حتماً شما هم در چند روز گذشته در مورد کشته شدن یک جوان ماجراجوی ۲۶ ساله آمریکایی به نام جان آلن چاو بدست افراد قبیله ای دورافتاده و بدون ارتباط با دنیای مدرن در جزیره سنتینل شمالی هند شنیده اید. در حالی که خبر کشته شدن این جوان تایید شده، پلیس هند روز گذشته اعلام کرد که مکان دفن این جوان را شناسایی کرده است. مقامات پلیس ادعا کرده اند که مردم قبیله را در حال دفن کردن این جوان که مبلغ دین مسیحی نیز بوده دیده اند، جوانی که ظاهراً در اثر اصابت تیر کمان کشته شده است.
این قبیله بدوی در جزیار آندامان و نیکوبار و به طور خاص در جزیره سنتینل شمالی زندگی می کنند و مقامات پلیس هند گفته اند که پیش از هر گونه تلاش برای خارج کردن جسد جوان آمریکایی باید شرایط و رفتارهای خشونت آمیز مردم قبیله مذکور مورد توجه قرار گیرد. دپنرا پاتاک، رییس پلیس جزایر آندامان و نیکوبار در این باره گفته که در طول تحقیقات افراد پلیس در اواخر هفته گذشته در اطراف این جزیره، ۴ یا ۵ تن از افراد قبیله در فاصله ۵۰۰ متری قایق ها در ساحل دیده شده و مشغول بررسی رفتارها و حرکات تیم تحقیق بوده اند. وی در این باره گفت: «ما کم و بیش محل و محدوده دفن شدن وی را به طور کلی پیدا کرده ایم».
مقامات پلیس هند در حال بررسی گزینه ها برای پیدا کردن راهی به منظور خارج کردن جنازه جوان آمریکایی از این جزیره هستند. مقامات پلیس منطقه تاکنون ۷ نفر را به دلیل کمک به چاو برای ورود به این جزیره بازداشت کرده اند. ماهیگیرانی که چاو را به ساحل این جزیره رسانده بودند اعلام کرده اند که تعدادی از مردان قبیله را در حال حمل جنازه این جوان ماجراجو و دفن کردن آن در ساحل دیده اند. معمولاً مقامات پلیس سعی می کنند به جزیره سنتینل شمالی که مردمانی با قدمت چند هزار ساله را در خود دارد نزدیک نشوند.
تنها ارتباط مقامات با مردم این جزیره از طریق اهدای هدایایی مانند موز و نارگیل آن هم در چند سال پیش بوده است. کشتی های دولتی نیز همواره در اطراف این جزیره گشت زنی می کنند تا مانع از ورود مردم غیربومی به این جزیره شوند، جزیره ای که مردم آن بارها و با خشن ترین روش ها اعلام کرده اند که دوست ندارند کسی به آن ها نزدیک شده و خلوتشان را به هم بزند.
چاو رفته بود تا «عشق عیسی مسیح را ترویج کند». این جمله ای است که از زبان ماری هو، مدیر اجرایی سازمان All Nations می گوید، سازمانی مستقر در میزوری، کانزاس سیتی که چاو را آموزش داده و خطرهایی که در اینگونه ماموریت ها وجود دارد را به او گوشزد کرده و از او حمایت کرده است. وی ادامه می دهد: «او می خواست رابطه ای دراز مدت داشته باشد و اگر امکانش وجود داشت، توسط آن ها پذیرفته شده و در میان آن ها زندگی کند». در روز اول تلاش برای ورود به جزیره، زمانی که یک نوجوان بومی قصد داشت با کمان خود او را مورد هدف قرار دهد، چاو شنا کرده و به قایق ماهیگیری که او را به ساحل رسانده بود بازگشت.
تیر رها شده توسط این نوجوان، به گفته چاو، به انجیل او برخورد کرد. وی همان روز و قبل از این که صبح روز بعد بار دیگر برای ورود به جزیره سنتینل شمالی تلاش کند در دفتر خاطرات خود که در قایق ماهیگیری به جا گذاشت چنین نوشته است: « چرا امروز یک پسر نوجوان سعی کرد مرا هدف قرار دهد؟ صدای بلندش را هنوز در سرم حس می کنم». پلیس می گوید که چاو می دانسته مردم ساکن جزیره سنتینل شمالی همواره در مقابل ورود افراد خارجی با پرتاب تیر و نیزه به هلی کوپترهای در حال عبور و حتی کشتن ماهیگیرانی که گرفتار طوفان شده و ناچار به ساحل رفته بودند واکنشی خشن از خود نشان داده اند.
یادداشت های او که در روزهای گذشته در روزنامه های هندی منتشر شده و توسط پلیس نیز تایید شده است، جملات چاو به وضوح نشان می دهند که او می دانسته ممکن است توسط مردم قبیله به قتل برسد. چاو که ظاهراً می خواسته دین مسیحیت را به این جزیره ببرد در یادداشت های خود چنین می گوید: «من نمی خواهم بمیرم [با حروف درشت]. آیا هوشمندانه این است که این کار را رها کرده و اجازه دهم کسی دیگر آن را انجام دهم. نه این طور فکر نمی کنم». چاو به تعدادی از ماهیگیران مبلغی پول داد تا او را به نزدیکی جزیره سنتینل شمالی ببرند و با استفاده از یک قایق کوچک (کایاک) برای رفتن با ساحل استفاده کرده و هدایایی از قبیل توپ فوتبال و ماهی نیز برای مردم جزیره برد. محققان تقریباً هیچ چیزی در مورد این جزیره و مردمان آن نمی دانند.
