایشان در نظر گرفته و آیا آنها را به وصال یارشان خواهد رساند یا خیر!
همین ایمان به نیروهای برتر و توانایی بلوط ۵۰۰ ساله باعث شده تا این کارِ به‌ظاهر عجیب و غیرمنطقی همچنان در عصر دیجیتال و تکنولوژی مورد توجه قرار داشته باشد.
پستچی ۷۲ ساله‌ای که وظیفه رساندن نامه‌ها به این درخت را دارد می‌گوید: «این درخت بسیار جادویی و ماورایی است. در اینترنت، سوالات و واقعیت‌ها هستند که دو نفر را به هم می‌رسانند. اما در اینجا، جادوی درخت است که این ماموریت را به‌عهده دارد: همانند چیزی که آن را «سرنوشت» می‌نامیم.»
گمانه‌زنی می‌شود که این درخت رمانتیک حدود ۵۰۰ سال پیش در بیرون شهر یوتین رشد کرده است. اما از یکصد سال پیش تاکنون به ضریحی برای عشاق تبدیل شده تا با دخیل بستن به آن به وصال دلدار برسند و یار همیشگی خود را بیابند.
این بلوط کهنسال مثل یک افسانه در دنیای مدرن امروزی است.
ماجرای این درخت از سال ۱۸۹۰ میلادی آغاز شد. در آن سال یک دختر محلی به‌نام «مینا فل» عاشق مرد جوانی موسوم به «ویلهم» می‌شود که به شغل شکلات‌سازی مشغول بوده. اما پدر دختر که مخالف رابطه این دو نفر با هم بوده، دیدار این دو عاشق را قدغن می‌کند.
با اینکه این دو دلداده از هم جدا شده بودند، اما ارتباطشان را با هم قطع نکردند. آنها با نامه با هم در ارتباط بودند. همان‌طور که احتمالا حدس زده‌اید، این دو نفر نامه‌های خود را در حفره‌ای درون بلوط موردبحث می‌گذاشتند.
پس از یک سال، پدر مینا متوجه رابطه پنهانی و نامه‌نگاری‌های دخترش و پسرک شکلات‌ساز می‌شود. اما این بار به جای تنبیه، به این دونفر اجازه ازدواج می‌دهد.
بر اساس داستان‌های محلی، این دو نفر در دوم ژوئن سال ۱۸۹۱ میلادی در زیر شاخه‌های بلوطی که موجب زنده ماندن عشق آنها و در نهایت وصالشان شد، با هم پیمان زناشویی بستند.
ماجرای عشق این زوج جوان در سراسر یوتین پیچید و از آن پس، کسانی که بدنبال عشق حقیقی بودند شروع به نوشتن نامه و قراردادن آن در حفره درخت کردند.
در سال ۱۹۲۷ میلادی، این درخت به نام «بلوط نوداماد» مشهور شد و به‌قدری محبوبیت یافته بود که اداره پست آلمان برای آن یک نشانی مخصوص تعیین کرد تا مردم آلمان بتوانند از سراسر این کشور نامه‌های خود را برای درخت ارسال کنند.
یابنده‌های عشق هنگام بازدید از این درخت کهنسال اجازه دارند تا تمامی نامه‌های درون حفره درخت را برداشته و مطالعه کنند. اما فقط گزینه‌ای که می‌خواهند به آن پاسخ دهند را می‌توانند با خود ببرند و بقیه عریضه‌ها باید به داخل حفره بازگردانده شود تا بقیه کسانی که دنبال عشق و معشوق هستند، به آنها دسترسی داشته باشند.
بر اساس آمار محلی، سالانه یکهزار نامه برای بلوط نوداماد ارسال می‌شود. بیشتر نامه‌ها هم در فصل تابستان پست می‌شوند؛ یعنی فصلی که اغلب مردم دوست دارند عاشق شوند.
از همه جالب‌تر اینکه به گزارش بی‌بی‌سی تاکنون حدود یکصد رابطه منتهی به ازدواج به واسطه این درخت شکل گرفته است.
بدون نظر