حقایقی جالب درباره حیوانات شگفت انگیز قطب شمال

سرزمینی را تصور کنید که در آن خورشید تنها طلوع می کند و غروب آفتاب آن تنها سالی یک بار اتفاق می افتد، شب آن تا ۶ ماه به درازا می کشد، دمای آن به ندرت به بالای صفر می رسد و هیچ درختی نمی تواند در زمین آن رشد کند. این سرزمین همان قطب شمال و محل زندگی سرسخت ترین، عجیب ترین و زیباترین حیوانات دنیا است.

شمالی ترین نقطه ی دنیا، سرزمینی یخ زده است که مساحتی در حدود ۱۴/۲ میلیون متر مربع را در بر می گیرد.

در ماه های زمستان، دمای هوا در ناحیه ی قطب شمال در حدود منفی ۲۰ درجه است. البته سردترین نقطه ی زمین تجربه ی دماهایی مثل منفی ۵۰ درجه را هم داشته است. با این حال، علیرغم شرایط آب و هوایی نامساعدی که وجود دارد، بسیاری از حیوانات موفق شدند در این نقطه ی دورافتاده ی زمین زنده بمانند و نسل خود را ادامه دهند.

از پرنده ی کوچک مهاجر گرفته تا خرس های عظیم الجثه ی قطبی، حیات وحش قطب شمال تنوع قابل توجهی دارد. این موجودات برای زندگی در چنین شرایط آب و هوایی سختی، شیوه های منحصر به فرد و قابل توجهی برای سازگاری با محیط و ادامه ی زندگی در پیش گرفته اند.

در ادامه به حقایقی جالب درباره ی تعدادی از سرسخت ترین حیوانات دنیا می پردازیم.

جغدهای قطبی برخلاف اغلب جغدها اغلب در طول روز شکار می کنند

اغلب گونه های جغد شب ها فعال هستند، اما جغدهای برفی اغلب در طول روز به دنبال شکار هستند. به همین دلیل آن ها در دسته ی جیواناتی قرار می گیرند که در روز فعالیت دارند.

این شکارچیان توانمند عمدتا از موش های صحرایی قطب شمال تغذیه می کنند. در حقیقت، در تیره ای از جغدهای برفی، جوجه های تازه پر و بال درآورده پیش از پرواز، می توانند تا ۱۵۰۰ عدد موش صحرایی را بخورند.

این پرندگان سریع و سرسخت هستند. سرعت پرواز جغدهای برفی به قدری است که می توانند به یک انسان بالغ حمله کنند.

خرس های قطبی می توانند بوی فوک های دریایی را در عمق ۹۰ سانتیمتری زیر برف ها احساس کنند

خرس های قطبی با شرایط قطب شمال سازگاری کامل دارند. حس بویایی این حیوانات بسیار قدرتمند است و آن ها می توانند بوی فوک ها را در زیر آب و برف احساس کنند. حتی اگر فوک دریایی ۹۰ ساتیمتر زیر برف باشد، خرس قطبی می تواند حضور آن را احساس کند.

فوک های دریایی سرهایشان را به یخ ها می کوبند تا حفره هایی برای تنفس ایجاد کنند

این فوک ها می توانند آواز بخوانند! در حقیقت، فوک های نر در طول فصل جفت گیری برای جلب توجه فوک های ماده زیر آب اصواتی تولید می کنند.

نهنگ های بلوگا می توانند فرم پیشانی شان را تغییر دهند

نهنگ های سفید بلوگا پیشانی گرد و برجسته ای دارند که می توانند شکل آن را با جا به جا کردن هوای موجود در سینوس هایشان تغییر دهند. پیشانی برجسته ی این موجودات احتمالا از طریق جهت یابی پژواکی (شیوه ای از جهت یابی از راه ارسال صدا و سنجش مدت زمان پژواک آن) به آن ها کمک می کند.

به دلیل آنکه این نهنگ ها اصوات بسیار متنوعی را تولید می کنند، گاهی از آن ها با عنوان قناری دریا یاد می شود. آن ها دست کم ۱۱ صوت مشخص، از جیر جیر تا صدای سوت تولید می کنند و نهنگ های بلوگایی که در باغ وحش ها نگهداری می شوند می توانند صدای صحبت کردن انسان ها را تقلید کنند.

پاهای سیاهگوش های کانادایی شبیه به کفش اسکی است

سیاهگوش کانادایی پاهایی بزرگی و انگشتانی پهن دارد که این موجود را قادر می سازد در زمین های برفی راه برود. این پاهای بزرگ همچون کفش های اسکی به این حیوانات کمک می کند وزن خود را به شکلی برابر تقسیم کنند.

سیاهگوش های کانادایی عمدتا با شکار خرگوش های صحرایی تغذیه می کنند. این شکارچی ها می توانند ساعت ها در نقطه ای پنهان و تا رسیدن زمان مناسب منتظر شکار خود بمانند و سپس به شکلی برق آسا و ناگهانی آن را شکار می کنند.

