سازمانی فعال در حوزه محیط زیست به نام «South Georgia Heritage Trust» اعلام کرده است که یک بهشت دور دست و یخ زده در جزیره جورجیای جنوبی را از موش صحرایی پاک کرده است که بزرگ ترین نابودی عمدی جوندگان توسط انسان در سراسر تاریخ به شمار می آید. موش صحرایی بسیار باهوش، سازگار با محیط و البته بسیار گرسنه است. به تمامی این دلایل، این موش های صحرایی می توانند شکارچیان حریص و بیرحمی باشند؛ به خصوص از زمانی که توسط انسان به جزایر دوردست منتقل شدند. این اتفاق در مناطقی که حیوانات محلی راهکاری تکاملی برای مقابله با این جونده ندارند بسیار خطرناک می شود. این موش ها چنان سازگار هستند که خود را با جزیره دوردست و بسیار سرد و خشک جورجیای جنوبی نیز وفق داده اند.
این جزیره در انتهای قطب جنوب واقع بوده و میزبان پنگوئن ها و انواع سیل ها بوده و بخش زیادی از آن را یخچال های دائمی پوشانده اند. مایک ریچاردسون، رییس کمیته هدایت پروژه بازیابی زیست بوم موسسه فوق در این باره می گوید:” هیچ درختی [در این جزیره] وجود ندارد. هیچ بوته ای وجود ندارد و تمامی لانه ها یا روی زمین قرار دارند یا در نقب هایی که به سمت زیر زمین کنده شده است”. بدین ترتیب این لانه ها به راحتی در دسترس موش صحرایی قرار داشته و این جوندگان آن ها را مورد دستبرد قرار می دهند بدون این که با مقاومت یا مشکلی مواجه شوند.
این جوندگان در اواخر قرن هجدهم میلادی توسط شکارچیان وال و سیل به این جزیره آورده شدند و در تمام این سال ها با خوردن تخم و جوجه های مرغان دریایی منطقه مانند آلباتروس ها، اسکویا، چلچله دریایی، مرغ طوفان و دیگر مرغانی که در این جزیره تخم گذاری می کنند توانسته اند در چنین شرایط زیستی سختی دوام آورده و به معنای واقعی کلمه این جزیره را به تسخیر خود درآورند. موش های صحرایی چنان در این امر زیاده روی کرده اند که دو پرنده بسیار نادر که تنها در این جزیره یافت می شوند را در معرض انقراض قرار داده اند: پیپیت جورجیای جنوبی که یک پرنده آواز خوان بسیار کوچک خالدار است و اردک دم باریک جزیره جورجیای جنوبی که قهوه ای رنگ است.
از بین بردن تمامی موش های صحرایی در این جزیره کاری بسیار بزرگ و سخت بود که بیش از ۱۳ میلیون دلار هزینه و حدود یک دهه زمان برد. بیش از ۳۰۰ تن طعمه مسموم در طی سه دوره تابستانه توسط هلی کوپتر روی این جزیره رها شد. موش ها مسموم معمولاً به زیر زمین رفته و در آن جا می مردند، به همین دلیل تعداد تلفات پرندگانی که به خوردن لاشه این موش های مسموم می پرداختند به شدت کاهش یافت. از نوامبر ۲۰۱۷ تا آوریل ۲۰۱۸، یک تیم ۱۲ نفره به این جزیره مراجعه کرد تا ببینند که آیا طعمه گذاری موفقیت آمیز بوده یا خیر. آن ها هزاران تیرک چوبی آغشته به روغن های گیاهی و جانوری را در این جزیره نصب کردند تا ببینند آیا نشانه ای از جویدگی روی این چوب ها دیده می شود یا خیر.
همچنین آن ها صدها تونل ردیابی ساختند که در درون آن ها لوله هایی حاوی طعمه جاسازی شده و ردپای موش ها را شناسایی می کرد. علاوه بر این، سگ های آموزش دیده بو کش نیز تمامی سطح این جزیره را در جستجوی بوی موش خرماها گشتند و در نهایت چیزی که نشان از وجود موش ها باشد پیدا نشد. جزیره جورجیای جنوبی بیش از ۱۰۰.۰۰۰ هزار هکتار مساحت دارد که ۸ برابر بزرگ تر از جزیره دیگری با نام جزیره مکواری در استرالیا است که به طور عمدی از وجود موش پاک شده است. یخچال هایی که بطور زیگ زاگی در سراسر این جزیره دیده می شوند چندین منطقه کاملاً محصور را تشکیل داده اند که همین امر به تیم تحقیقاتی امکان داد تا پرتاب طعمه های مسموم را در چندین مرحله انجام دهند.
هرگاه یک منطقه از وجود موش صحرایی پاک می شد، این اطمینان وجود داشت که موش ها از یخ ها عبور نکرده و به بخش های دیگر نخواهند رفت؛ هر چند زنده ماندن این جوندگان در جزیره جورجیای جنوبی خود اتفاقی باور نکردنی و خارق العاده بود. موش صحرایی در زمینه زاد و ولد بسیار فعال و توانمند است و حتی اگر چند موش بتوانند زنده بمانند، خیلی زود می توانند در یک منطقه وسیع تعداد خود را به سرعت افزایش دهند.
از زمانی که این موش ها از بین رفته اند دو پرنده در معرض انقراض جزیره بیشتر از قبل دیده شده اند و با توجه به این که دیگر تخم ها و جوجه های آن ها در امان هستند، تعداد آن ها در حال افزایش است. برای این که بار دیگر پای موش به این جزیره باز نشود اقدامات زیست امنیتی متعددی انجام گرفته که از آن میان می توان به دور نگه داشتن قایق های توریست ها از ساحل و انتقال افراد به جزیره با قایق های بسیار کوچکی اشاره کرد که موش ها نمی توانند در آن ها پنهان شوند.
با توجه به موفقیت آمیز بودن نابودی کامل موش ها در این جزیره به نظر می رسد که انجام کاری مشابه در مقیاس های بسیار بزرگتر و در مورد موجودات موذی دیگر بیش از هر زمان دیگری امکان پذیر خواهد بود. جزایری مانند جزیره گوگ در جنوبگان- که مورد حمله موش های خانگی بسیار بزرگی قرار گرفته و آلباتروس ها را شکار می کنند-، جزیره فلورینا در گالاپاگوس که بیش از ۱۰۰ انسان در آن زندگی کرده و این موضوع مشکلاتی برای حیاط وحش منطقه ایجاد کرده و در نهایت تمامی نیوزیلند که سعی دارند تمامی کشور خود را از موش صحرایی، پوسام استرالیایی و سمورهای غول پیکر تا سال ۲۰۵۰ پاک کنند، می توانند از این تجربه برای دستیابی به نتایجی مشابه استفاده کنند.
سیل یا seal به انگلیسی به فوکهای دریایی میگن. ترجمش فوک میشه