اجتماعات و جوامع شهری در طول تاریخ همواره در حال رشد و گسترش بوده اند زیرا انسان ها همواره تلاش داشته اند تا برای سود بردن از فرصت های شغلی و اقتصادی بهتر، زیرساخت های مدرن و دیگر فواید سکونت در شهرها به این مناطق پرجمعیت کوچ کنند. در این میان، در سال های اخیر کلان شهرهای آسیایی بیش از دیگر شهرها رشد و توسعه را تجربه کرده اند و اکنون تقریباً تمامی شهرهای پرجمعیت جهان در قاره آسیا واقع شده اند. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با ۱۰ شهر پرجمعیت و بزرگ جهان در سال ۲۰۱۸ آشنا کنیم که بیش از هر شهر دیگری، انسان ها را در خود جای داده اند.
۱۰- بمبئی: ۱۲.۴ میلیون نفر
شهر بمبئی در ساحل غربی شبه جزیره هند واقع شده و تقریباً ۱۲.۴ میلیون نفر شهروند در این شهر ساکن هستند. این شهر بعد از ساخت بندری در این محل توسط بریتانیایی ها رشدی باورنکردنی را تجربه کرد. بندر طبیعی این منطقه سهم زیادی در توسعه شهر بمبئی داشته و در قرن هجدهم بود که این شهر به یک مرکز تولیدی بزرگ تبدیل شد. بیشترین تعداد میلیونرها و میلیاردرهای هندی در این شهر پرجمعیت زندگی می کنند و بسیاری از کمپانی های اقتصادی و تجاری بزرگ کشور مانند بورس بمبئی و Reserve Bank در این شهر قرار دارند. همچنین مرکز سینمای هالیوود و صنعت سینمای باراتی در این شهر واقع شده است.
۹- گوانگژو: ۱۳.۵ میلیون نفر
شهر گوانگژو، مرکز و شاهراه آموزشی،اقتصادی، فناوری و فرهنگی جنوب چین به شمار می آید. قرار گرفتن این شهر بر سر راه رودخانه مروارید باعث رشد بیشتر گوانگژو به عنوان یک شهر بندری شده است. تاریخچه این شهر پرجمعیت و بزرگ به ۲۲۰۰ سال پیش باز می گردد که از دیرباز یکی از پایانه های اصلی در مسیر جاده ابریشم بوده است. جمعیت این شهر در سال ۲۰۱۵ بیش از ۱۳.۵ میلیون نفر برآورد شد و مهاجران قانونی و غیرقانونی در سال های اخیر از نقاط مختلف خاورمیانه به این شهر هجوم آورده اند به طوری که به این شهر لقب «پایتخت جهان سوم» را داده اند.
۸- توکیو: ۱۳.۶ میلیون نفر
شهر پرجمعیت توکیو در ساحل شرقی هونشو واقع شده و بزرگ ترین جزیره در میان ۴ جزیره ای است که کشور ژاپن را تشکیل داده است. این شهر پایتخت ژاپن و یکی از ۴۷ استان این کشور به شمار می آید. این شهر در ابتدا «ادو» (Edo) نام داشت اما در سال ۱۸۶۸ و زمانی که خانواده امپراطور از کیوتو به این شهر نقل مکان کردند، نام آن به توکیو تغییر داده شد. بیش از ۵۱ کمپانی بزرگ جهان در این شهر قرار داشته و تنها در منطقه شهری آن ۱۳.۶۱۷.۴۴۵ نفر سکونت دارند. ساکنان توکیو تقریباً به طور کامل ژاپنی بوده و تنها اجتماعات کوچکی از چینی ها و کره ای ها در آن زندگی می کنند. شهر توکیو مقر بسیاری از ساختمان های اصلی کمپانی های بزرگ اقتصادی است و بیشتر ارگان های تولیدی و صنعتی شهر در مناطق یوکوهاما، چیبا و کاواساکی واقع شده اند.