پرنده های ماکارو می توانند همزمان ۶۲ ماهی را با منقارشان حمل کنند

این پرندگان که تنها ۲۵ سانتیمتر قد دارند، می توانند مقداری غذا در منقارشان حمل کنند. در حقیقت، یک پرنده ی ماکارو قادر است حدود ۱۰ ماهی را به طور همزمان به آشیانه اش ببرد. طبق مشاهدات، یک بار پرنده ی ماکارویی همزمان ۶۲ ماهی را در منقارش حمل کرده بود.

منقار و پاهای این پرندگان در فصل جفت گیری به رنگ نارنجی پر رنگ در می آید و با پایان این فصل، رنگ منقار و پاهایشان کم رنگ تر می شود.

روباه های قطبی همیشه سفید رنگ نیستند

لایه ی ضخیم موهای روباه قطبی به این حیوان کمک می کند تا گرمای بدنش را در دمای پایین هوا حفظ کند. علاوه بر این، روباه های قطبی حتی روی پنجه هایشان مو دارند، ویژگی ای که به آن ها امکان راه رفتن روی برف و یخ را می دهد.

در ماه های تابستان، موهای روباه های قطبی به رنگ قهوه ای یا خاکستری در می آید. روباه قطبی تنها حیوان در تیره ی سگ سانان هستند که در تابستان رنگ موهایش تغییر می کند.

خرگوش های قطبی می تواند از قهرمانان دوی سرعت جهان سریع تر بدوند

خرگوش های قطبی می توانند با سرعت ۶۴ کیلومتر در ساعت بدوند. این در حالی است که اوسین بولت قهرمان دوی سرعت و سریع ترین انسان دنیا در مسابقات دوی ۱۰۰ متر، رکورد ۳۷ کیلومتر در ساعت را ثبت کرد.

خرگوش صحرایی زمانی که احساس خطر کند روی پاهای عقبی اش می ایستد، دست هایش را نزدیک بدنش خم می کند و با ۳ پا جست می زند. در حقیقت، به دلیل سرعت بالای این حیوان در زمان دویدن تنها ۳ پای آن دیده می شود.

شاخ نهنگ های قطب شمال در حقیقت یک دندان بزرگ است

شهرت نهنگ های قطب شمال به دلیل شاخ بزرگی است که از سرشان بیرون آمده است. شاخ مارپیچی این نهنگ ها می تواند تا ۳ متر طول داشته باشد.

شاخ نهنگ های قطب شمال در حقیقت یک دندان بزرگ است که درون آن حدود ۱۰ میلیون پایانه ی عصبی وجود دارد. این مسأله به معنی آن است که این دندان دارای قابلیت های حسی است.

گرگ های قطبی برای گرم تر شدن بدن شان دو لایه مو دارند

ضخامت زیاد لایه ی موهای بدن گرگ های قطبی آن ها را قادر می سازد تا دمای زیر صفر قطب شمال را تحمل کنند و لایه ی دوم موهای بدن شان برای گرم تر ماندن آن ها در ماه های زمستان است.

گوزن های شمالی می توانند با سرعت ۵۶ کیلومتر در ساعت بدوند

این گوزن ها بزرگ ترین نوع در میان تمامی گونه های گوزن هستند و شاخ آن ها می تواند تا حدود ۲ متر طول داشته باشد.

گوزن شمالی علیرغم جثه ی بزرگی که دارد، می تواند با سرعت ۵۶ کیلومتر در ساعت بدود.

سن قوچ های قطبی را از روی شاخ هایشان تعیین می کنند

شاخ قوچ قطبی به شکلی رشد می کند که روی آن حلقه هایی ایجاد می شود و سن این حیوانات را با شمارش این حلقه ها می توان تعیین کرد. این مسأله شبیه به شمارش حلقه های درون تنه ی درختان برای تعیین سن آن ها است.

به ولورین ها راسوی متعفن هم می گویند

ولورین ها که به آن ها راسوی متعفن هم گفته می شود در حقیقت بزرگ ترین عضو تیره ی راسوها هستند.

این حیوانات سرسخت و قدرتمند می توانند روزانه ۲۴ کیلومتر را به دنبال غذا طی کنند.

قاقم ها با یک شیوه ی زیگزاگی شکار می کنند

این حیوانات سرسخت تنها ۱۸ تا ۳۳ سانتیمتر طول دارند. قاقم های گوشتخوار می توانند جانوران جونده، خرگوش ها و حشرات را در زیر برف ها شکار کنند.

این شکارچیان توانمند قادرند در برف بدوند و با شیوه ای زیگزاگی شکار می کنند.

چلچله های دریایی هر ساله برای کوچ کردن بیش از ۴۰ هزار کیلومتر را طی می کنند

چلچله های دریایی قطب شمال هر ساله با طی بیش از ۴۰ هزار کیلومتر، محل جفت گیری شان در قطب شمال را به مقصد خانه ی زمستانی شان در قاره ی قطب جنوب ترک می کنند. این طولانی ترین کوچ سالانه در میان پرندگان محسوب می شود.