کسی نمی داند چند نفر در این جزیره زندگی می کنند و زبان آن ها چیست. در جزیار آندامان قبلاً گروه های دیگری نیز زندگی می کردند که مهاجرانی قدیمی از آفریقا و جنوب شرقی آسیا بودند و در این سلسله جزایر ساکن شده بودند اما در قرن گذشته تعداد آن ها به دلیل بیماری، ازدواج های داخلی و مهاجرت به بیرون به شدت کاهش یافته است. پس از تایید مرگ این جوان آمریکایی، ۵ ماهیگیر، یکی از دوستانش و یک راهنمای محلی گردشگران خارجی به خاطر کمک به او برای ورود به جزیره دستگیر شده اند. خانواده چاو اعلام کرده اند که مشغول سوگواری به خاطر مرگ فرزند عزیزشان هستند اما قاتلان او را بخشیده و انتظار ندارند آزاری به افراد قبیله برسد.
مقامات پلیس می گویند که چاو در ۱۶ اکتبر به این منطقه رسیده و پیش از رفتن به جزیره سنتینل جنوبی، مدتی را در جزیره ای مجاور گذرانده و برای سفر پرمخاطره و ماجراجویانه خود برنامه ریزی می کرده است. این اولین باری نبود که چاو به جزایز آندامان می آمد زیرا او در سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ نیز به این منطقه سفر کرده بود. به کمک دوستش، چاو با پرداخت ۳۲۵ دلار، ماهیگیران محلی را برای بردنش به نزدیکی این جزیره مرموز و ناشناخته قانع کرد. مردم جزیره سنتینل شمالی تاکنون هیچ تماسی با دنیای بیرون از جزیره نداشته، زبان خاص خود را دارند و هیچگونه تکنولوژی مدرنی در میان آن ها وجود ندارد.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته در سال ۱۹۹۱ و از طریق عکس برداری از جزیره، تنها ۱۱۷ نفر در این جزیره زندگی می کردند که این تعداد در سال ۲۰۱۱ به ۱۵ نفر کاهش یافته بود. اگر چه این مردمان فعالیت کشاورزی در سطح اولیه ای دارند اما شیوه زندگی آن ها با سبک شکارچی-جمع آوری کننده بوده و با ماهیگیری، شکار و جمع آوری گیاهان وحشی غذای خود را تامین می کنند. همچنین مردم جزیره زبان ناشناخته خود را دارند زیرا تلاش ها برای ارتباط برقرار کردن با آنان از طریق زبان جاراوا که زبان مردم محلی جزیره های اطراف است، ناموفق بوده است.
جالب تر این که مردمان ساکن جزیره سنتینل شمالی حتی با ساکنان دیگر جزایر اطراف که آن ها نیز بومی و قدیمی هستند خودداری کرده و برخی نیز ادعا کرده اند که سنتینلی ها آدمخوار هستند. در قرون گذشته، سفرهای تحقیقاتی اندکی در این جزیره صورت گرفته است. در سال ۱۸۸۰، گروهی از مهاجران بریتانیایی ۶ نفر از اهالی این جزیره را ربوده که دو نفر آن ها مدت کوتاهی بعد از ربوده شدن جان خود را از دست دادند، آن هم ظاهراً به دلیل ابتلا به بیماری های جدیدی (برای ساکنان جزیره) که سنتینلی ها در مقابل آن ها ایمن نبودند. در دهه ۱۹۶۰، دولت هند گروه های تحقیقاتی متعددی را به این جزیره فرستاد اما در طی آن بود که مردم جزیره به گروه اعزامی حمله کردند.
از آن به بعد بود که سفرها به این جزیره تنها به عملیات نجات محدود می شد. یک کشتی تجاری در سال ۱۹۸۱ در ساحل این جزیره به گل نشست و پس از سونامی سال ۲۰۰۴ دولت هند برای بررسی ابعاد خسارت از طریق هلی کوپتر به بررسی جزیره پرداخت. در سال ۲۰۰۶ نیز نیروهای گارد ساحلی تلاش کردند جسد دو ماهیگیری که توسط ساکنان جزیره کشته شده بودند را از جزیره خارج کنند. این جزیره از سال ۱۹۷۰ تحت حمایت ویژه دولت هند قرار گرفته و نه تنها کسی اجازه نزدیک شدن به آن را ندارد، بلکه گرفتن عکس یا ویدیو از آن نیز غیرقانونی است، هرچند شدت این قوانین از سال ۲۰۱۷ برای گردشگران خارجی کاهش یافته است.
ویدیویی دیگر که از مردمان جزیره سنتینل شمالی گرفته شده است را در این لینک تماشا کنید.
بدون نظر