۷- استانبول: ۱۴ میلیون نفر
استانبول تاریخچه جالب و جذابی دارد و در سال ۶۶۰ قبل از میلاد مسیح توسط امپراطوری بیزانس ساخته شد که بعدها در سال ۳۳۰ پس از میلاد مسیح نام آن به قسطنطنیه تغییر داده شد. این شهر پایتخت رومی ها، امپراطوری بیزانس، لاتین ها و امپراطوری عثمانی بوده است و بعدها به مرکز دینی مسلمانان تبدیل شد. این شهر در مسیر جاده ابریشم قرار داشت به همین دلیل افراد بسیاری از نژادهای مختلف در این منطقه ساکن شدند. استانبول بیش از ۱۴ میلیون ساکن داشته و سالانه میلیون ها گردشگر را از سراسر جهان به خود جذب می کند. این شهر به عنوان یکی از مراکز عمده تاریخی، هنری، فرهنگی و تفریحی جهان شناخته می شود.
۶- کراچی: ۱۴.۹ میلیون نفر
کراچی به عنوان مرکز استان سند در پاکستان شناخته می شود و منطقه شهری این کلان شهر بیش از ۱۴.۹ میلیون نفر جمعیت دارد. این شهر از موقعیت بندری مهمی برخوردار بوده و بندر بن قاسم و بندر کراچی که از بزرگ ترین بنادر پاکستان به شمار می آیند در این شهر واقع شده اند. این شهر به عنوان یک روستای دارای برج و بارو در سال ۱۷۲۹ و با نام «کولاچی» شکل گرفت و بعد از اشغال کشور توسط بریتانیا بر شهرت آن افزوده شد. ساکنان شهر کراچی از نژادها، قومیت ها و ادیان مختلفی هستند و متنوع ترین و سکولارترین شهر پاکستان به شمار می آید. اقتصاد رسمی کراچی در سال ۲۰۱۴ بیش از ۱۱۳ میلیارد دلار برآورد شد و به تنهایی ۲۰ درصد از تولید ناخالص ملی این کشور در این شهر صورت می گیرد.
۵- تیانجین: ۱۵.۲ میلیون نفر
شهر تیانجین در مناطق ساحلی شمال چین واقع شده و بیش از ۱۵ میلیون نفر را در خود جای داده است. تیانجین در ابتدا یک مرکز تجاری بود و بعد از باز شدن «کانال بزرگ» (Grand Canal) در دوره سلسله سوی بر شهرت و اعتبار آن افزوده شد. رشد گسترده این شهر در طی حکومت سلسله خینگ و جمهوری خلق چین صورت گرفت و از سال ۱۸۶۰ یک منطقه آزاد تجاری است. همچنین این شهر دروازه ای برای ورود به شهر پکن بوده و معماری اروپایی آن نشان دهنده تاریخچه استعماری آن می باشد. تولید ناخالص ملی این شهر در سال ۲۰۱۴ بیش از ۱.۵۷۲ تریلیون یوان برآورد شده و سرانه درآمد ناخالص ملی این شهر نیز ۱۷.۱۲۶ دلار بوده است.
۴- لاگوس: ۱۶ میلیون نفر
لاگوس در ابتدا «ایکو» (Eko) نام داشته و یک شاهراه عمده تجاری در امپراطوری بنین به شمار می آمد. پرتغالی ها در سال ۱۴۲۷ نام این شهر را به لاگوس تغییر داده و در سال ۱۸۵۱ بریتانیا این منطقه را به قلمرو امپراطوری خود ملحق کرد. لاگوس بیشترین رشد را در میان دیگر شهرهای قاره آفریقا داشته و بیش از ۱۶ میلیون نفر جمعیت دارد. فرودگاه بین المللی مورتالا محمد که بزرگ ترین فرودگاه در آفریقا بوده و حدود ۸۲ درصد از تمامی پروازهای بین المللی خروجی از کشورهای غرب آفریقا در آن انجام می شود در این شهر پرجمعیت واقع شده است. بیش از ۷۵ درصد درآمد کلی شهروندان این شهر در داخل خود شهر حاصل می شود که ۳۲ درصد از تولید ناخالص ملی نیجریه را به خود اختصاص داده است. همچنین این شهر مرکز صنعت سینمایی این کشور است که «نولی وود» (Nollywood) نامیده می شود. این شهر میزبان فستیوال های فرهنگی زیادی بوده و یکی از مقاصد تفریحی عمده آفریقا به شمار می آید.
