وقتی سکوت گوش‌هایتان را کر می‌کند؛ نگاهی به ساکت‌ترین اتاق جهان

اگر برای مدت طولانی در این اتاق باشید، صدای تپش‌های آرام قلب خود را خواهید شنید. صداها در گوشتان بسیار بلند خواهند بود. وقتی حرکت می‌کنید، استخوان‌های شما صدای غیرقابل تحملی ایجاد خواهند کرد.

شما در ساکت‌ترین اتاق جهان حتی نمی‌توانید تعادل خود را حفظ کنید. به این خاطر که عدم وجود هرگونه پژواکی قدرت تشخیص فضا و محیط را از شما سلب می‌کند.

ساکت‌ترین اتاق جهان در دفتر مرکزی مایکروسافت در رِدموند در ایالت واشنگتن آمریکا قرار دارد. تمامی صداها از دنیای بیرون مسدود شده‌اند و هر صدایی که در داخل ایجاد می‌شود به سرعت خاموش می‌شود.

این اتاق «بی پژواک» نام دارد، یعنی هیچ صدا و انعکاس صوتی در آن صورت نمی‌گیرد. به طوری که حتی دست زدن معمولی می‌تواند صدای ناهنجار و آزاردهنده تولید کند.

صدایی که در زمینه اتاق پخش می‌شود بسیار پایین است به طوری که به پایین‌ترین آستانه شنوایی می‌رسد که ریاضی‌دان‌ها آن را زیر صوت می‌نامند. اینجا مرحله‌ای است که پس از آن صدا به طور کامل از بین می‌رود و غیاب صدا را شاهد خواهیم بود.

این اتاق، ساکت‌ترین مکان جهان است.

سکوت کر کننده

این اتاق نوعی تجربه حسی عجیب ایجاد می‌کند.

هاندراج گوپال، دانشمند صدا و سخن و طراح اصلی اتاق بی‌پژواک کمپانی مایکروسافت در این رابطه گفته:

«به محض اینکه کسی وارد اتاق می‌شود، احساسی ناملموس و غریب به او دست می‌دهد که نمی‌توان به سخن آن را توصیف کرد.

بسیاری از افراد غیاب صدا را کر کننده تعریف می‌کنند، احساسی شبیه به این که گویا گوش‌ها پر شده‌اند یا چیزی در سرشان زنگ می‌زند.

در این اتاق ضعیف‌ترین صداها هم به گوش می‌رسند زیرا هیچ نویزی وجود ندارد. وقتی شما سر خود را می‌چرخانید، می‌توانید حتی صدای این چرخش را نیز بشنوید. کسی که در این اتاق حاضر است صدای نفس‌های خود را به طور غیرعادی بلند و واضح می‌شنود.»

گوپال همچنین توضیح می‌دهد:

«در دنیای واقعی گوش‌های ما به سطوح مشخصی از صدا حساس است به همین خاطر در بیشتر مواقع مقداری فشار هوا در بخش داخلی گوش وجود دارد. اما پس از ورود به اتاق بی‌پژواک، این فشار هوا به کلی از بین می‌رود به این خاطر که هیچ‌گونه بازتاب صوتی از دیوارهای اطراف وجود ندارد.

این حس، تجربه‌ای منحصربه‌فرد و تازه‌ای را برای فرد رقم می‌زند.»

پیاز بتنی

برای رسیدن به این درجه از سکوت و بی‌پژواکی، این اتاق شبیه به ساختار پیاز طراحی شده است تا آن را از بقیه بخش‌های ساختمان و جهان پیرامون جدا کند.

اتاق بی‌پژواک مایکروسافت از ۶ لایه بتن و استیل ساخته شده و تقریبا هیچ ارتباطی با ساختمان‌های اطراف ندارد زیرا در بالای ردیفی از فنرهای محرک لرزان قرار دارد. در فضای داخلی، تیغه‌های فایبرگلسی روی زمین، سقف و دیوارها تعبیه شده‌اند تا امواج صوتی را پیش از این که به داخل اتاق راه پیدا کنند، بشکنند.

کف زمین به طور مجزا دارای شبکه‌ای از کابل‌های جذب صداست.

به گفته گوپال، طراحی، برنامه‌ریزی و ساخت این اتاق حدود یک سال و نیم به طول انجامید.

وی در این مورد توضیح می‌دهد:

«من بدنبال مکانی بودم که میزان نویزهای صوتی داخل ساختمان در آن بسیار ضعیف باشد. همچنین من باید این اتاق را در داخل ساختمان مایکروسافت طراحی می‌کردم. از این رو ۶ طبقه به زیر زمین رفتیم. ما مجبور بودیم ۱۲ اتاق بتنی مخصوص در این زیرزمین بسازیم تا تمامی صداهای اضافی را مسدود کنند.