۳- دهلی: ۱۶.۷ میلیون نفر
شهر پرجمعیت دهلی از دو منطقه مجرا تشکیل شده است. دهلی قدیم که در شمال شهر واقع شده و بخش قدیمی و باستانی شهر به شمار می آید در حالی که قسمت جدید شهر موسوم به «دهلی نو» در قرن ۲۰ میلادی توس بریتانیایی ها و به عنوان مرکز حکومت در این منطقه توسعه یافت. دهلی در ساحل غربی رودخانه یامونا واقع شده است. این شهر از ۶ قرن قبل از میلاد مسیح ساخته شده و پایتخت امپراطوری ها و کشورهای پادشاهی بسیاری بوده است. ثروت این شهر بیش از ۴۵۰ میلیارد دلار برآورد شده و بیش از ۲۳.۰۰۰ میلیونر و ۱۸ میلیاردر هندی را در خود جای داده است. جمعیت این شهر در سال ۲۰۱۱ و بر اساس آخرین سرشماری رسمی ۱۶.۷ میلیون نفر بوده که بدون شک تاکنون افزایش چشمگیری داشته است.
۲- پکن: ۲۱.۵ میلیون نفر
پکن پایتخت چین بوده و در منطقه شمالی کشور واقع شده است. نام این شهر پرجمعیت و بزرگ در واقع «بیجینگ» (Beijing) بوده و در خارج از کشور با نام «پکینگ» (Peking) یا همان «پکن» نیز شناخته می شود. این شهر یکی از مهم ترین و باستانی ترین شهرهای چین است که بعد از انقلاب کمونیستی در سال ۱۹۴۹ به مرکز صنعتی کشور چین تبدیل شد. بخش قابل توجهی از تولیدات خودرویی، نساجی، پتروشیمی، تجهیزات هوافضا و نیمه هادی ها در این شهر پرجمعیت صورت می گیرد. پکن بیش از ۲۰ میلیون نفر را در خود جای داده و به عنوان یک مرکز فرهنگی با قدمت فراوان به عنوان یکی از ۷ مرکز عمده میراث فرهنگی یونسکو شناخته می شود.
۱- شانگهای: ۲۴ میلیون نفر
جمعیت ۲۴ میلیونی شانگهای آن را به پرجمعیت ترین شهر آسیا و حتی جهان تبدیل کرده است. این شهر در دلتای رود یانگ تسه واقع شده و در سال ۲۰۱۶ شلوغ ترین بندر جهان لقب گرفته است. این شهر پرجمعیت در ابتدا در سال ۷۴۶ میلادی با نام «خینگ لونگ» ساخته شده و در دوران امپراطوری چین رشد فزاینده ای را تجربه کرد. پتانسیل اقتصادی شانگهای باعث درگیری بین بریتانیا و فرانسه در قرن نوزدهم برای بدست گرفتن کنترل آن شد. ژاپنی ها نیز در طول جنگ جهانی دوم به این شهر حمله کردند. شانگهای یک شاهراه تجاری بسیار بزرگ در چین محسوب شده و رشد اقتصادی این شهر از سال ۱۹۹۲ تاکنون (بغیر از سال های رکود اقتصادی ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹) همواره ۲ رقمی بوده است. این شهر دارای مراکز اقتصادی و تجاری متنوعی بوده و علاوه بر ساکنان محلی،افراد زیادی از زاپن،ایالات متحده و کره نیز در این شهر سکونت دارند.
تهران چی پس؟
شما اول برو تعاریف شهر، منطقه شهری و … رو یاد بگیر بعدا نظر بده