بیشتر تمرکز و توجه ما روی جزئیات ریزی بود که می‌توانست صداها را از بیرون به سمت داخل هدایت کند، همچون صدای لوله‌های آب پاش خودکار، سنسورهای ضدحریق و سیستم تهویه هوا. همچنین داکت‌ها هم با متریال‌های جذب صدا ساخته می‌شدند.

نتیجه نهایی این کار چه بود؟ میزان نویزی که در داخل این اتاق وجود دارد  -۲۰.۳dBA است. یعنی نویز فراگیر در اتاق بی‌پژواک ۲۰.۳ دسی‌بل زیر آستانه شنوایی انسان است.

برای درک درست این عدد کافیست بدانید ضعیف‌ترین صدایی که می‌توان در یک اتاق تاریک شنید، تنفس آرام با میزان ۱۰ دسی‌بلی است.»

چراغ خاموش

اتاق بی‌پژواک مایکروسافت در حال حاضر در گینس به عنوان ساکت‌ترین مکان جهان نامش به ثبت رسیده است.

بد نیست بدانید این عنوان در سال ۲۰۱۵ به  Orfield Labs در مینه‌پولیس تعلق داشت. برخلاف مایکروسافت، بازدید از این اتاق برای عموم آزاد است و در حال حاضر یکی از جاذبه‌های گردشگری این منطقه بشمار می‌رود.

استیو اورفیلد در رابطه با این اتاق گفته، «ما هر هفته هزاران درخواست از سراسر جهان برای بازدید از این اتاق داریم. تجربه بی صدایی یک تجربه کاملا جسمانی است و چیزی برای آموزش یا ایجاد باور خاص ندارد.»

استیو اورفیلد کسی است که آزمایشگاه اختصاصی خود و اتاق بی‌پژواک را در ساختمانی ساخته که زمانی «استودیو ۸۰» بود – استودیوی ضبط بازسازی شده‌ای که هنرمندان بزرگی همچون باب دیلن، پرینس و کت استیونس اهنگ‌های خود را در آن ضبط کرده‌اند.

به گفته اورفیلد، تجربه سکوت کرکننده در این اتاق به این بستگی دارد که فرد پیش از ورود به این اتاق در چه محلی حضور داشته است. کسانی که از محیط‌های خیلی شلوغ و پر سر و صدا وارد این اتاق می‌شوند، کمتر می‌توانند این میزان از سکوت را درک کنند در نتیجه تجربه عجیب‌تری را پشت سر خواهند گذاشت.

البته این حس به سن افراد هم مربوط است. هر چه فرد پیرتر باشد کمتر می‌تواند با فضا خودش را تطبیق بدهد و در نتیجه سکوت بیشتری را تجربه خواهد کرد.

او همچنین به بازدیدکننده ها  توصیه می‌کند، چراغ‌ها را خاموش کنند. یک اتاق کاملا ساکت و تاریک باعث می‌شود اغلب مردم تعادل خود را از دست بدهند.

اتاق بی‌پژواک چه کاربردی دارد؟

این اتاق در واقع برای تست محصولات گوناگون طراحی شده است. محققان برای اندازه‌گیری نویزها و صداهایی که از محصولات مختلف تولید می‌شوند از چنین اتاقی برای آزمایش‌های خود استفاده می‌کنند تا پشتوانه علمی دقیق و قابل‌اعتمادی داشته باشد.

مایکروسافت از این اتاق برای تجهیزات صوتی همچون میکروفون‌ها، گیرنده‌ها، هدفون‌ها و بلندگوها یا برای تحلیل صداهای تق و وزوز کردن محصولاتی همچون کیبورد، موس و فن و ماژول‌های نوری پنل‌های لمسی و نمایشگرها استفاده می‌کند.

از جمله محصولاتی که از این اتاق رد شده و صلاحیتشان تایید شده است می‌توان به سرفس‌های مایکروسافت، کنسول‌های بازی اکس‌باکس و عینک‌های واقعیت مجازی هولولنز اشاره کرد.

از آنجا که آزمایشگاه اورفیلد تنها اتاق بی‌پژواک معتبر در سراسر آمریکاست، محصولات متنوع‌تر در حوزه‌های کاری متفاوتی در آن آزمایش می‌شوند. از جمله می‌توان به دریچه‌های قلب، وسایل کمکی شنوایی، قطعات خودرو، دستگاه‌های آپنه خواب و … اشاره کرد.

در آخر هم اشاره کنیم، طولانی‌ترین زمانی که یک نفر توانسته در اتاق بی‌پژواک بماند، ۵۵ دقیقه بوده است. این در حالیست که برخی تا ۳۰ دقیقه می‌توانند بمانند اما عده‌ای در همان ثانیه‌های اول طاقت‌شان طاق شده و از اتاق بیرون می‌آیند.